Przypowieść o ziarnku gorczycy jest bardzo prosta w swej wymowie. Nie trzeba jej zbytnio tłumaczyć dzieciom. Celem homilii jest zwrócenie uwagi na rolę słowa Bożego, które zasiane w ludzkim sercu, tak jak ziarno zasiane w ziemię, wydaje plon. Dzieci powinny z radością przyjąć prawdę, że Jezus zasiewa słowa Ewangelii w ich sercu. Te słowa wyrosną w ich sercu i wydadzą plon. Homilia ma formę pouczającej baśni afrykańskiej autorstwa ks. Romualda Bakuna CM, który wiele lat głosił Ewangelię w Kongo. Pochodzi ze zbiorów prywatnych ks. Andrzeja Ziółkowskiego i do tej pory nie była publikowana. Dla wzbogacenia przekazu treści proponuję, aby tę baśń opowiedzieć z podziałem na role: narrator, ojciec, starszy brat, młodszy brat, żona młodszego brata. Homilię tę można przekazać w sposób bardziej teatralny i wykorzystać ją podczas szkolnej katechezy, na zbiórkach ministranckich, w czasie spotkań ze scholą, a nawet w czasie szkolnych rekolekcji dla dzieci i gimnazjalistów. Można się nią też posłużyć, pouczając dzieci, że w czasie wakacji winny pomagać swym rodzicom w drobnych pracach domowych, polnych, w ogrodzie itp.

Grzech pierwszych rodziców skutkuje kłamstwem. Diabelska pokusa zawsze sprawia wrażenie interesującej i dobrej, ale jednocześnie posługuje się kłamstwem lub niedopowiedzeniami. Człowiek, który nie współpracuje z łaską Bożą, jest otwarty na diabelskie pokusy. Jezus pokazuje nam, jak należy pokonać szatana oraz wskazuje na siebie jako źródło mocy do pokonywania diabelskich pokus. Posłuszeństwo Jezusowi jest gwarantem duchowego wzrostu. Maryja pierwszą posłuszną służebnicą Pańską.

Zło wykorzystuje kłamstwo, aby zwabić człowieka w swoje sidła. Jest łudząco podobne do dobra, dlatego ktoś, kto nie potrafi dobrze go ocenić, przyjmuje je jako dobro. Człowiek, który nie potrafi odróżnić dobra od zła, wpada w pułapkę szatana i wybiera pokusę. Wielu ludzi przeżywa różnorakie problemy: ekonomiczne, społeczne, zdrowotne, duchowe. Często problemy te przytłaczają nas tak bardzo, że nie potrafimy się odnaleźć. Człowiek jest zrezygnowany, wydaje mu się, że już nic nie ma sensu. Jednak nie wolno poddawać się zwątpieniu. Należy szukać ratunku u Pana. Bóg troszczy się o każdego człowieka, nie pozwoli, aby stała się nam krzywda.

Pan Jezus podejrzewany o związki z Belzebubem próbuje się tłumaczyć przed uczonymi w Piśmie. Nikt nie lubi, gdy go oskarżają. Jezusowi jest bardzo przykro, że nikt nie chce Go zrozumieć. Maryja wspiera swojego Syna. Jest zawsze w pobliżu, gdy Syn Jej potrzebuje. Najlepszy sposób na bycie blisko Jezusa to codzienna lektura Pisma Świętego. Homilia zakłada prowadzenie dialogu z dziećmi. Gdyby to było niemożliwe, pewne elementy trzeba przeformułować.

Otwarcie serca w najtrudniejszej chwili to objawienie się miłości. Na końcu pozostanie tylko miłość. Ona jest u źródeł, to ją trzeba kontemplować w Sercu Pana Jezusa. Motywem przewodnim litanii do Serca Pana Jezusa jest Serce jako gorejące ognisko miłości. Cierpienie i śmierć są tylko środkiem do objawienia pełni, narzędziem, które w rękach Boga staje się drogą, którą On sam podejmuje, by z nami przemierzać szlaki ludzkiej egzystencji. Żydzi pragnęli ukryć zbrodnię, by nie zepsuć sobie święta. Żołnierzom rzymskim było to obojętne, bo chcieli już odpocząć, chcieli szybko zakończyć egzekucję. Jezus skonał wcześniej, ale dla pewności jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok. Ta włócznia stała się kluczem, bo natychmiast wypłynęła z Serca krew i woda.

Co trzecia osoba w Polsce określa swój poziom zmęczenia jako wysoki, a jest to wynikiem nadmiaru obowiązków zarówno w pracy, jak i w domu oraz małej ilości snu. Nasz Bóg jest niesamowity, bo w swojej wielkości nie tylko myśli globalnie o zbawieniu człowieka, ale troszczy się również o najmniejsze detale naszego codziennego życia… Każdy dzień stworzenia był bardzo dobry, ale tylko jeden z nich został dniem błogosławionym! Sen jest niezwykle ważny, jeśli chodzi o odpoczynek… Telewizor, komputer i Internet mogą stanowić ciekawy relaks i oderwanie myśli od spraw związanych z pracą i codziennymi obowiązkami… Ale czy o to tak naprawdę chodzi w Szabacie?!

Opowiadają, że w dawnych czasach pewien król (jak to zwykle wówczas bywało) budował na chwałę Boga przepiękną katedrę. Chciał przy tym jednak coś dla swojej chwały też zrobić, dlatego zarządził, że nikt w królestwie, pod groźbą srogich kar, niech się nie waży nawet złamanego grosza ofiarować na ten zbożny cel. Rozpoczęliśmy jeden z najpiękniejszych miesięcy – czerwiec. To czas poświęcony Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. W Starym Testamencie wielokrotnie jest mowa o Sercu Boga. Zajrzymy do Słowa Bożego i posłuchajmy, co ono mówi na ten temat Pieśń nad Pieśniami i Księga Ozeasza. Pan Jezus objawił się św. Małgorzacie Alacoque i dał jej dwanaście obietnic, dotyczących czcicieli Jego Serca.

Każda niedziela jest pamiątką zmartwychwstania Pana Jezusa. Dlatego jest to dzień święty. Nasze świętowanie niedzieli odbywa się właśnie przy ołtarzu Pana Jezusa. Tworzymy wspólnotę, bo spotykamy się, by oddać cześć Panu Bogu. Sam Pan Jezus powiedział, że gdzie jest kilku zebranych w imię Jego tam On sam jest pośród zgromadzonych. Mamy więc pewność, że Pan Jezus jest z nami. W czasie liturgii od początku istnienia Kościoła czyta się fragmenty Pisma Świętego a przeznaczony do tego kapłan wyjaśnia nam teksty biblijne i wzywa do dobrego życia. Pięknym momentem, bardzo tajemniczym i intymnym, jest przyjmowanie Komunii Świętej. Dbajmy o piękno tego aktu. Pomoce: Przedmioty liturgiczne do sprawowania Eucharystii: kielich, patena, hostia, ampułki, korporał i puryfikaterz