Oprócz nas na ziemi mieszkają aniołowie i demony. Na ogół każdy człowiek jest kuszony przez diabła. W swojej naiwności sądzimy, że możemy oszukać diabła, jak w starych bajkach. Ulegając pokusie, otrzymujemy coś, co się nam podoba, a z drugiej strony tracimy wolność. Niektórych ludzi diabeł niszczy mocniej – nazywamy to opętaniem. Tylko Jezus jest Panem i tylko On ma władzę nad szatanem. Musimy zawsze starać się być blisko Jezusa. W trakcie homilii potrzebne będą następujące przedmioty: gruby, co najmniej kilkumetrowy sznur, kilka batonów lub innych słodyczy oraz kartka z wydrukowanym „regulaminem” zabawy (tzw. cyrografem).

Można odnieść wrażenie, że słowa dzisiejszej Ewangelii nie odnoszą się do większości z nas, gdyż jest tu raczej mowa o powołaniu kapłańskim bądź zakonnym. Dziś usłyszeliśmy pierwsze kazanie Jezusa wygłoszone do ludu: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (Mk 1,15). Słowa „czas się wypełnił” oznaczają, że w Jezusie wypełniły się wszystkie starotestamentalne zapowiedzi i obietnice Boże dotyczące zbawienia człowieka. W Jezusie Bóg objawił człowiekowi pełnię swojej miłości. Jezus stał się jedynym Zbawicielem i Odkupicielem. Słowa: bliskie jest królestwo Boże znaczą, że blisko jest Bóg, który pragnie nas zbawić, czyli wyzwolić z niewoli grzechu.

Jeden z miejscowych artystów i budowniczych statków w holenderskim miasteczku Schagen wykonał pływającą replikę Arki Noego. W zamyśle holenderskiego twórcy, Arka ma się przemieszczać po różnych portach i przypominać o „miłości Pana Boga do ludzi”. Wchodząc do „Arki”, przez chwilę można się poczuć jak liliput. W ewangelicznej opowieści o innej rybackiej wiosce – położonej nie nad Morzem Północnym, ale nad Jeziorem Galilejskim – również chodziło o danie świadectwa, że bliskie jest królestwo Boże. Szymon Piotr i jego brat Andrzej nie zaczęli budować nowej łodzi, ale porzucili stare i zaczęli się zajmować czymś zupełnie innym: wiernie towarzyszyli Jezusowi.

Opis powołania uczniów jest jedną z najbardziej niezwykłych scen Ewangelii. Jest w tej scenie coś, czego nie widać oczyma, co można poczuć tylko sercem. Każda epoka potrzebuje nowych apostołów. Powołanie do życia zakonnego lub kapłańskiego jest trudnym powołaniem i wzbudza w człowieku liczne obawy. Powołanie do służby Bożej oznacza rezygnację z dotychczasowego stylu życia, pozostawienie domu, rodziny, kariery itp. Bóg nieustannie działa w sercach niektórych ludzi i proponuje im życie kapłańskie lub zakonne. Cały Kościół zobowiązany jest modlić się, by osoby powołane przez Boga odważyły się odpowiedzieć na Jego głos. W trakcie homilii potrzebna będzie piłeczka do rzucania (lub woreczek) i odtwarzacz muzyczny.

Na naszych życiowych drogach spotykamy różnych ludzi. Każde spotkanie jest inne. Niektóre mogą odmienić nasze życie. Szczególnego znaczenia nabierają spotkania człowieka z Bogiem. Spotkanie z Bogiem radykalnie odmieniło życie Samuela. Pierwsi uczniowie powołani przez Chrystusa potrafili podać nawet godzinę, która zadecydowała, że poszli za Chrystusem i stali się Jego uczniami. My pierwszy raz spotkaliśmy się z Chrystusem w sakramencie chrztu. Wtedy zostaliśmy na zawsze zjednoczeni z Chrystusem i staliśmy się dziećmi Bożymi. Chrzcielne oświecenie domaga się radykalnej zmiany sposobu życia. Przyjmujący chrzest staje się dzieckiem światłości.

Znamy to powiedzenie, że ciekawość to pierwszy stopień do piekła. W tym przysłowiu występuje niebezpieczne uogólnienie. Bo to prawda, że szatan wykorzystuje często naturalną ciekawość ludzi, zwłaszcza młodych, by usidlić dusze i zniewolić taką czy inną formą przywiązania do zła. Ale z drugiej strony cały rozwój człowieka naturalny i duchowy oparty jest na ciekawości, czyli poszukiwaniu prawdy. Jan Chrzciciel i jego uczniowie w oczekiwaniu na Mesjasza. Jezus – Baranek Boży, który ma władzę odpuszczania grzechów. Panie, gdzie mieszkasz? (J 1,38) – pytają uczniowie. To tak jakby powiedzieli: „Pokaż nam swoją codzienność, zaproś nas w swoje życie, otwórz nam swoje serce, a wówczas Cię poznamy i zrozumiemy, kim jesteś”. Jezus nadaje sens codzienności i zaprasza nas w świat prawdy i miłości. Wiara to świadectwo: Znaleźliśmy Mesjasza (J 1,41).

Ewangelia ukazuje nam sposoby poznawania Chrystusa. Dorośli pomagają dzieciom poznać Boga. Każdy chrześcijanin jest powołany do poznawania Chrystusa. Na czym polega naśladowanie Chrystusa? Dwa przykazania miłości. Powinniśmy świadczyć swoim życiem o przyjaźni z Chrystusem.

Imię określa tożsamość człowieka i wyprowadza go z niebytu istnienia. Mieć własne imię oznacza istnieć. Święto Chrztu Pańskiego przedstawia nam Jezusa Chrystusa i pozwala nam poznać różne Jego imiona. Różne imiona Jezusa Chrystusa określają Jego tożsamość i zadania, które miał do wypełnienia podczas ziemskiej misji. Nadanie imienia jest jedną z pierwszych czynności rodziców zaraz po narodzinach dziecka. To imię jest uroczyście nadawane także w obrzędach chrztu świętego. Nasze chrzcielne imiona określają naszą chrześcijańską tożsamość.