W homilii akcentujemy radość z tego, że Chrystus wciąż się nam daje jako Pokarm. Przypomina nam, abyśmy spożywali Jego Ciało i pili Jego Krew, bo są one pokarmem na drogę do wieczności. Wspólnie z dziećmi przypominamy dzień pierwszej Komunii św. – jeden z najpiękniejszych dni w życiu – dzień zjednoczenia się z Jezusem. Pamiątki, które dzieci otrzymały od najbliższych, nie tylko mają przypominać ten dzień, ale winny uczyć wdzięczności. Pomoce: pamiątki pierwszej Komunii św. – medalik, książeczka do nabożeństwa, krzyżyk, różaniec, album z fotografiami, nagranie na CD i inne. Proponuję, aby wszystkie je włożyć do pudełka z napisem „Pamiątki pierwszej Komunii świętej”. W trakcie homilii kaznodzieja – wyjmując je po kolei – będzie jak uczony w Piśmie, który staje się uczniem królestwa niebieskiego i "podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare" (Mt 13,52).

Wniebowzięcie – znak nadziei dla potomstwa Adama i Ewy. Stworzenie bez stwórcy marnieje (Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele „Gaudium et spes”, 36). Maryja świątynią Boga Wcielonego. 1 listopada 1950 r. Ojciec Święty Pius XII ogłosił dogmat o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny. Maryja Wniebowzięta – znakiem nadziei niezawodnej.

Wizja apokaliptycznego smoka jest przerażająca. Już sam opis przyprawia człowieka o ciarki na plecach. Smok jest straszliwy. Nikt z nas z pewnością nie chciałby zetknąć się kiedykolwiek z taką kreaturą. Apokalipsa jest księgą pełną symboli. Smok jest wyraźną aluzją do szatana, księcia ciemności. Św. Jan widział szatana, jego odrażającą postać, dlatego tak go opisał. Jakoś nie myślimy o szatanie w ten sposób. Gdybyśmy sobie uświadomili, jaką naturę ma grzech, każdy starałby się trzymać od niego jak najdalej. Szatan nas oszukuje; każdą pokusę przedstawia nam jako coś z pozoru dobrego. A my łapiemy się na te kłamstwa, nie dostrzegając prawdziwej natury grzechu. Bóg opiekuje się tymi, którzy do Niego należą. Tak jak opiekował się Niewiastą na pustyni, kiedy to zagrażało jej niebezpieczeństwo ze strony smoka. Dba o to, żeby nikomu z tych, którzy Go kochają, nie stała się krzywda.

Zwiastowanie – Maryja spotkała się z wysłannikiem Boga… Po takim spotkaniu już nic nie jest takie samo. Kolejne wydarzenia z życia Maryi – odwiedziny u św. Elżbiety. Maryja patrzy na świat przez niebieskie okulary. To okulary, które sprawiają, że widzi działanie Pana Boga w swoim życiu. Hymn Magnificat jest na to dowodem. Każdy, kto ma Pana Jezusa w sercu – ma takie okulary! Jaka jest nasza wrażliwość na działanie Pana Boga? Maryja patrzy teraz na Pana Boga twarzą w twarz! Już nie potrzebuje okularów. Do homilii potrzebne będą białe okulary 3D i cienkopis. Homilia zakłada prowadzenie dialogu z dziećmi. Gdyby to było niemożliwe, pewne elementy trzeba przeformułować.

W wierze doświadczamy wprowadzania nas przez Ducha Świętego w te rzeczywistości, których nie da się pojąć tylko w oparciu o ludzki umysł i serce. Chleb zstąpił z nieba. Chleb już teraz daje życie wieczne. Manna nie była prawdziwym chlebem z nieba. Jezus odwołuje się do historii nakarmienia Ludu Wybranego na pustyni, by pokazać różnice między manną a Chlebem eucharystycznym.

Człowiek niejednokrotnie boryka się z problemami, które zdają się wyczerpywać wszystkie jego siły, a nawet wysysają z niego chęć życia. Prorok Eliasz napotyka na trudności w głoszeniu Bożego słowa, jego misja nie przynosi oczekiwanych owoców. Pragnienie śmierci, które nosi w sobie Eliasz, jest wyrazem bezsilności i rozgoryczenia. Pan Bóg chroni proroka i poprzez posłańca dodaje mu sił fizycznych i duchowych, dzięki czemu Eliasz kontynuuje swoją drogę. Św. Paweł wskazuje nam, jak powinni postępować chrześcijanie, wzywa nas do okazywania sobie wzajemnie miłości.

Życie człowieka jest wędrówką. Osłabionego proroka Eliasza wspomaga Bóg. Pielgrzymka jest ważnym wydarzeniem w życiu całej rodziny. Odpoczynek i posiłek pozwalają pokonać zmęczenie i dają siły na dalszą drogę. Życie ludzkie też jest pielgrzymką. Jej celem jest dom Boga Ojca. Dojście tam wymaga największego wysiłku. Jezus swoim Ciałem posila nas w drodze do Boga. Jest Chlebem dającym życie wieczne. Jezus jest naszym przewodnikiem w drodze do wieczności. Naśladując Jezusa, należy zamienić wady na cnoty. Pierwszą część homilii dobrze jest zobrazować slajdem z pielgrzymki lub z innej pieszej wycieczki; można zainscenizować wspólne z dziećmi przygotowanie plecaka na pieszą wędrówkę: kij wędrowca, kanapki, owoce, napoje, nakrycie głowy, parasol.

Jasność Przemienienia nie była przeznaczona dla wszystkich oczu. Jezus nie zabrał ze sobą na szczyt góry całej Dwunastki, ale tylko trzech wybranych uczniów. Trzej najbliżsi uczniowie byli przygotowywani na najtrudniejsze i najczarniejsze godziny cierpienia Jezusa. Ujrzeli nadprzyrodzone światło, aby w chwili ciemności zrozumieć, że cierpienie ma sens. Opowieść o Przemienieniu została umieszczona w kontekście zapowiedzi Jezusa, że będzie On zdradzony, wydany na cierpienie i śmierć krzyżową. Uczniowie nie mogą uwierzyć, że Jezus chce dobrowolnie przyjąć tragiczny i bolesny los, widząc w nim drogę do zbawienia. Przemienienie miało zatem jedno i podstawowe zadanie: przekonać ich o sensowności drogi krzyża.