Do współczesnego człowiek najbardziej przemawia słowo. Łatwo dajemy się omamić zmanipulowanymi słowami wielu ludzi. W każdym zmanipulowanym przekazie jest szczypta prawdy, która ma na celu uwiarygodnić go w całości. W dzisiejszej Ewangelii zły duch w podobny sposób manipuluje ludźmi w synagodze w Kafarnaum. Zły: „Bóg nie chce Twojego szczęścia.” A prawda jest zupełnie inna: Bóg przyszedł nas zbawić. Zobacz tę manipulację złego i na nowo zaufaj w pełni Bogu!

Człowiek dziś ogląda bardzo dużo obrazów: w telewizji, w internecie. Dba się o to, żeby obraz był jak najdoskonalszy. Informacja podprogowa. Jesteśmy często nieświadomie manipulowani przez media. Jezus „zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione.” Czy ja jestem wpatrzony w Jezusa? Nie tyle czy zachwycam się nauką Jezusa, ale czy nią żyję? Pozwól się Jezusowi poprowadzić, niech Twoje oczy będą w Nim nieustannie utkwione.

Każdy człowiek pragnie być komuś potrzebnym, mieć poczucie, że jego życie ma sens, że jego istnienie ma znaczenie dla drugiej osoby. W ten sposób realizujemy siebie i budujemy właściwe i prawdziwe poczucie własnej wartości. Bóg powołał Jeremiasza na proroka, aby spełnił określone zadanie. Św. Jan Chrzciciel miał przygotować Izraela na przyjście Mesjasza i poniósł męczeńską śmierć w wyniku intrygi Herodiady. Czasem zdarza się nam schizofrenia duchowa: inni jesteśmy w codzienności i zupełnie inni w kościele. Potrzebujemy Bożej mocy i odwagi, aby być świadkiem Jezusa.

Pierwszym pytaniem, które narasta w nas samych po przeczytaniu przypowieści zapewne jest, czy roztropne panny postąpiły mądrze? Nie ma bowiem w ich zachowaniu ani krztyny miłosierdzia, które od małego jest nam wpajane i uczone. Możemy powiedzieć, że panny te są samolubne, skupione na własnych potrzebach i pragnieniach, czyli na spotkaniu pana młodego. W momencie, w którym przyjdzie czas królestwa niebieskiego my także będziemy takimi pannami roztropnymi i nieroztropnymi. Jako panny roztropne, będziemy mieli możliwość przystąpić do uczty weselnej, czyli zostanie nam okazana łaska zbawienia i życia wiecznego. Pielęgnowana oliwa da nam przepiękne światło. Światło to poprowadzi nas przez drogę usianą ciemnością, czyli grzechem i własnymi słabościami, prosto do zbawienia.

Jezus dziś posługuje się obrazem gospodarza, który pilnuje swego domu. W miejscu tego „złodzieja” stawia się sam Jezus. Jezus przychodzi wtedy, gdy czujesz się zagrożony, gdy czujesz się bezradny, osaczony, gdy ogarnia cię lęk i strach zaczyna dominować. Przychodzi jak złodziej po to, żeby odebrać ci to wszystko, co nie jest Boże w tobie, ponieważ chce ci dać samego Siebie. Człowiek, doświadczając w swoim życiu ciemności, nie widzi wyjścia z sytuacji. Jezus odbiera nam to, co jest w nas zbędne, co blokuje nas na przyjęcie Jego łaski. Bóg nie zawaha się, aby nas wybawić z ciemności. Najlepiej świadczy o tym śmierć krzyżowa Jezusa, który nie wahał się oddać swojego życia za nas.

Zobaczymy, że Ewangelia niejednokrotnie zwraca uwagę na fakt, że uczeni w Piśmie i faryzeusze uważali słowa Jezusa za obelżywe i niesprawiedliwe. Wszak kochali Torę bardziej niż siebie samych. Tu leży podstawa do zarzutów Chrystusa. Oni kochali Torę i sądzili, iż nie wystarczy zachowywać ducha prawa, lecz należy skupić się ślepo na literze prawa poprzez przestrzeganie dodatkowych poleceń. Chciejmy uczyć się od Jezusa Chrystusa duchowej równowagi, aby w naszym życiu wszystko stało się piękne i czyste. Niech uczynki miłosierdzia staną się dewizą na nasze życie. Nie zamykajmy się na literę prawa, lecz miejmy serce otwarte na ducha prawa, bo to w nim zawarty jest sens naszego postępowania w wierze.

Dialog z uczniami. Świadectwo Filipa. Świadectwo innych ludzi w naszym życiu. Moje zasłuchanie. Moje świadectwo wiary. Owoce mojego świadectwa.

Opowiadanie o uczniu i profesorze. Wady, które u nich widzimy, są przeważnie naszymi własnymi. Maryja wzorem prawdziwej Królowej – Królowej mądrej, troskliwej, która stanowi wzór. Mamy wymagać przede wszystkim od siebie samych.