Św. Tomasza Apostoła darzymy sympatią, ponieważ rozumuje na sposób współczesnego człowieka, który chce zmysłami ogarnąć całą rzeczywistość. Jezus mówi Tomaszowi, że dla wiary najważniejsza jest ufność.

Imię Amos znaczy: mocny, dźwigający ciężary. Prorok żył i działał w VIII w. przed Chr. za panowania króla Jeroboama II. Swoją działalność prorocką prowadził w mieście Betel. Same proroctwa dotyczyły nie tylko Narodu Wybranego, ale również państw sąsiednich. Ostrzegał lud Izraela przed sądem Bożym i wygnaniem, pozbawieniem ojczyzny i niewolą. Czas niewoli był czasem refleksji i nawrócenia serca. My również często popadamy w niewolę grzechu. Często wręcz taplamy się w swoich słabościach i brudzie grzechu. Dopiero trudne doświadczenie zaczyna nam otwierać oczy na sytuację naszej duszy.

Jezus uzdrawia dwóch opętanych, którzy nie wiadomo z jakich powodów są zniewoleni przez złe duchy. Owa „dzikość” opętanych niszczy zarówno ich samych, jak i tych, których spotykają na swej drodze. Jezus uzdrawia opętanych, karząc złym duchom wejść w stado świń. Zamiast podziękowania, Jezus zostaje wypędzony z miasta. Pozostaje pytanie: kto tak naprawdę jest zniewolony? Ci, którzy byli dręczeni, czy przywiązani do dóbr materialnych, którzy ponad życie człowieka cenią majątek?

Ewangelia opisuje cudowne uciszenie burzy na jeziorze. Uczniowie szybko przechodzą od śmiertelnego lęku do zachwytu. Euforia nie pozwoliła uczniom usłyszeć wymówki Jezusa o małej wierze. Wiele razy zmagamy się z przeciwnymi wiatrami losu. Wydaje się nam, że wszyscy nas opuścili i jesteśmy zdani na własne siły. Uczniowie mieli odwagę, aby zawołać Jezusa na pomoc. Sen Jezusa można odczytać jako próbę wiary uczniów. Pozorna nieobecność Jezusa w naszym życiu też może być próbą naszej wiary.

Wierzyć w Jezusa, iść za Nim śladami Piotra i Pawła – pierwszych świadków Jezusa – wymaga opowiedzenia się za Ewangelią. Czasem trzeba jej bronić, aż po śmierć męczeńską. Św. Piotr – pierwszy biskup Rzymu jest uznawany za pierwszego w gronie Apostołów. Św. Paweł był zaciętym wrogiem Kościoła, po nawróceniu odbywał podróże misyjne i nawracał na wiarę chrześcijańską.

Religijność wpływa na długość życia i podatność na uzdrowienia. Liczne przykłady uzdrowień w Piśmie Św. Jako stworzenie człowiek powołany jest do życia. Choroba ogranicza powołanie. Próba uzdrowienia samego siebie zawsze będzie nieskuteczna. Tym, który ma moc uzdrawiania, jest jedynie Bóg. Uzdrowienie zawsze dokonuje się w oparciu o ludzkie zaufanie i wdzięczność.

Zauroczenie Jezusem. Trędowaty łamie wszelkie zasady. Prosty dialog. Konkretny nakaz. Dziękczynienie Bogu. Dokonać rozróżnienia.

Upadek Jerozolimy i zbezczeszczenie świątyni to dwa obrazy mówiące o „upadku”. Judejczyków zniszczyła własna pycha, ponieważ przestali słuchać Boga i uwierzyli w swoją potęgę. Posłuszeństwo słowu Bożemu często jest ogromnym wysiłkiem, porównywalnym do kopania fundamentu pod budynek. Trzeba pokonać w sobie lenistwo, pokusy, wygodnictwo, pychę.