Wskrzeszenia są najbardziej niesamowitymi cudami Pana Jezusa. Dlaczego Jezus tak rzadko czynił ten cud? Czy Pan Jezus z apostołami znaleźli się w pobliżu Nain przypadkowo czy celowo? Ludzie zareagowali strachem na cud Jezusa. Wszystko, co kojarzy się ze śmiercią, wzbudza w człowieku lęk. Jezus chce nas przygotować na największy cud – zmartwychwstanie.

Scena z filmu „Kto nigdy nie żył” pokazuje postawę człowieka wobec śmierci. Ból, cierpienie, bunt i pytania: „dlaczego”, „kto zawiódł”… Najmocniej widać ten bunt przy śmierci kogoś bliskiego. Czyż jest coś bardziej dramatycznego od widoku matki opłakującej śmierć swojego jedynego syna? Świadkami takiej dramatycznej sceny jesteśmy, słuchając czytania z Księgi Królewskiej: wdowa rozpacza po stracie jedynego syna. Rzuca prorokowi w twarz pytanie o sens tego, co ją spotyka. Wskrzeszenie syna wdowy jest zapowiedzią tego, co uczyni Chrystus: Jezus wskrzeszając młodzieńca i oddając go matce pokazuje, Kim jest Bóg, jak wielka jest miłość Boga Ojca, który oddaje własnego Syna, abyśmy mieli życie wieczne. Świadkami tej miłości stajemy się, uczestnicząc w Eucharystii. Przyjmijmy Jezusa w Eucharystii jako Tego, który jest Zmartwychwstaniem i Życiem.

Bardzo sobie cenimy życie. Mamy głębokie poczucie, że życie jest czymś szczególnym. W obu opisach wskrzeszenia przywróceni do życia zostali synowie wdów. Po śmierci ojca, to syn pełnił rolę opiekuna rodziny. Ból utraty dziecka przez rodziców trudno jest z czymś porównać. Znają go tylko ci rodzice, którzy przeżyli śmierć swojego dziecka. W obu opisywanych wydarzeniach Bóg oddał dzieci ich matkom. Bóg nie pozwoli nam umrzeć. Bóg szuka tych, którzy są oddaleni. Nie czeka biernie, lecz ciągle poszukuje tych, którzy gdzieś odeszli.

Radość z nawrócenia grzesznika. Znak przebitego boku. Promienie Miłosierdzia. Znaczenie promieni. Człowiek żywy i martwy. Sakramenty żywych i martwych. Wiara potwierdzona czynami. Życie w pustce. Życie przynoszące owoce. Życie w promieniach Miłosierdzia. Nieść Promienie Miłosierdzia.

Tak jak mogą nas dopaść przeziębienie, grypa czy inne niebezpieczeństwo dla ciała, tak w życiu duchowym grzech wyrządza nam krzywdę. Chrystus w swojej mądrości zostawił nam spowiedź świętą, która czyści naszą duszę z grzechów. Jeśli będziemy grzeszyć nasze serce będzie coraz cięższe i będzie coraz dalej od Pana Boga. To doprowadzi do tego, że nasze serce zamieni się w głaz, który będzie nieczuły nie tylko na Pana Boga, ale również na drugiego człowieka. Każdy grzech jest zaniedbaniem duszy i sprawia ból naszemu sercu i Panu Bogu. Dlatego trzeba jak najczęściej prosić Pana Jezusa o uzdrowienie. Sakrament pokuty i pojednania leczy nasze serce. Im więcej spełniamy dobrych uczynków, tym mocniejsze jest nasze serce i bardziej odporne na grzech.

Dzisiejsi „głosiciele”. Mocne słowa św. Pawła. Konkretne przypadki. Nie możemy być tylko widzami.

Joseph Schultz był żołnierzem okupacyjnej armii niemieckiej w Jugosławii. Pewnego dnia dowódca wybrał ośmiu żołnierzy do specjalnego zadania, wśród nich znalazł się Schultz. Wiara jest łaską i zadaniem. Nie zasłużyliśmy sobie na nią dobrymi uczynkami. Została nam dana darmo – w Chrystusie. Jest rzeczywistością dynamiczną – rozwija się, albo obumiera. Oprócz tej wiary codziennej spotykamy się z wiarą o charakterze nadprzyrodzonym. Wiara ta dotyczy rzeczywistości, która wymyka się spod kontroli ludzkiemu poznaniu. Jesteśmy powołani, by być strażnikami wiary, tej wiary która została nam dana przez Pana Boga. KKK podkreśla, że wiara jest odpowiedzią daną Bogu na Jego miłość. Istnieje wzrok wiary. Duchowe oko działa jak wiele innych: skupia światło i przekazuje je w głąb.

Kościół jest domem Bożym i naszym drugim domem. Najważniejszym miejscem w domu jest wspólny stół, a w kościele – ołtarz. Na ołtarzu rodzi się Jezus Chrystus, dlatego okazujemy ołtarzowi specjalny szacunek. Szacunek dla ołtarza wyrażamy różnymi dekoracjami i gestami. W dzisiejszą uroczystość prosimy Jezusa, aby błogosławił naszym domom, ulicom , placom. Największym pragnieniem Jezusa jest narodzić się w ludzkim sercu – najważniejszym ołtarzu Boga.