Życie zgodne z Ewangelią nie jest łatwe. Doświadczyli tego uczniowie Chrystusa, którzy posprzeczali się ze sobą. Spór dotyczył ich znaczenia we wspólnocie: który z nich jest największy. Chrystus tłumaczy im, aby byli sługami wszystkich, a w ten sposób będą pierwszymi. Dziecko jest dla Chrystusa najlepszym przykładem prostoty myśli, pragnień i zachowań. W homilii pouczamy dzieci, aby dzieliły się tym, co posiadają, z innymi, a szczególnie z rodzicami, rodzeństwem, krewnymi i przyjaciółmi. Uczymy ich wdzięczności, szczególnie względem rodziców. Pierwsze miejsce, nie tylko w dyscyplinach sportowych, jest nagrodą za trud w przygotowaniach (treningach) i w zmaganiach, ale jednocześnie zobowiązuje do zachowań fair play. Pomoce: rysunek podium, ale o odmiennej numeracji miejsc; medale – złoty, srebrny i brązowy.

Cezarea Filipowa w czasach Jezusa była niewielką miejscowością. Były tam groty, w których kiedyś oddawano cześć bożkom greckim. W miejscu, gdzie leżały rozwalone ołtarze i zdruzgotane kolumny świątyń pogańskich bożków, Piotr wyznał wiarę w Jezusa jako Mesjasza. Obecnie w wielu miejscach na Ziemi chrześcijanie doświadczają prześladowań i są zabijani, ponieważ wierzą w Jezusa Chrystusa. W mediach niemal każdego dnia pojawiają się informacje krytyczne wobec instytucji Kościoła. Również dziś opinie na temat Jezusa są różne. Ludzie uważają Go za idealistę, czyniącego wiele dobra dla innych ludzi lub rewolucjonistę, który pragnął zmienić skostniałe instytucje funkcjonujące w tamtych czasach. Jezus również dziś pyta każdego z nas: A wy za kogo Mnie uważacie? (Mk 8,29).

Co to znaczy wierzyć? Wierzę, bo jestem ochrzczony i należę do Kościoła. Wierzę – bo uznaję istnienie Boga i wyznaję wszystkie prawdy wiary. Prawdziwa wiara, to wierność i posłuszeństwo woli Bożej. Istota grzechu leży w sercu człowieka. Opinie o Jezusie tych, którzy Go nie przyjęli. Maryja, jako pokorna służebnica Pańska, wie najlepiej, co to znaczy przyjąć Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Patron młodzieży – św. Stanisław Kostka. Czyn wiary, o którym mówi św. Jakub, to nie tylko dobre uczynki i czyny miłosierdzia, to przede wszystkim uczestnictwo w Krzyżu Chrystusa.

O Jezusie mówiono rozmaicie. Najczęściej uważano Go za Jana Chrzciciela lub za Eliasza. Chrystus pragnie, aby apostołowie wypowiedzieli się w tej kwestii. Wówczas Szymon Piotr wypowiada prawdę: Ty jesteś Mesjaszem (Mk 8,29). Jezus wykorzystuje ten moment, by opowiedzieć uczniom, że będzie cierpiał, zostanie odrzucony, umrze i zmartwychwstanie. Te słowa Mistrza są zbyt trudne dla apostołów. Nie rozumieją misji Jezusa. Stąd gwałtowne protesty Szymona i ostre słowa nagany, które Jezus do niego kieruje: Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie (Mk 8,33). W homilii pouczamy dzieci, że wiara w Jezusa łączy się zawsze z Jego krzyżem. Nie można zapominać o tym, że Jezus za nas wszystkich cierpiał, umarł i zmartwychwstał. Krzyż jest jakby „wspólnym mianownikiem” wszystkich dzieł Chrystusa, bo dzięki niemu dokonało się nasze zbawienie. Pomoce: rysunek kamiennych krzyży pokutnych. Jeśli takie stare krzyże znajdują się w kościele (na płytach nagrobnych), na cmentarzu, przy świątyni, to zwracamy na nie uwagę podczas homilii.

Święta Helena przywiozła w IV w. z Jerozolimy do Rzymu szereg pamiątek związanych z męką i śmiercią Jezusa. Najważniejszą z nich były drewniane belki krzyża, przechowywane obecnie w Rzymie, w Bazylice Świętego Krzyża z Jerozolimy. Krzyż, na którym umierał Jezus, był świadkiem wielu poruszających zdarzeń. Zlany krwią konającego Pana, pozostał milczącym świadkiem Jego męki. Przykuty do krzyża Jezus udzielił ostatecznego przebaczenia złoczyńcy, który został ukrzyżowany wraz z Nim. Krzyż był świadkiem wyznania rzymskiego setnika, który – po przebiciu boku Jezusa – zawołał: Ten był prawdziwie Synem Bożym (Mt 27,54).

Człowiek głuchoniemy cierpi, bo ma utrudniony kontakt z otoczeniem. Człowiek głuchoniemy duchowo sam się zamyka na Boga i ludzi. Stawiając opór Bogu w sercu, stajemy się głusi i niemi. Odosobnienie jest konieczne dla uzdrowienia. Człowiek potrzebuje wyciszenia, skupienia, oddalenia od codzienności, by wyraźnie usłyszeć głos Boga. Zaufanie Bogu i powierzenie się Mu prowadzi do wyrzeczenia się szatana, oczyszczenia i uzdrowienia. Dotyk budzący zaufanie. Jeśli pozwolę działać Jezusowi, stworzy mnie na nowo.

Każdy człowiek ocenia świat inaczej. Każdy z nas ma inne doświadczenia i inny charakter, który wpływa na ocenę świata. Prorok Izajasz przynosi udręczonemu Narodowi Wybranemu proroctwo, które podniesie go z upadku. Izajasz zapowiada zmianę życia Izraelitów, ogłasza im wybawienie i nowe życie w nowej rzeczywistości. Sprawcą tego stanu rzeczy będzie sam Bóg. Chrystus zapowiedziany przez Proroka Izajasza dokonuje cudu uzdrowienia głuchoniemego. Ewangelia opisuje osobistą relację Jezusa i chorego człowieka, cud dokonuje się poza ludzkim okiem. Święty Jakub motywuje nas do patrzenia na świat oczami Boga, jest to spojrzenie pełne szacunku. Nakazuje nam wyzbyć się patrzenia interesownego bo w królestwie Ojca będziemy wszyscy równi.

Mowa i słuch jako wielkie dary Boga. Człowiek głuchoniemy ma duże trudności w codziennym życiu. Uzdrowienie głuchoniemego jest spełnieniem proroctwa Izajasza o przyjściu Mesjasza: Wtedy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą (Iz 35,5). Słowo Boga ma moc stwarzania dobra. Bóg swoim słowem przez 6 dni stwarzał świat, w którym my żyjemy i pierwszych ludzi. To, co Bóg stworzył było udane i piękne, było dobre. Słowo człowieka może tworzyć dobro i może czynić zło. Człowiek powinien być odpowiedzialny za swoje słowa. Dialog Boga z człowiekiem: Bóg mówi, człowiek słucha i odpowiada. Pan Bóg dał słowom kapłana moc błogosławienia, rozgrzeszania, przemieniania chleba i wina w ciało i krew Pana Jezusa.