Dzieci często zapominają o swoich obowiązkach, na szczęście tego, czy obowiązki zostały wykonane, pilnują rodzice. Znacznie gorzej rzecz wygląda, gdy o swoich obowiązkach zapominają dorośli. Przedstawiona w czasie homilii scenka zwraca uwagę na to, jak ważne jest dotrzymywanie danego słowa. Pomoce: różaniec.

Gospodarz wysyła do winnicy o różnych porach dnia i w różny sposób. Dwie prawdy wynikają z tego opisu: – choć Chrystus powołuje w różny sposób, to jednak zawsze używa formy nakazowej; – to Bóg przychodzi do kandydatów na robotników i On ich wysyła. Są trzy grupy robotników: z pierwszymi gospodarz zawiera umowę, drugim obiecuje jakąś nagrodę, trzecich tylko wysyła. Te grupy robotników odzwierciedlają dzisiejszych wierzących w Chrystusa. Zakończenie pracy niesie ze sobą rozliczenie z robotnikami. Odwrócenie kolejności wypłaty (od ostatnich do pierwszych) niesie ze sobą określoną treść. Słowo „przyjacielu” ma również swoje znaczenie. Każdy z nas został wezwany do pracy w winnicy. Naszą postawą klasyfikujemy siebie do określonej grupy robotników.

Godziwa praca domaga się godziwego wynagrodzenia. Denar to jednodniowe utrzymanie rodziny. Pracodawcy są postrzegani jako wykorzystujący pracowników. Pracownicy zaś jako ci, co chcieliby pracować tylko godzinę, a otrzymać zapłatę za cały dzień. Praca nie może stać się celem w życiu. Są tacy, którzy cały dzień stali w spiekocie i zaufali: dostali pracę i wynagrodzenie. Dając kilka złotych, dokonujemy czynów miłosierdzia. Ale dając na alkohol, jakiego miłosierdzia dokonuję? Nie uspokoimy sumienia drobną ofiarą. Żyjemy często w przestrzeni wirtualnej. Co stoi w centrum życia rodzinnego? Telewizor. Oto złodziej czasu. Oto współczesny idol. Kiedy dzieci widziały rodziców modlących się? W Bogu odkrywamy realny świat, bo On nie mami mirażami. W Nim przychodzą konkretne rozwiązania problemów codzienności.

Wrzesień to początek lekcji w szkole. Zdobywając wykształcenie, mamy szansę na dobrą pracę. W oczach Pana Boga jesteśmy równi, bez względu na to, jak gruby jest nasz portfel. W dzisiejszym świecie pieniądze są potrzebne, by godnie żyć. Bóg jako hojny gospodarz pragnie obdarzać wszystkich zbawieniem. Odrzucając Boże wezwanie i skupiając się tylko na dobrach materialnych, zatracamy siebie i skazujemy się na duchową pustynię. Pomoce: skarbonka i skarpeta; zdjęcie banku; karta do bankomatu; portfel z banknotami i monetami; skarbonki dla dzieci do zadania apostolskiego (można wykorzystać wielkopostne skarbonki Caritas, jeśli zostały w parafii).

Szemranie Żydów. Odpowiedź Boga. Rozmowa z Nikodemem. Pierwsi chrześcijanie. Rozumienie krzyża dziś. Krzyż mocą od Boga. Słowa papieża.

Dług to jedna z tych rzeczy, które do końca nie zrozumiesz jako dziecko. Kiedy doceniamy miłosierdzie, łaskę i przebaczenie, które otrzymaliśmy od Boga, znajdujemy siłę, i jest to siła do ofiarowania tej samej łaski i przebaczenia innym. Miłość rodzi miłość, współczucie rodzi współczucie, przebaczenie rodzi przebaczenie. Jezus zaprasza nas, byśmy sami – z własnej woli – wskoczyli do tej samo-napędzającej się machiny dobroci i miłości!

Historia młodzieńca. Dzisiejsza Ewangelia jest dla nas wezwaniem do przebaczania, które jest konieczne, aby istniało życie wspólnotowe. Dzięki temu zło nie jest w stanie nas podzielić. Kiedy mamy ze sobą głębokie relacje, potrafimy przezwyciężać ludzkie słabości. Przebaczenie powinno być praktykowane codziennie, bo inaczej umiera. Staje się jedynie rozważaniem teoretycznym, które można wyczytać tylko w mądrych książkach. W ten sposób jest ono praktykowane wyłącznie w sferze marzeń.

Niejednokrotnie doznajemy różnych krzywd. Bardzo długa jest lista ludzkich krzywd. Tak naprawdę nikt nie zdoła ich zliczyć i choć jesteście bardzo młodzi, to zapewne w ciągu swojego życia niejednokrotnie będziecie musieli się z tym zmagać. Co mamy wówczas robić? Jak reagować? Cierpiący, niesłusznie skazany, tak bardzo umęczony Pan Jezus wybiera drogę przebaczenia. On kieruje do Ojca tylko jedną prośbę: „Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą co czynią”. W dzisiejszej przypowieści Pan Jezus wzywa nas, abyśmy byli zawsze gotowi do przebaczania. Powinniśmy postępować tak, jak to uczynił Pan Bóg, który przebacza nam każdy grzech, za który żałujemy. Pan Bóg chce nam dać nowe serce, gotowe do przebaczania na wzór Jezusa Chrystusa. Musimy nauczyć się przebaczać temu, który wyrządził nam krzywdę. Pomoce: Plakat z krzywdami, których możemy doświadczyć w życiu.