Godziwa praca domaga się godziwego wynagrodzenia. Denar to jednodniowe utrzymanie rodziny. Pracodawcy są postrzegani jako wykorzystujący pracowników. Pracownicy zaś jako ci, co chcieliby pracować tylko godzinę, a otrzymać zapłatę za cały dzień. Praca nie może stać się celem w życiu. Są tacy, którzy cały dzień stali w spiekocie i zaufali: dostali pracę i wynagrodzenie. Dając kilka złotych, dokonujemy czynów miłosierdzia. Ale dając na alkohol, jakiego miłosierdzia dokonuję? Nie uspokoimy sumienia drobną ofiarą. Żyjemy często w przestrzeni wirtualnej. Co stoi w centrum życia rodzinnego? Telewizor. Oto złodziej czasu. Oto współczesny idol. Kiedy dzieci widziały rodziców modlących się? W Bogu odkrywamy realny świat, bo On nie mami mirażami. W Nim przychodzą konkretne rozwiązania problemów codzienności.

Wrzesień to początek lekcji w szkole. Zdobywając wykształcenie, mamy szansę na dobrą pracę. W oczach Pana Boga jesteśmy równi, bez względu na to, jak gruby jest nasz portfel. W dzisiejszym świecie pieniądze są potrzebne, by godnie żyć. Bóg jako hojny gospodarz pragnie obdarzać wszystkich zbawieniem. Odrzucając Boże wezwanie i skupiając się tylko na dobrach materialnych, zatracamy siebie i skazujemy się na duchową pustynię. Pomoce: skarbonka i skarpeta; zdjęcie banku; karta do bankomatu; portfel z banknotami i monetami; skarbonki dla dzieci do zadania apostolskiego (można wykorzystać wielkopostne skarbonki Caritas, jeśli zostały w parafii).

Szemranie Żydów. Odpowiedź Boga. Rozmowa z Nikodemem. Pierwsi chrześcijanie. Rozumienie krzyża dziś. Krzyż mocą od Boga. Słowa papieża.

Dług to jedna z tych rzeczy, które do końca nie zrozumiesz jako dziecko. Kiedy doceniamy miłosierdzie, łaskę i przebaczenie, które otrzymaliśmy od Boga, znajdujemy siłę, i jest to siła do ofiarowania tej samej łaski i przebaczenia innym. Miłość rodzi miłość, współczucie rodzi współczucie, przebaczenie rodzi przebaczenie. Jezus zaprasza nas, byśmy sami – z własnej woli – wskoczyli do tej samo-napędzającej się machiny dobroci i miłości!

Historia młodzieńca. Dzisiejsza Ewangelia jest dla nas wezwaniem do przebaczania, które jest konieczne, aby istniało życie wspólnotowe. Dzięki temu zło nie jest w stanie nas podzielić. Kiedy mamy ze sobą głębokie relacje, potrafimy przezwyciężać ludzkie słabości. Przebaczenie powinno być praktykowane codziennie, bo inaczej umiera. Staje się jedynie rozważaniem teoretycznym, które można wyczytać tylko w mądrych książkach. W ten sposób jest ono praktykowane wyłącznie w sferze marzeń.

Niejednokrotnie doznajemy różnych krzywd. Bardzo długa jest lista ludzkich krzywd. Tak naprawdę nikt nie zdoła ich zliczyć i choć jesteście bardzo młodzi, to zapewne w ciągu swojego życia niejednokrotnie będziecie musieli się z tym zmagać. Co mamy wówczas robić? Jak reagować? Cierpiący, niesłusznie skazany, tak bardzo umęczony Pan Jezus wybiera drogę przebaczenia. On kieruje do Ojca tylko jedną prośbę: „Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą co czynią”. W dzisiejszej przypowieści Pan Jezus wzywa nas, abyśmy byli zawsze gotowi do przebaczania. Powinniśmy postępować tak, jak to uczynił Pan Bóg, który przebacza nam każdy grzech, za który żałujemy. Pan Bóg chce nam dać nowe serce, gotowe do przebaczania na wzór Jezusa Chrystusa. Musimy nauczyć się przebaczać temu, który wyrządził nam krzywdę. Pomoce: Plakat z krzywdami, których możemy doświadczyć w życiu.

Zaniedbanie dialogu z drugim człowiekiem rodzi różne problemy. Chrystus, znawca ludzkiej duszy, zachęca do rozmowy i upomnienia bliźniego, gdy on tego potrzebuje. Anioł Stróż wiernym pomocnikiem człowieka w różnych sytuacjach życiowych. Bliźni, którego kocha Bóg, powinien znaleźć miejsce także i w moim sercu. Bóg mówi do ciebie, słuchaj Go.

Bogu zależy na każdym człowieku. W pierwszej kolejności mamy przygarnąć tych, których Bóg dziś stawia na naszej drodze. Jest to podjęcie odpowiedzialności, która realizuje się we wspólnocie. Kościół to wspólnota wierzących, której Głową jest Jezus Chrystus. Kościół – będąc wspólnotą wierzących – nie może zamilknąć w sprawach, które są istotne dla jego dzieci. Wierzący nie udaje, że nic się nie dzieje, gdy dzieje się zło. Zwracanie uwagi zaczyna się od rozmowy w cztery oczy. Potem jest uwaga czyniona wobec świadków. Ostatnim etapem jest doniesienie Kościołowi. To jest ciągłe wychodzenie ku grzesznikowi – żadne potępienie! Ingerencja ma jeden cel: by ocalić grzesznika. Tak naprawdę, jeśli zależy mi na bliźnim tak jak Bogu, to nie ma spraw, które mnie nie dotyczą. Grzech ma szeroki zasięg rażenia – to bomba, której odłamki ranią naokoło. Odpowiedzialność za bliźnich ma swój podstawowy wymiar w modlitwie za innych. Modlitwa ta jest konkretem w podejmowaniu odpowiedzialności za drugich. Wspólna modlitwa o konkretne łaski pokazuje, że chrześcijanie gromadzą się w imię Boże i w imię Boże napominają siebie i bliźnich. Bo im zależy!