Biblia – księga narodzin. Kimże będzie to dziecię (Łk 1,66) – narodziny Jana Chrzciciela. Imię Jan znaczy: Bóg się zmiłował, Bóg okazał swoje miłosierdzie.

W ostatniej części kazania na Górze Jezus daje uczniom lekcję o dwóch drogach. Ostrzega ich przed głoszeniem królestwa tym, którzy nie będą słuchali Słowa Bożego. Zachęca uczniów, aby głosili ewangelię zainteresowanym, którzy pragną, aby Słowo Boże przemieniało ich życie, aby dawało im wzrost. Każdy z nas w swoim życiu przechodzi przez liczne bramy, które prowadzą do coraz bliższej relacji z Panem Bogiem. Niesiemy też ze sobą liczne bagaże. Są nimi nasze przekonania, uzależnienia, doświadczenia. Co dla nas jest drogowskazem życiowym, naszą lampą w życiu? Odpowiedź dla człowieka wierzącego jest prosta: Słowo Boże. Bez tej pochodni będziemy błądzić i potykać się, albo będziemy szli za szarym tłumem, idąc na zatracenie swojej duszy.

Militarna klęska Izraelitów została zinterpretowana jako wydarzenie, które ma doprowadzić do ponownego nawrócenia. Współczesny człowiek ulega pokusie odwracania się od Boga. Każdy prorok, wołający dziś w imieniu Boga, zdaje się być głosem wołającym na pustyni. czyli głosem, którego nikt nie słucha.

Matka Jezusa chowała w swym sercu wszystkie wspomnienia: kojące i przeszywające bólem. Opowieść św. Łukasza o dwunastoletnim Jezusie w świątyni zawiera odniesienia do scen ukrzyżowania. Pierwsze i ostatnie słowa Jezusa mówią nam o Jego Ojcu: Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca? (Łk 2,49) oraz: Ojcze, w ręce Twoje powierzam ducha mego (Łk 23,46).

W roku 1672 św. Jan z Eudes jako pierwszy otrzymał zgodę na odprawianie Mszy św. o Sercu Pana Jezusa. Był on spowiednikiem św. Małgorzaty Alacoque, znanej z objawień Jezusa. Miłość Boża została zraniona ludzkimi grzechami, dlatego oddając cześć Najświętszemu Sercu, wypełniamy obowiązek godnego zadośćuczynienia za popełnione zło.

Płacz dziecka wydaje się zawsze taki sam, jednak rodzice wiedzą, czego potrzebuje dziecko. Tak samo Bóg zawsze wie, czego nam potrzeba. Rodzice wiedzą też, na co nie pozwolić dziecku, aby mu nie zaszkodziło. Również Bóg nie da nam tego, o co prosimy, jeśli miałoby to nam zaszkodzić. Zaufać Bogu. „Bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”.

Jezus wzywa nas do pełnienia dobrych uczynków, do których zalicza jałmużnę, post i modlitwę. Mamy dawać jałmużnę w ukryciu, modlić się w sercu, a przy poście nie przybierać postawy męczennika. Istnieje w każdym człowieku pokusa, aby pochwalić się uczynionym dobrem. Bóg pragnie, abyśmy nie chwalili się pobożnością. On zna nasze serca i nasze intencje. Dobre uczynki są w naturalny sposób wpisane w życie ucznia Chrystusa.

Poganie w pierwszych wiekach przekręcając imię Jezusa nazywali Go Chrestòs co tłumaczymy jako dobrym zamiast Christòs – Mesjasz, dlatego też Justyn z Samarii pisał, że chrześcijanie jego czasu są chrestò-tatoi, co znaczy bardziej niż dobrzy. Każdy z nas jest dzieckiem Boga i mamy dorastać do Jego wzoru. On bezinteresownie kocha swą miłością. Obdarza dobrych i złych, ponieważ będąc miłością, nie może nie kochać. Jezus przypomina nam, że gdyby Bóg postępował z nami według naszych ludzkich zasad, to musiałby pozbawić nas wszystkich dóbr, bo codziennie upadamy i nieustannie grzeszymy.