Tytuł opery Mozarta może posłużyć za komentarz tego, co wydarzyło się w Jero zolimie: Cosi fan tutte. „Tak czynią wszyscy” – stało się tanią wymówką nieetycznego postępowania. Ewangeliczne wydarzenia opisywane w Niedzielę Palmową ukazują nam bolesną prawdę o konformizmie ludzkiego postępowania. Chrześcijanin powinien być krytycznie nastawiony wobec konformistycznych postaw. Niebezpieczną rzeczą bowiem jest uznawanie masowych zachowań jako kryterium dla naszych decyzji i działania.

Celem homilii jest ukazanie radości ludzi witających Chrystusa (wjazd Jezusa do Jerozolimy). Każdy z nas, nie tylko dorośli, ale i dzieci, odwiązuje osiołka, rozściela płaszcze dla Pana Jezusa i rzuca pod Jego stopy zielone gałązki palm. Pouczamy, że nie wszyscy zrozumieli rolę, jaką Jezus wypełnił względem swego Ojca. Konsekwencją tego była Męka i Śmierć Chrystusa (Pasja). Podczas Eucharystii każdy wierzący z radością w sercu oddaje cześć Jezusowi za to, że nas ukochał. Niedzielą Palmową rozpoczynamy ważne dni – Wielki Tydzień. Należy przygotować napisy dużymi literami: TRIDUUM PASCHALNE oraz wyraz HOSANNA w języku hebrajskim. Po liturgii można zrobić prezentację dziecięcych palm, ale taką, aby pochwalić każdą palmę. Wspólną fotografię czy krótki film można zamieścić wraz z notatką na parafialnej stronie www i w parafialnej gazetce. Nagrodzone palmy można wyeksponować w sali szkolnej lub salce katechetycznej.

W tajemnicy zbawienia człowieka spotykamy Józefa, syna Jakuba, męża Maryi. Czy nie ma już żadnych szczegółów o rodzinie Józefa? Czy zawieszony jest w próżni? Jego też Bóg obdarzył miłością do Miriam, córki Joachima. O Jahwe myślał, z Nim rozmawiał na modlitwie, do Niego wołał w psalmach, a obok Jahwe w myślach i sercu była Miriam. O niej myślał i marzył. Była mu już poślubiona. A jednak wie, że jest cieniem Ojca. To nie on, Józef, wybrał imię dla Syna. On wie, co znaczy być cieniem Ojca. On nie przewidywał groźby dla Jezusa i Maryi. To Bóg Ojciec posyła go do Egiptu, by bronić Jezusa przed złym człowiekiem – Herodem. Józef wyrusza w nieznane Przy łożu śmierci stała Miriam. Pamiętała każdy moment trudny, zwiastowanie i walkę we śnie, i wdzięczność, „że się nie bał”. Odprowadziła go do bram Boga Ojca. Potem cień rozpłynął się w samym Bogu. I odtąd cień Ojca nie ma właściwości cienia. Cień zaczął promieniować, rzucać światło na samo ojcostwo.

Pytanie o możliwość zobaczenia Boga i spotkania z Nim towarzyszy ludziom przez wieki. Jako chrześcijanie wierzymy w to, co przekazali nam przez pokolenia apostołowie, a co oni sami widzieli na własne oczy, na co patrzyli i czego dotykali. Ewangelia wspomina o pobożnych Grekach, którzy szukają poprzez apostołów możliwości zobaczenia Jezusa. Jakie motywy nimi kierują? Może chcą zadać Jezusowi jakieś ważne pytania, a może o coś poprosić? Jak zachowalibyśmy się dziś, co odpowiedzielibyśmy ludziom, którzy prosiliby nas o możliwość spotkania z Jezusem? Gdzie należałoby ich zaprowadzić?

Po nieposłuszeństwie Adama i Ewy Bóg nieustannie poszukuje człowieka, ponieważ pragnie z nim zawrzeć nowe przymierze. Obietnice Boga w pełni zrealizowały się w Jezusie Chrystusie. On przez swoje posłuszeństwo woli Boga dał początek nowemu i niezniszczalnemu przymierzu. Zbawienie wyraża się w przebaczeniu naszych grzechów oraz pojednaniu z Bogiem Ojcem. Jest ono także otworzeniem bram wieczności dla każdego z nas. Wydarzenia męki i śmierci Chrystusa pokazują nam nieskończoną miłość Boga do każdego z nas. On nie oszczędził nawet swojego Syna, aby nas ratować i wyzwolić z niewoli grzechu i śmierci. W Jezusie można odnaleźć pełnię miłości.

Prośba Greków, skierowana do Filipa, jest ciągle aktualna. W Wielkim Poście mogę na nowo odnaleźć Chrystusa. Chrystus zasłonięty na krzyżu. Szukaj Go gdzie indziej, w drugim człowieku. Czy stać mnie na to, by zobaczyć Pana Jezusa w drugiej osobie? W trakcie homilii przyda się talerzyk z ziarnem pszenicy i ziemia.

Rozmowa z Nikodemem – objawienie Bożej miłości. Motywem działania Boga jest zawsze miłość. Bóg stał się widzialny: w Jezusie możemy Go oglądać. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła. Droga do świętości rabbiego Nikodema.

Jezus z Nazaretu poprzez swoje dzieła zbawcze daje nam życie wieczne. On sam jest jego gwarantem. Temat nadziei na życie wieczne rozbrzmiewa współcześnie bardzo mocno. Podstawą naszej nadziei jest Boże miłosierdzie. Jest to ukazane we wszystkich dzisiejszych czytaniach biblijnych. Jezus z Nazaretu przyszedł na świat nie po to, by nas potępić, lecz aby dać nam zbawienie. Z powodu grzechów umiera w nas Boże życie, ale Stwórca nam je przywraca przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował (Ef 2,4). Światło i ciemność – za pomocą tych pojęć umiłowany uczeń Pana wyjaśnia, dlaczego niektórzy ludzie odrzucają zbawienie przygotowane przez Boga.