Poprzez Uroczystość Zwiastowania Pańskiego wyrażamy i umacniamy naszą wiarę w prawdę o tym, że Syn Boży za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Maryi Dziewicy. Bóg zapowiadał przez usta proroków przyjście Zbawiciela. Prorok Izajasz zapowiada przyjście Emmanuela, który narodzi się z Panny. Bo Bóg może to, co po ludzku niemożliwe. Słuchając Ewangelii, jesteśmy świadkami niezwykłego dialogu między Bogiem a człowiekiem. Bóg zaprasza Maryję do szczególnego udziału w historii zbawienia. Ale Bóg czeka na odpowiedź Maryi, gdyż nigdy nie naruszy wolności człowieka. Za każdym razem domaga się naszej odpowiedzi. Odpowiedź Maryi brzmi: TAK. Zgodziła się, choć nie jest to wcale łatwa decyzja. Każdy z nas ma w swoim życiu swoje zwiastowanie, czyli taki moment, w którym trzeba zostawić własne plany, gdyż Bóg daje nowe zadanie. Konieczne jest zaufanie Panu Bogu. Nie wahajmy się odpowiedzieć Bogu, jak Maryja: TAK.

Pytanie o możliwość zobaczenia Boga i spotkania z Nim towarzyszy ludziom przez wieki. Jako chrześcijanie wierzymy w to, co przekazali nam przez pokolenia apostołowie, a co oni sami widzieli na własne oczy, na co patrzyli i czego dotykali. Ta obecność Boga wśród ludzi trwa po dzień dzisiejszy poprzez Jego słowo, poprzez sakramenty święte, a szczególnie Eucharystię, oraz poprzez wspólnotę wierzących w Jezusa. Kto mnie zobaczył, zobaczył i Ojca.

Po nieposłuszeństwie Adama i Ewy Bóg nieustannie poszukuje człowieka, ponieważ pragnie z nim zawrzeć nowe przymierze. Obietnice Boga w pełni zrealizowały się w Jezusie Chrystusie. On przez swoje posłuszeństwo woli Boga dał początek nowemu i niezniszczalnemu przymierzu. Tylko Jezus daje szczęście prawdziwe i niezniszczalne. Doświadczamy owoców zbawienia, uczestnicząc w Eucharystii, w której pod osłoną znaków sakramentalnych uobecniają się śmierć i zmartwychwstanie Jezusa.

Piąta niedziela Wielkiego Postu coraz bardziej zbliża nas do wydarzeń paschalnych i świąt zmartwychwstania Pana Jezusa. Wielki Post ma prowadzić do coraz lepszego rozumienia wydarzeń zbawczych, które dokonały się dzięki męce i śmierci Pana Jezusa. Słowo Boże, dzisiaj do nas kierowane, podpowiada nam, że słuchając słów Jezusa, będziemy za Nim podążać, a wtedy zyskamy szczęście. Bóg daje nam wolny wybór. Tylko od nas zależy, jaką damy Mu odpowiedź. Pomoce: Tablica z uczynkami względem ciała. Tablica z uczynkami względem duszy.

Dziś obchodzimy uroczystość św. Józefa, oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, opiekuna Jezusa, patrona Kościoła i wielu z nas, człowieka sprawiedliwego, prawego i świętego, który poświęcił się całkowicie służbie życiu, rodzinie i tajemnicy zbawienia. W 1870 r. błogosławiony papież Pius IX ogłosił św. Józefa patronem Kościoła powszechnego i rodzin chrześcijańskich. Św. Józef to wzór dla ojców rodzin oraz dla każdego z nas, dlatego polecamy siebie jego szczególnej opiece. Kiedy wokół tylu ludzi doznaje trudności, codziennych kłopotów, niepewności z powodu braku pracy i środków do godnego życia, warto zwracać się o pomoc do św. Józefa nie tylko w dniu Jego święta. Imię św. Józefa wspomina się w Kanonie rzymskim i w Litanii do Wszystkich Świętych. W Modlitwach przy konających jest polecane wezwanie do świętego Patriarchy. Św. Józef jest też patronem dobrej śmierci. Według tradycji odszedł z tego świata w ramionach samego Pana Jezusa. Jego wstawiennictwu będziemy zatem polecać wszystkich konających.

Rozmowa z Nikodemem – objawienie Bożej miłości. Motywem działania Boga jest zawsze miłość. Bóg stał się widzialny: w Jezusie możemy Go oglądać. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła.

Jezus z Nazaretu poprzez swoje dzieła zbawcze daje nam życie wieczne. On sam jest jego gwarantem. Miłosierdzie Boga jest wyrazem Jego istoty. Jest ono bezwarunkowe i nieodwołalne, zawsze możemy z niego skorzystać.

Minęła już połowa Wielkiego Postu. Jest on dla nas wszystkich czasem nawrócenia, związanego z refleksją nad własnym życiem. Dzisiejsza liturgia słowa w sposób szczególny przedstawia ten temat, czyniąc go główną myślą. Nawracać się, oznacza czynić nasze życie lepszym. W czasie homilii będziemy chcieli wykazać, że owocem Wielkiego Postu jest postawa zasłuchania i refleksji, dzięki której następuje zmiana ludzkiego życia. Pomoce: Wizerunek Mojżesza; Wizerunek Nikodema; Dwa serca: czarne i czerwone; Krzyż.