Męczeńska śmierć za głoszenie Ewangelii. Okrutna i bolesna śmierć świętego. Długi okres czekania na kanonizację. Święty Andrzej porywał tłumy zarówno wśród katolików jak i prawosławnych. W głoszeniu Ewangelii św. Andrzej był bezkompromisowy. Potrzebny na obecne czasy orędownik Ewangelii. Święty, który uczy własnej tożsamości. Inne czasy, inne problemy konieczność ewangelizacji taka sama.

Światło jest potrzebne do życia wszelkiemu stworzeniu. Jezus daje ludziom światło i oddala od ciemności. Chrystus przyszedł na ziemię jako światłość świata. Kto z wiarą przyjmuje Zbawiciela, nie kroczy w ciemności. Chrześcijanin promieniuje światłem Jezusa Chrystusa.

Dzisiejsza Ewangelia – słowa Pana Jezusa wypowiedziane podczas Ostatniej Wieczerzy wyrażają wszystko, co najistotniejsze w życiu człowieka wierzącego. Miłość nie jest kochana (św. Franciszek z Asyżu) – subiektywizm w rozumieniu miłości. Bóg jest miłością – miłość istnieje obiektywnie. Odrzucenie Boga jest odrzuceniem źródła miłości.

Jezus często wykorzystywał obraz pasterza i owiec do swojego nauczania.  Jezus samego siebie nazwał Dobrym Pasterzem. Litował się nad ludźmi, bo byli jak owce puszczone samopas. W Tygodniu Modlitw o Powołania do służby kapłańskiej i zakonnej modlimy się o dobrych pasterzy, którzy na wzór Chrystusa roztoczą nad nami opiekę i będą dbali o nasze bezpieczeństwo. Głównym zadaniem kapłana jest troska o życie wieczne. Powinien prowadzić wiernych do Chrystusa – jedynego dawcy życia wiecznego.

Czy można pogodzić przyjmowanie Ciała Pańskiego z niewiarą w Chrystusa? Czy wymagania wiary przerastają moje możliwości? Czy wiara jest dla mnie absurdem, a może szaleństwem? Czemu człowiek stawia opór łasce wiary? Zdarzało się to nawet w gronie bezpośrednich uczniów Chrystusa. Nauczanie Jezusa bywa sprzeczne z nasza ludzką logiką i przerasta naszą wyobraźnię. Dlaczego nie wszystkich ludzi słowa Ewangelii prowadzą do uwierzenia? Im więcej rozważam, tym bardziej rozumiem tych uczniów, którzy powiedzieli: Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać? (J 6,60). A potem odeszli. Trzeba się modlić o łaskę wiary.

Przekazując drugiemu człowiekowi ważne treści, powtarzamy je, aby podkreślić ich wagę. Tak czyni Chrystus w dzisiejszej Ewangelii. Powtarza słowa: „Kto spożywa…”. Pozytywna odpowiedź człowieka skutkuje życiem wiecznym. My, uczestnicy Eucharystii, pragniemy przyjmować Chrystusa. Polecajmy Bogu tych, którzy tego pragnienia nie mają.

Kto wierzy w Jezusa ma życie wieczne. On jest Chlebem życia. Jedynie Jezus, Chleb który zstępuje z nieba, sprawia, że ten, co go przyjmuje, będzie żył na wieki. Jaka jest nasza wiara w obecność Jezusa w Najświętszym Sakramencie? Jezus pozostał z nami, byśmy Go przyjmowali, by nas umacniać w miłości.

Św. Stanisław ze Szczepanowa, biskup i męczennik, urodził się na ziemi krakowskiej ok 1030 r. Zdobył wykształcenie we Francji lub Belgii i objął biskupstwo krakowskie po śmierci biskupa Lamberta. Zasłużył się dla umocnienia Kościoła na ziemiach polskich, a zginął śmiercią męczeńską na skutek konfliktu z królem Bolesławem Szczodrym. Tematem naszego rozważania będzie stałość wiary. W tekstach dzisiejszej liturgii słowa poszukamy odpowiedzi na pytanie, na czym ona polega i w jaki sposób ją umacniać. Św. Paweł wskazuje na trwanie, stałą obecność. Zachęca, byśmy pomimo różnych doświadczeń i poniesionych trudów nie poddawali się wątpliwościom, ale z mocą podejmowali działania. Psalm responsoryjny mówi, że łaska Pana jest wieczna. Odkrywamy moc sakramentów. Pan udziela w nich łaski. Ewangelia zachęca nas do trwania przy Pasterzu. Obecność Dobrego Pasterza, jego opieka i zdrowy pokarm duchowy są umocnieniem i źródłem stałości wiary.