Jezus po zmartwychwstaniu wysyła swoich uczniów na ewangelizację. Nie jest to pierwsze posłanie uczniów przez Jezusa. Czemu Jezus wysyła ich na misję ponownie? Już raz to zrobił, ale w innych okolicznościach. Teraz już nie będzie „zabezpieczenia” w postaci osoby Jezusa Chrystusa w ludzkiej postaci. Doświadczenie męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa uczyniło ich innymi ludźmi. Mieli większą świadomość misji Jezusa i Jego Boskiej natury. Czasem próbujemy być świadkami Jezusa i głosić Jego Ewangelię.

W Ewangelii wg św. Jana, którą to Kościół daje nam na dzisiejszy piątek, słyszymy o tym, jak to Jezus kroczył na drugi brzeg Jeziora Galilejskiego. Towarzyszył Mu duży tłum. Czytamy, że ludzie, którzy towarzyszą Jezusowi, po prostu są głodni. Jezus zadaje proste pytanie Filipowi. Gdzie kupimy chyba, aby oni się najedli? W Eucharystii to Jezus, sam staje się prawdziwym pokarmem. To On sam staje się tym, który potrafi zaspokoić, każde nasze pragnienie. Każde pragnienie ludzkiego serca. Każdy z nas jest słaby, każdy upada. Podczas jednej z katechez jeden z biskupów bardzo trafnie skomentował tę Ewangelię. Podkreślił, że poruszające jest to, że Jezus swój Kościół buduje właśnie z tych, którzy są niejako połamani.

Ważna rola duchowych patronów. Polska ma pewnych orędowników u Boga w sprawach naszego narodu. Ważna rola św. Wojciecha w kształtowaniu się chrześcijaństwa na ziemiach polskich.

Cuda w pierwszych latach Kościoła umacniały wiarę pierwszych chrześcijan. Bóg przemawiał do Narodu Wybranego przez tysiąclecia. Bóg posłał swojego Syna Jednorodzonego, aby nas zbawić.

Nikodem należał do ludzi mądrych i praktycznych. Jego pytania wynikały z autentycznego zadziwienia: „Jakżeż może się człowiek narodzić będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?” (J 3,4). Jezus wzywał swoich uczniów: „Trzeba wam się powtórnie narodzić” (J 3,7). Narodziny człowieka są zarówno zerwaniem z tym, co było wcześniej, jak i początkiem nowego życia. Powtórne narodzenie nie ma nic wspólnego z ponownym wcieleniem czy reinkarnacją.

Istnieje pewien rodzaj łaski, tzw. łaska uprzedzająca. Przez nią Bóg wytycza sobie drogę do ludzkiego serca. Wysyła człowiekowi pewne znaki, sygnały, oświeca umysł, budzi zaciekawienie, zapala serce. Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam człowieka, który znajduje się pod wyraźnym działaniem łaski uprzedzającej. Nie wszyscy są otwarci na Boże działanie. Ludzie, nawet kiedy widzą znaki, nie wierzą. Łaska jest darem darmo danym i nie wiemy, czym kieruje się Bóg, gdy udziela jej jednym, a innym jej odmawia. Łaski najszybciej spływają do naszych serc z krzyża Chrystusowego, a więc podczas Mszy św. To jest czas modlitwy, słuchania i umocnienia.

Na Synodzie Biskupów w Rzymie w 1987 roku Kardynał Franciszek Tomašek, arcybiskup Pragi, mówił o konieczności dawania świadectwa Ewangelii przez ludzi świeckich. Jezus wielokrotnie ukazywał się uczniom i dawał dowody, że prawdziwie zmartwychwstał. Oni stali się spadkobiercami i dziedzicami dobrej nowiny o zbawczej śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa. Jako naoczni świadkowie tych wydarzeń, mają głosić dobrą nowinę innym ludziom. Brak zdecydowanych postaw i świadectwa chrześcijańskiego życia osłabia wspólnotę Kościoła.

Połów ryb ukazuje władzę Jezusa nad światem. Jest też zapowiedzią Kościoła, który zostanie posłany przez Jezusa, aby łowić ludzi. Okazując posłuszeństwo Jezusowi, uczniowie zebrali obfity plon.