Potrzeba wyciszenia, aby nie zagubić tego, co najważniejsze. Analiza modlitwy Maryi w encyklice „Redemptoris Mater”. Święta – czas dziękczynienia i uwielbienia Boga.

Ewangeliczny opis bezpośrednich wydarzeń przed narodzeniem Chrystusa. Maryja ponosi trud wędrówki, aby odwiedzić swoją krewną. Heroiczna postawa Maryi. Maryja w swoim działaniu kieruje się potrzebą serca. Trwanie przy Maryi to czas służby drugiemu człowiekowi. Nie można być przy Matce Bożej i jednocześnie być skoncentrowanym na sobie. Prawdziwy sens ludzkiego życia opiera się na służbie Bogu i człowiekowi.

Samson i Jan Chrzciciel narodzili się przy nadzwyczajnej interwencji Pana Boga. Bóg wybiera sytuacje po ludzku beznadziejne, aby przez nie poprowadzić historię zbawienia. Bóg chce naszego zbawienia. Trzeba ufać Bogu, że wie, jak nas doprowadzić do prawdziwego szczęścia. Dopiero wtedy, gdy pozwolisz Bogu poprowadzić Twoje życie, wydarzy się największy cud – cud zbawienia!

W dzisiejszych czytaniach kilkakrotnie powtarza się słowo „sprawiedliwość”: Potomek Dawida będzie „wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi”. Natomiast Jego imieniem będzie zawołanie: „Pan naszą sprawiedliwością”. Słowa o Bożej sprawiedliwości mają ważne znaczenie dla wszystkich, których w życiu dotyka niesprawiedliwość i krzywda.

Już w początkowych rozdziałach Księgi Rodzaju mamy do czynienia z pierwszą zapowiedzią mesjańską. Jest to tzw. protoewangelia czyli pierwsza dobra nowina. Na Jezusie spełnia się proroctwo Jakuba dotyczące Judy: "Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska spośród jego kolan, aż przyjedzie Ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów" (Rdz 49,10). Jednym ze wspaniałych owoców zbawienia przyniesionego przez Chrystusa jest pokój, który może zapanować między ludźmi i w sercu każdego człowieka.

Ufność wpisana jest trwale w naturę człowieka. Człowiek potrzebuje zaufania w sferze wiary. Ufność Bogu zakłada powierzenie Mu całego swojego życia. Chrystus stale udowadniał swoje posłannictwo. Stale wątpiono, że Jezus jest zapowiadanym Mesjaszem. Każdy człowiek oczekuje w swoim życiu dowodów. U źródeł każdego zwątpienia leży brak zaufania Bogu. W celu odbudowania zaufania Bogu konieczne jest odkrycie Jego oblicza na nowo.

Adwent jest czasem duchowych porządków. Adwent jest czasem wspomnienia narodzin Chrystusa oraz przygotowaniem się na paruzję. Oczekiwanie stwarza okazję do nawrócenia. Nawrócenie to uznanie zła i decyzja o niepopełnianiu go więcej. W Starym Testamencie nawróceniem był powrót do restrykcyjnego wypełniania Prawa. Chrystus nadaje mu nowy sens. Nawrócenie winno dokonać się w sercu człowieka. Uwieńczeniem nawrócenia jest wolność.

Jezusa wielbiły i podziwiały rzesze prostych ludzi, którzy słuchali Jego słów i traktowali je jak dobrą nowinę o zbawieniu. Wielcy tego świata nie potrafili Jezusa przyjąć i zaakceptować. Jezus pragnie wejść w naszą codzienność, aby ją odmienić. On przychodzi jako nasz Zbawiciel.