Dzieci, które starożytności nie miały żadnych praw, mogły polegać jedynie na Bogu. Żydzi nie mieli przekonania, że zostaną wyzwoleni poprzez pokojowe działania. Dzisiejsza lekcja „dziecięctwa” ma duże znaczenie dla rozwoju duchowego człowieka. Królestwo niebieskie należy przyjmować radośnie, tak jak to czynią dzieci, gdy otrzymują prezenty. Obyśmy zachowali coś z postawy dziecka i cieszyli się z darów Bożych.

W świecie panuje etyczny relatywizm, który jest tragiczny w skutkach. Dotyka bowiem samej istoty człowieczeństwa, narażamy się na utratę tożsamości. Stanowisko Jezusa w sprawie małżeństwa jest jasne! Bóg stoi na straży jedności małżeństwa kobiety i mężczyzny; jedność i trwałość małżeństwa jest z ustanowienia Bożego.

Miara miłości – kubek świeżej wody. Wyrok na gorszycieli. Światło wiary, sól prawdy – dar i zobowiązanie. Nie zwlekaj z nawróceniem do Pana ani nie odkładaj tego z dnia na dzień (Syr 5,7).

Źródłem prawdziwej mądrości jest Bóg. On jest jedyną i prawdziwą Mądrością. Uczniowie Jezusa byli zgorszeni i zazdrośni, że ktoś inny w imię Jezusa wypędzał złe duchy. Jezus poucza, że jeśli ktoś czyni dobro w Jego imię, nie jest przeciwnikiem uczniów, choć nie musi należeć do ich grona.

W zależności od sytuacji człowiek potrzebuje samotności lub obecności innych ludzi. Chrystus mówi uczniom o swojej śmierci i zmartwychwstaniu. Apostołowie nie rozumieją tych ważnych słów. Prowadzą własne ambicjonalne spory. Chrystus wskazuje na potrzebę uniżania się. Jeśli przyjmujemy dziecko (czyli to, co małe), wtedy przyjmujemy Boga do swego serca. Modlitwa pomaga wprowadzić w życie te wskazania.

Człowiek często sięga po różne zamienniki wiary. Wszystkie te zamienniki są ludzkim tworem i nie mają w sobie nic nadprzyrodzonego. Przez ludzkie bożki człowiek stopniowo wypiera Boga ze swojego życia. Wiara podlega nieustannemu rozwojowi. Wzrost wiary wymaga zaangażowania. Zachęta do ciągłego wołania o przymnażanie wiary.

„To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie”. Nie da się nie zauważyć lęku, który przeniknął świadków Przemienienia. Jakże niezwykła jest Boża pedagogia – Bóg nie komentuje całkowicie nietrafionych słów Piotra i bezpośrednio mówi, co ten ma uczynić. Propozycja Piotra wiąże się z pewnym ryzykiem, z ryzykiem nadmiernego aktywizmu. Bóg mówi nam dziś wyraźnie, co jest naszym zadaniem.

22 lutego to dzień, w którym wyrażamy wdzięczność Panu Bogu za misję powierzoną Apostołowi Piotrowi i jego następcom. Obchodzimy święto Katedry św. Piotra. W tym święcie czcimy władzę, jaką Chrystus powierzył Apostołowi Piotrowi. Dzisiejsze święto to dla nas doskonała okazja, aby pokazać swoją solidarność z papieżem.