Ukazanie wiernym, że cierpienie odnajduje swój sens w Chrystusie.

Zrozumieć, że świętość kapłaństwa wynika z Bożej obecności.

Uświadomić sobie, że tylko życie w prawdziwej wolności daje pełnię szczęścia.

Dzisiejsza liturgia słowa jest dla nas przestrogą – mamy odciąć się od zła, nie zaś od tych, którzy pomagają nam dostrzec nasz grzech.

Wytłumaczenie mechanizmu „szufladkowania” ludzi na podstawie Jezusowego doświadczenia powrotu do Nazaretu. Wskazanie wartości świętowania, jako czasu spotkania z Bogiem i drugim człowiekiem.

Przypomnieć zebranym, że jako lud Boży żyjemy w oczekiwaniu. Nasze życie na ziemi jest przygotowaniem do życia w niebie.

Zrozumieć, że Bóg pragnie ofiarować człowiekowi największy skarb – królestwo niebieskie

Poprzez przykład św. Marty dostrzec wzorzec autentycznej relacji z Bogiem.