Trzeba umieć dostrzec niezbędność wiary w naszym życiu. Z wielką pokorą uznawać wielkość Boga. Wiara jest darem Bożym. Jedynie Bóg może ją wlewać w duszę. Prośmy często Pana, by przymnożył nam wiary. Panie, wierzę, ale dopomóż mi, bym wierzył jeszcze silniej i głębiej.

Działanie przynosi nam radość, dodaje sił, motywuje zawsze wtedy, gdy są widoczne jego owoce. Uczniowie są podekscytowani sukcesem Jezusa. Może i sami czują się w tej sytuacji wyjątkowi, ponieważ są uczestnikami czegoś niezwykłego. Chcą wykorzystać okazję i przysporzyć Jezusowi jak największą liczbę zwolenników, więc namawiają Go, żeby wrócił do tłumów i uzdrowił kolejnych potrzebujących. Jezus chce iść dalej i dotrzeć do serca każdego człowieka. Nie mogę oczekiwać od Jezusa tego, że w moim życiu w cudowny sposób będzie rozwiązywał każdą skomplikowaną sytuację. Trzeba widzieć w Jezusie Boga, który chce mnie wspomóc poprzez moją codzienność, poprzez moją wierność, poprzez prostotę życia.

Jezus objawia Boga przychodzącego do człowieka, pochylającego się nad ludzkimi problemami. Bóg, który przychodzi w ciszy i pokorze, który przychodzi do grzeszników i do ubogich, może niektórych gorszyć, ale poza takim Bogiem nie ma zbawienia.

Dziś słyszymy wezwanie Jezusa do nawrócenia i wiary w Ewangelię. To wezwanie podjęli natychmiast rybacy galilejscy: Szymon Piotr, Andrzej, Jakub i Jan. Pan Jezus posiada słowa życia wiecznego. Zapragnijmy łowić z Panem. Na Jego słowo zarzućmy sieci.

Wydać o czymś lub o kimś świadectwo, oznacza określić naszą jakość lub też stwierdzić autentyczność czegoś. Bóg sam o sobie daje świadectwo, że chce zbawienia każdego człowieka, dając wszystkim życie wieczne w Jezusie Chrystusie. Jezus swoje posłannictwo, swoją misję potwierdza czynami, choćby takimi jak uzdrowienie trędowatego. Bóg pochyla się codziennie nade mną, nad moją sytuacją i w bardzo konkretny sposób interweniuje w moim życiu, często w sposób, który mogę przeoczyć lub przypisać sobie.

Słowo „miłować” w Biblii jest tłumaczeniem greckiego słowa „agape”, które jest również typowym biblijnym słowem. Miłość agape oznacza szczerą troskę o drugiego człowieka i serdeczną posługę. My, chrześcijanie, należymy do kultury agape.

Miłością bezinteresowną i bezwarunkową darzy nas Bóg. Bóg jako pierwszy nas umiłował, a znakiem Jego miłości stał się Jezus Chrystus. Największym dowodem miłości Bożej jest śmierć Jezusa na krzyżu. On umarł za nas, gdy jeszcze byliśmy grzesznikami, a więc nie mieliśmy niczego, aby na Jego miłość zasłużyć. Jezus przychodzi do nas i chce uciszyć wszystkie burze naszego życia, mówiąc: „Odwagi! Nie lękajcie się. Ja jestem – jestem miłością”.

Rozmnażając chleb, Jezus objawia swoją Boską moc i miłość do ludzi. Św. Jan, Apostoł i Ewangelista, umiłowany uczeń Pana, nazywa Boga Miłością. Ewangelista, św. Marek, ukazuje Boską moc oczekiwanego Mesjasza Pańskiego.