Kościołowi zarzuca się trzymanie się zasad, które nie przystają do realiów. Część z tych zarzutów jest uzasadniona. Faryzeusze ogromną wagę przywiązywali do zasad, przepisów prawa czy rytuałów. Koncentracja na przestrzeganiu zasad przysłaniała drugiego człowieka. Istotnym jest, by zachować czystość wewnątrz naczynia. Zanieczyszczone naczynie zmienia zawartość na niezdatną do spożycia. We wnętrzu znajduje się środek ciężkości, który gwarantuje równowagę. Brak równowagi prowadzi do schizofrenii duchowej.

Przywiązujemy wielką wagę do roli znaków w naszym życiu. Próbujemy chociaż trochę dowiedzieć się o naszej przyszłości. Jednak najważniejszą wiedzę i mądrość już otrzymaliśmy. Zawarta jest ona na kartach Biblii. Codziennie możemy obserwować w swoim życiu znaki troskliwej obecności Boga. Trzeba tylko spojrzeć na swoje życie jako na dar. Nawet w najtrudniejszej sytuacji Bóg posyła nam znaki, że jest blisko i pomaga nam.

W Izraelu bardzo ważne były więzy rodzinne. Tożsamość człowieka określało to, z którego rodu pochodził. Rodowód Jezusa udowadnia, że był On Mesjaszem z pokolenia Dawida. Zawołanie kobiety z tłumu wyrażało podziw dla Jezusa i Jego rodziny, szczególnie Matki. Jezus głosi jej Dobrą Nowinę, że wystarczy słuchać słowa Bożego i wypełniać je w życiu, a można należeć do rodziny Jezusa. Jest to także Dobra Nowina dla każdego z nas. Bóg tak pragnie bliskości z nami, że otwiera swoje serce dla każdego.

Jezus opowiada o swojej walce ze złymi duchami, które niepokoją ludzkie serca i chcą nimi zawładnąć. Jezus porównuje wnętrze każdego człowieka do domu, w którym mogą zamieszkać złe duchy. Jezus chciałby nam powiedzieć, że mieszkanie nie może pozostać puste. Puste pozostaje zaś wtedy, kiedy nie zaprosimy do niego Bożego Ducha, lecz sami chcemy być „panami we własnym domu”.

Na czym polega relacja przyjaźni z Bogiem. W modlitwie potrzebna jest wytrwałość, wręcz natręctwo. Modlitwa nie ma w założeniu wywarcia presji na Bogu. Modlitwa to prośba o Ducha Świętego.

Prośba uczniów. Dwa zdania odpowiedzi. Do Boga po imieniu – bliskość. Mój tata – wspomnienia. Nieść królestwo Boga. Jestem świadkiem moich wartości. Pragnienie chleba i Chleba.

Bez wątpliwości modlitwa jest przede wszystkim słuchaniem Pana Boga i dążeniem do doskonałości serca. To oczywiste, że Pan Bóg przychodzi do człowieka, żeby dawać a nie brać. Naszą odpowiedzią na Boże dary jest otwartość serca. Służba jest czymś dobrym, ale tylko i wyłącznie wtedy, kiedy ukierunkowana jest na miłość. Jeżeli budowana jest tylko na zatroskaniu i dążeniu do tego, żeby wszystko było „jak należy”, może stać się destrukcyjna. Jesteśmy zachęcani by dobrze służyć. Żeby się tego nauczyć, może trzeba nieraz służyć mniej, a więcej słuchać. Maria usługuje poprzez słuchanie i kontemplację, Marta natomiast podejmuje rozmaite posługi na wzór diakonii. Z obu tych postaw uczmy się jak realizować służbę w naszym życiu.

Święty Franciszek wzrastał w bogactwie i dążeniu do zdobywania tytułów. Kiedy był na szczycie radykalnie zmienił swoje życie. Jego podążanie za Bogiem spotkało się z niechęcią ze strony rodziny. Często w momencie sytuacji przełomowych człowiek doświadcza wątpliwości. Źródłem wątpliwości jest brak pewności siebie i poczucia własnej wartości. Brak poczucia własnej wartości jest stanem, który można zmienić. Brak wiary we własną wartość dotyka również życia religijnego. Dla Boga istotne jest otwarte serce człowieka. On wszystkie braki wypełnia swoimi łaskami.