Istnieje pewien rodzaj łaski, tzw. łaska uprzedzająca. Przez nią Bóg wytycza sobie drogę do ludzkiego serca. Wysyła człowiekowi pewne znaki, sygnały, oświeca umysł, budzi zaciekawienie, zapala serce. Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam człowieka, który znajduje się pod wyraźnym działaniem łaski uprzedzającej. Nie wszyscy są otwarci na Boże działanie. Ludzie, nawet kiedy widzą znaki, nie wierzą. Łaska jest darem darmo danym i nie wiemy, czym kieruje się Bóg, gdy udziela jej jednym, a innym jej odmawia. Łaski najszybciej spływają do naszych serc z krzyża Chrystusowego, a więc podczas Mszy św. To jest czas modlitwy, słuchania i umocnienia.

Na Synodzie Biskupów w Rzymie w 1987 roku Kardynał Franciszek Tomašek, arcybiskup Pragi, mówił o konieczności dawania świadectwa Ewangelii przez ludzi świeckich. Jezus wielokrotnie ukazywał się uczniom i dawał dowody, że prawdziwie zmartwychwstał. Oni stali się spadkobiercami i dziedzicami dobrej nowiny o zbawczej śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa. Jako naoczni świadkowie tych wydarzeń, mają głosić dobrą nowinę innym ludziom. Brak zdecydowanych postaw i świadectwa chrześcijańskiego życia osłabia wspólnotę Kościoła.

Połów ryb ukazuje władzę Jezusa nad światem. Jest też zapowiedzią Kościoła, który zostanie posłany przez Jezusa, aby łowić ludzi. Okazując posłuszeństwo Jezusowi, uczniowie zebrali obfity plon.

Czasem trudności nas mobilizują i stają się dodatkową motywacją do działania, a czasem powodem do zniechęcenia. Jezus ma pełną świadomość co do swojej misji i wielką determinację w jej realizowaniu. Zmartwychwstanie Jezusa jest dla nas motywacją do tego, aby iść odważnie przez życie i dążyć do królestwa Bożego.

Wiadomość o Zmartwychwstaniu wywołała lęk i zaskoczenie. Przemiana uczniów dokonuje się po znaku łamania chleba. Wiara w realną obecność Chrystusa prowadzi nas codziennie na spotkanie z Nim.

Św. Maria Magdalena po spotkaniu z Jezusem diametralnie zmieniła swoje postępowanie. Św. Jan, umiłowany uczeń Chrystusa, podaje, że Jezus zawołał do Marii Magdaleny: „Mario!” A ona, poznawszy Jezusa odpowiedziała: „Rabbuni”, to znaczy: „Nauczycielu”. Niejednokrotnie zazdrościmy tym, którzy spotykali Zbawiciela. Jednak każda Eucharystia jest rzeczywistym spotkaniem ze zmartwychwstałym Panem.

Liturgia Wielkiej Środy wprowadza nas w mroczną przestrzeń ludzkiej niewierności i zdrady. Judasz duchowo oddalił się od Mistrza. To oddalanie się od Pana utworzyło przestrzeń, w której zaczęły kiełkować zdradliwe myśli. Jezus nie zapobiegł zdradzie Judasza. Mesjasz miał doświadczyć najboleśniejszej zdrady ze strony przyjaciela.

Uświadomić wierzącym, że ten kto przyjmuje człowieka, którego Jezus posyła, Jego samego przyjmuje. Trzeba dostrzegać w bliźnich posłańców Jezusa Chrystusa. Możemy pomagać innym znaleźć Zbawiciela.