Bratobójcza walka cesarza Konstantyna i Maksencjusza jest skutkiem nieumiejętności rozwiązywania problemów za pomocą dialogu. Konstantyn dostrzega siłę, jaka tkwi w ewangelicznym przesłaniu i chrześcijańskim sposobie życia. Zezwala na budowę pierwszego chrześcijańskiego budynku sakralnego. Dzisiejsza opowieść z Ewangelii mówi nam o Świątyni Jerozolimskiej, w której dochodzi do konfliktu między Jezusem a kapłanami.

Nieuczciwy zarządca nie jest dla nas wzorem do naśladowania. Zbawiciel krytykuje uczniów za brak zaangażowania w sprawy Boże. Ziemską egzystencję układajmy w świetle życia wiecznego.

Chrystus w obydwu przypowieściach wskazuje na człowieka, który zagubił coś i nie spocznie, póki tego nie odzyska. Niezauważenie tego akcentu często prowadzi do błędnej interpretacji nauczania Chrystusowego. Prośba o to, abyśmy dostrzegali swoje błędy i mieli odwagę je naprawiać.

Wyzwalająca moc prawdy. Prawda Boża – objawienie miłości. Skarb wiary, która nadaje sens życiu.

Bóg zaprasza wszystkich do życia w wieczności. Do królestwa niebieskiego zaproszone są również narody pogańskie. Korzystajmy często, nie tylko w niedziele, z zaproszenia Pana Jezusa do udziału w uczcie eucharystycznej. Bądźmy szczęśliwi, że potrafimy przeżywać szczęście w łączności z Bogiem i z drugim człowiekiem.

Jezus zaprzecza ludzkiej logice i panującym zwyczajom. Jezus zachęca nas do bezinteresowności, czystych intencji, wręcz do dzielenia się z tymi, którzy nie będą w stanie nam się odwdzięczyć. Nie wolno traktować ludzi w sposób instrumentalny. Pięknym przykładem takiej bezinteresownej miłości jest dzisiejszy patron – św. Karol Boromeusz. Podczas zarazy w 1576 r. niósł pomoc chorym, karmiąc nawet 60–70 tysięcy osób dziennie.

Biblijny wizerunek faryzeuszy jest negatywny. Ewangelie opisują sceny zażartych sporów pomiędzy faryzeuszami a Jezusem. Niektórzy faryzeusze ostrzegali Jezusa przed królem Herodem. Jezus wypowiada swoiste proroctwo: "Powiadam wam, nie ujrzycie Mnie, aż nadejdzie czas, gdy powiecie: Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie" (Łk 13,35).

Wezwanie do zbawienia odnosi się nie tylko do Żydów, ale i do pogan, którzy przyjmą wiarę w Jezusa Chrystusa. Św. Łukasz pisze o powszechnym wezwaniu do zbawienia. Izraelici byli przekonani, że Bóg przygotował królestwo wyłącznie dla nich. Oczekiwali, że będą tam Abraham, Izaak, Jakub i wszyscy prorocy Starego Testamentu. Do królestwa niebieskiego prowadzi ciasna brama przykazań Bożych.