Żyjemy dzisiaj w świecie paradoksu, jeśli chodzi o „słowo”! Każdy z nas staje się dziś nie tylko odbiorcą słowa, ale równie dobrze jego producentem i to często bardzo fachowym! Wypowiedź jest sprawdzianem człowieka – sprawdzianem nie tylko jego mądrości, elokwencji, ale przede wszystkim testem szczerości i czystości serca! Grzech pierworodny zniszczył w nas pierwotną czystość i niewinność – sprawił również, że nie każde słowo, wypowiadane przez człowieka musi być prawdą i dobrem. Kiedy zawierzamy Słowu Boga, nasze własne słowo staje się dobre, budujące i prawdziwe!

Niewidomymi duchowo są ludzie zaślepieni przez grzech. W sposób szczególny zaślepieni: pychą, nienawiścią, niechęcią, uprzedzeniami, chciwością, nieczystością. Jedynym ratunkiem, aby uwolnić się od duchowej ślepoty jest szczere oddanie się Duchowi Świętemu. Tylko w obliczu Chrystusa możemy zobaczyć swoją prawdziwą twarz, która nie jest tak doskonała jak myśleliśmy. Nie jest to proste – spotkanie z prawdą o nas samych bardzo boli.

Słowa, które wypowiadamy i ich wpływu na życie innych. Kilka lat temu pewna firma przeprowadziła eksperyment, w którym dwie takie same rośliny, w identycznych warunkach były: jedna – komplementowana, druga – obrażana. Rezultaty były widoczne gołym okiem: chwalona roślina podrosła, wyglądała zdrowo. A druga – nękana werbalnie, wyraźnie zaczęła więdnąć. Nasze słowa mają ogromną moc. Jeśli to, co mówimy wpływa na rośliny, tym bardziej będzie oddziaływało na ludzi, których spotykamy w naszym życiu. Przykład Tomasza Edisona. Prośmy dziś Pana Boga, aby skarbce naszych serc były pełne dobra. Pomoce: Zdjęcia roślin z eksperymentu firmy IKEA (zdjęcia można znaleźć między innymi w artykule dostępnym na stronie: www.dobrewiadomosci. net.pl/24459-eksperyment-pokazujacy-jak-naszeemocje-wplywaja-zdrowie-roslin/)

Miłujcie waszych nieprzyjaciół. Sprawiedliwość, a miłość. Nienawiść niszczy. Ewangeliczny policzek. Postawa Chrystusa. Sądzenie innych zamyka miłosierdzie. Tak jak siebie.

Kiedy człowiek patrzy na rzeczywistość nas otaczającą, z naszych ust mogą wyrwać się i takie stwierdzenia, że przypadło nam żyć w czasach bez miłości, w czasach gdzie miłość po błocie chodzi i wszędzie jej plują w twarz. Jest prawdą, że pośród nas kochania jest coraz więcej i chciałoby się powiedzieć, że kochanie obnosi się pośród nas jak uliczny transparent. Nauczycielu powiedz, które z przykazań jest najważniejsze, które z przykazań jest największe? Postawa człowieka wierzącego przypomina krzyż. Jednym ramieniem dotyka Boga, ale drugim musi objąć człowieka. Dlaczego miłość przechodzi kryzys?

Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam bardzo trudne słowa: „Miłujcie waszych nieprzyjaciół”. Chciałbym, abyśmy dzisiaj porozmawiali o przyjaźni. Pan Jezus jest naszym przyjacielem i bardzo nas kocha. Prawdziwy przyjaciel to ten, kto powie prawdę o nas samych, nawet tę, która czasem może na zaboleć. Przyjaciel to ktoś więcej niż kolega czy koleżanka, bo jemu możemy powiedzieć każdą naszą tajemnicę i jesteśmy pewni, że pozostanie to w jego sercu. Prawdziwa przyjaźń zawsze jest otwarta na drugą osobę. W jaki sposób możemy budować przyjaźń z Jezusem? Musimy zabiegać, starać się, troszczyć o wspólne bycie z Bogiem. Wszelkie niepowodzenia, które każdego dnia nam się wydarzają nie są karą, lecz wezwaniem ze strony Boga, który prawdziwie nas kocha, do przebudzenia się. Pomoce Duża kartka papieru z napisem przyjaciel, gdzie będzie można dopisywać przymioty przyjaźni Tekst piosenki: Przyjaciela mam

Kim jest człowiek błogosławiony? Błogosławionym jest ten, który nie zwątpi w miłość Pana Boga. On ukochał nas do szaleństwa, aż po krzyż. Dlatego nasze życie nie będzie wolne od krzyża. Błogosławieni i święci to chluba i duma Kościoła. Dziś kierujemy nasz wzrok na Jezusa, który mówi o błogosławieństwach. Mamy starać się żyć według Jezusowych błogosławieństw.

Święty Łukasz przekazuje mam dzisiaj prawdę o czterech błogosławieństwach dotyczących płaczących, ubogich, głodujących i prześladowanych. Ideałem oczywiście nie jest ubóstwo, ale miłość do ubogich. Słowo „ubodzy” w języku greckim i hebrajskim odnosi się do ludzi, którzy nie mają niczego, nawet domu, to jest nędzarzy, żebraków i biednych w sensie materialnym. Osoba biedną w języku biblijnym jest również ten, kto nie ma wpływu we wspólnocie, nikt się z nim nie liczy, jest lekceważony, zwyczajnie przegrany bez jakiejkolwiek szansy życiowej. Po błogosławieństwach padają cztery biada – bogaczom, sytym, śmiejącym się i pysznym. Bogactwo jest niezwykle niebezpieczne. Ogranicza człowieka, zamyka jego horyzont życia do doczesności i teraźniejszości.