Polecenie – Wy dajcie im jeść (Łk 9,13) – to nie żart ani ironia. Chrześcijanin jest zaproszony do dzielenia się z innymi – to prowadzi do zachowania i pomnażania otrzymanego wcześniej daru. Chrystusowe bierzcie i jedzcie, to wzór postępowania i jednocześnie pokarm na drogę. Nie bójmy się pustkowia i ilości ludzi – Bóg zatroszczy się o wszystko. W dzieleniu się nie ma miejsca na kalkulację, która prowadzi do egoizmu. Dzieci sypiące kwiaty w procesji Bożego Ciała pokazują, jak radosną i spontaniczną czynnością jest dzielenie się. Chrześcijanin to człowiek słowa – żyje obietnicą Bożą, jego życie opiera się na czynach i prawdzie. Wiarygodność świadectwa wymaga, by słowo Boże wcielać w życie.

Jeśli podczas trudnej wędrówki kierujemy się wskazaniami kompasu, to na pewno nie zgubimy celu. Cel w życiu miał również Abram, któremu błogosławił król Melchizedek. Wyniesione przez króla chleb i wino to zapowiedź Eucharystii. Poucza o tym św. Paweł. Rozmnożenie chleba w Ewangelii jest również zapowiedzią Eucharystii. W Boże Ciało Kościół ukazuje swoją wiarę całemu światu, odbywając tradycyjnie procesję do czterech ołtarzy. Dzielimy się z dziećmi radością z tego, że możemy wszystkim ludziom ukazywać wiarę w żywą obecność Chrystusa w świętych postaciach Chleba i Krwi. Pouczamy, że to jest zadanie wszystkich wierzących w Pana Jezusa. Tę tajemnicę przeżywamy w czasie każdej Eucharystii. Pomoce: duża hostia, ampułka z winem, kielich.

Droga Krzyżowa w Lourdes. Opowiadanie kapłana – przewodnika pielgrzymek – o niedostatku ludzkich doświadczeń, gdy mowa jest o cierpieniu Matki Boskiej. Miłość i cierpienie to dwie tajemnice, których nie jesteśmy w stanie przekazać słowami. Możemy tylko odwołać się do własnych przeżyć, które z natury swej są indywidualne Uroczystość Trójcy Świętej ukazuje nam Boga jako tajemnicę Miłości. Miłość to święte słowo, które dziś jest deprawowane, wypaczane, brukane, sprowadzane do wymiaru cielesności, a nawet grzechu. Poprzez Mękę Chrystusa wkraczamy w tajemnicę cierpienia Boga. Dziś spotykamy wypaczanie treści i tajemnicy cierpienia. Jako że człowiek nie zrozumie tajemnicy Trójcy Świętej, powinien przede wszystkim prosić o dar wiary.

Jak każdej niedzieli, tak i dzisiaj gromadzimy się na liturgii w kościele. Przeżywamy Uroczystość Trójcy Świętej. Wiele razy przyzywamy Osób Boskich. Często odmawiamy modlitwy, wychwalając ich majestat, ale czy podejmujemy trud adoracji Trójcy Świętej? Dzisiaj nie pochylimy sie nad tekstami biblijnymi, chociaż mają one niezwykłą wartość. Dzisiaj pragnę was zaprosić do zatrzymania sie nad niezwykłym dziełem Rublowa, ikoną Trójcy Świętej. Jedność Osób Boskich wyrażona jest w podobnych kolorach szat, identycznych berłach, symbolach świętości i wieczności jakimi są aureole i skrzydła. Bóg Chrystus – kapłan najwyższy i wieczny, który oddał za nas swoje życie. Bóg Ojciec charakteryzuje się przezroczystymi szatami, jest Duchem doskonałym. Bóg Duch Święty wyrusza na ziemię, by odnowić jej oblicze. Wszyscy jesteśmy zaproszeni do kontemplacji Trójcy Świętej.

Trójca Święta towarzyszy nam od początku naszego życia. Modlitwa znaku krzyża świętego „w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” jest pierwszą modlitwą, której się uczymy. Próba przybliżenia tajemnicy Trójcy za pomocą dzbanków z czystą i brudną wodą (por. Pełno Ciebie. Rozważania niedzielne ks. Rafała Nitka SAC, Trójca Święta, za: https://www.youtube.com/watch?v=6vqIjAMgCHE). Trójca Święta jest ze sobą w ścisłej relacji – człowiek też potrzebuje relacji, drugiej osoby. Potrzebujemy drugiej osoby, by być szczęśliwymi. To we wspólnocie z innymi odkrywam, że jestem kimś wyjątkowym. Pomoce - pięć takich samych, przezroczystych dzbanków lub trzy takie same dzbanki i dwa inne: trzy identyczne dzbanki wypełniamy równo czystą wodą, jeden dzbanek jest wypełniony brudną, ciemną wodą, jeden dzbanek jest pusty; - pojemnik do wylania wody.

Wraz z zesłaniem Ducha Świętego rozpoczęły się czasy ostateczne… Bóg Ojciec dopełnił Swojego objawienia w Synu – Jezusie Chrystusie i posłał Kościołowi Ducha Świętego, który ma prowadzić Lud Boży aż do dnia Paruzji. Jedność, solidarność, wspólnota! Duch Święty może zstąpić tylko tam, gdzie panuje jedność; gdzie żyje się Ewangelią; gdzie wzajemna miłość jest fundamentem wspólnoty! Niesamowite znaki, jakie towarzyszą zesłaniu Ducha Świętego są dla nas zapowiedzią tego, w jak gwałtowny i nieprzewidywalny sposób działa Bóg wtedy, gdy Mu na to pozwolimy… W Kościele, we wspólnocie, w rodzinie nie ma równych i równiejszych; nie ma lepszych i gorszych – każdy jest tak samo gotowy na przyjęcie Ducha Świętego.

Duch Boży przychodzi do naszych zalęknionych serc. Lęk przed działaniem Ducha Świętego wynika z naszej ignorancji. Z obawy przed nieprzewidywalnością Ducha, zamykamy się na cztery spusty. Lęk wzrasta, kiedy uświadamiamy sobie, czego dokonał Duch w sercach (i życiu) tych, którzy pozwolili Mu działać. Boimy się zmian, które wymagają od nas zaangażowania i jednoznacznej postawy, a to sprawia, że pozostajemy nijacy i powierzchowni. Jesteśmy chrześcijanami i trzeba pamiętać, że bez pomocy Ducha Świętego nawet przeżegnać się nie możemy. Wyznawca Chrystusa żyje na co dzień darem Ducha Świętego i darami, których On tak obficie udziela. Chrzest i bierzmowanie sprawiają, że jest w nas niezatarty ślad Bożej obecności. Co uczyniłem ze swoimi sakramentami chrztu i bierzmowania? Jeśli tylko chcesz, to znajdziesz wiele dowodów na obecność Ducha.

Nadeszła kolejna niedziela, która jest nieco inna od pozostałych. Obchodzimy dziś Uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Trójca Święta jest tajemnicą i nasz rozum nie jest w stanie jej zrozumieć. Bo niby jak pojąć, że jest jeden Bóg w trzech osobach? To bardzo trudne do wyobrażenia sobie. Duch Święty pełni ważną rolę w Kościele. Ale my często Go zasmucamy swoimi grzechami. Chciałbym, abyśmy się dzisiaj zastanowili nad tym, jakimi grzechami obrażamy Ducha Świętego. Poznamy tak zwane grzechy wołające o pomstę do nieba. Kiedy zaprzyjaźnimy się z Duchem Świętym, trudniej będzie nam popełniać grzech. Żyć w Duchu Świętym to modlić się codziennie do Niego, aby On napełniał nasze serca pokojem i radością. Cała tajemnica naszego chrześcijańskiego życia rozpoczyna się w momencie chrztu świętego. Ulubionym miejscem działania Ducha Świętego jest serce człowieka. Dlatego tak ważne jest, aby codziennie prosić Ducha Świętego: „Duchu Święty działaj w moim życiu”. Taka czy inna krótka modlitwa jest zaproszeniem Ducha Świętego do naszego życia. Pomoce: Obraz Zesłania Ducha Świętego.