Powołanie człowieka do łączności z Bogiem wskazuje na szczególny charakter ludzkiej godności. Choć raz wybrałem Boga, to jednak każdego dnia swoim życiem ten wybór powinienem potwierdzać. Człowiek zaproszony jest do dialogu z Bogiem od chwili narodzin. Człowiek żyje w pełnej zgodności z prawdą, jeśli w sposób wolny uznaje miłość Boga wobec siebie i z radością powierza się Panu Bogu. Drogocenna krew Chrystusa mówi nam o tym, jak wielką wartość ma człowiek w oczach Bożych, skoro za niego cierpiał Syn Boży. Aby mieć skarb w niebie, należy odkrywać Boga w Jego przykazaniach i obecność Bożej miłości w drugim człowieku. Dzisiaj, kiedy obchodzimy Światowy Dzień Trędowatych, pomyślmy o tych wszystkich chorych na trąd i o bliźnich spieszących im z pomocą. Zastanówmy się też nad trądem duszy i nad sposobem uwolnienia się od niego.

Ciemność nie jest środowiskiem naturalnym człowieka. Metoda odkładania decyzji do jutra nigdy nie prowadzi do zmian. Spojrzyj na siebie (nie na drugich) spojrzeniem wiary. Na końcu tunelu jest światło! Wierzący wie, że wystarczy zwrócić się w tę stronę i wyruszyć w drogę z Jezusem i za Jezusem! Bóg daje możliwości i stwarza okazje. Konkrety Bożego zaproszenia: adoracja Najświętszego Sakramentu i codzienna modlitwa, Eucharystia. Nie wymyślaj zbyt wiele, bo skończy się tylko na wymyślaniu. Doświadczamy, że grzechy przytłaczają, a bezsens i pośpiech zadomowiły się w sercu. Sam się nie zbawisz! Tylko Jezus może zbawić. On nie zważa na grzech – koncentruje się na przebaczeniu. „Pójdź za Mną!” skierowane jest do ciebie i dla ciebie, tu i teraz, dzisiaj. Bóg zaskakuje nas pośród codziennego życia. Zostaw to, co wiąże, ogranicza, uzależnia. Trzeba towarzyszyć Panu, słuchać i patrzeć.

Jezus powołuje uczniów, ponieważ będzie potrzebował pomocy w pracy wyznaczonej Mu przez Ojca. Jasno im uświadamia, że są Mu do tej pracy potrzebni. Bóg potrzebuje pomocy ludzi w głoszeniu Bożej miłości. Dzieci najpełniej wyrażają miłość wobec rodziny w swoich domach. W ten sposób naśladują Jezusa. Pomoce: - kilkanaście piłeczek pingpongowych (rozrzucone po kościele, a następnie zebrane przez dzieci, będą obrazem udzielania sobie wzajemnej pomocy); - duża liczba małych rybek wyciętych z papieru (rozdane dzieciom będą nawiązaniem do powołania rybaków na apostołów i symbolizują zadanie łowienia dusz ludzkich); - piosenka „Barka”.

Obraz Baranka – zapowiedź królestwa pokoju i miłosierdzia. Obraz Baranka w historii zbawienia (Abraham, Mojżesz, Izajasz). Spełnienie proroctw – zbawcza męka Chrystusa. "Dlatego musiał się upodobnić pod każdym względem do braci, aby stał się miłosiernym i wiernym arcykapłanem wobec Boga dla przebłagania za grzechy ludu. W czym bowiem sam cierpiał będąc doświadczany, w tym może przyjść z pomocą tym, którzy są poddani próbom" (Hbr 2,17–18). Przykład życia i śmierci św. Jana Pawła II. Każda Eucharystia jest spotkaniem z Barankiem Bożym w drodze do wieczności.

Życie chrześcijanina jest wymagające. Każdego dnia powinno być ono odpowiedzią na wezwanie Boga, który wzywa nas do gorliwej służby. Druga pieśń o Słudze Pańskim ukazuje nam, że dar powołania otrzymujemy od Boga już w łonie matki. Prorok Izajasz jest zwiastun ważnych proroczych przepowiedni. W liturgii słowa ukazuje się nam wybraniec Jahwe, który jest przykładem prawdziwego sługi. Szczególne powołanie Pawła do apostolstwa. Łaska Boża i pokój jako szczególny dar otrzymany po zbawczej męce, śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa. Ofiara Bożego Baranka jest stale aktualizowana w Kościele i dokonuje się podczas każdej Mszy św. Przypominają nam o tym słowa: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”. Wypełnieniem drugiej części proroctwa Izajasza jest Kościół. To w Nim i przez Niego wypełniają się proroctwa mesjańskie Starego Testamentu.

Świadectwo szkolne, maturalne, dyplom magisterski, doktorat – to są bardzo ważne dokumenty, które świadczą o wynikach nauczania ucznia, studenta. Na ich podstawie można ocenić poziom wykształcenia danej osoby. Są też świadectwa z religii. Mają je ci, którzy uczęszczali na katechezę. Prorok Izajasz dał świadectwo o swoim powołaniu. Jan Chrzciciel również zaświadczył o Jezusie Chrystusie, jako o Mesjaszu, czyli dał o Nim świadectwo. To samo uczynił św. Paweł. Gdy w swym życiu upodabniamy się do Chrystusa, to tym samym dajemy o Nim świadectwo. Zasługujemy na miano świadka Chrystusa. Pomoce: - świadectwo szkolne, świadectwo maturalne, indeks studencki i dyplom magisterski; - świadectwo z religii; - fragment z Ewangelii dla każdego dziecka: "Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz posłanym, aby zaświadczyć o światłości" (J 1,7–8).

Narodziny człowieka łączymy z odrodzeniem, czyli zanurzeniem w obietnicę życia wiecznego, którą tylko Bóg może dać i do końca wypełnić. Codziennie otwieram duszę na Boże miłosierdzie, na łaskę przemiany. Przemianę świata rozpoczynam od samego siebie. Przyszedłem na świat w rodzinie, a rodzina jest miejscem wiary, zrodzonej z osobistego spotkania z Bogiem. Każdego dnia mam umierać dla grzechu, by rodzić się do życia w Bogu. "Szczęśliwy ten, kto żyje w Bogu, błogosławiony, kto umiera szukając Go" (R. Follerau). "Jest szaleństwem szukanie szczęścia daleko od Boga" (św. Jan Bosko).

Nie jesteśmy doskonali. Bóg pochyla się nad takim właśnie człowiekiem – ułomnym i skłonnym do grzechu. Do świata pełnego grzechu i zła wchodzi Syn Boży – bierze na siebie całość człowieczego doświadczenia. Bóg jest w moim grzechu, by mnie uratować. Tam, gdzie rozlał się grzech, Ojciec mówi: "Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie" (Mt 3,17). W sakramencie chrztu zmyty został grzech pierworodny i napełnieni zostaliśmy mocą Bożą. Syn Boży przyszedł na ziemię, by ogłosić potrójne prawo miłości. Bóg jest miłością i w tym jest źródło, początek i koniec. Bóg nas powołuje i kształtuje. Trzeba dać się prowadzić za rękę. Jezus jest Bogiem-z-nami: otwiera oczy niewidomym, oczyszcza trędowatych, wypuszcza z zamknięcia jeńców, a z więzienia więźniów. Czy możliwym jest kierowanie się w życiu przykazaniem miłości? W Jezusie, który jest Panem wszystkich, jest to możliwe. Odrzućmy lęk, że nie podołamy. Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam!