Człowiek stosunkowo dobrze potrafi rozpoznawać znaki dotyczące pogody. Jako chrześcijanie mamy być znakiem dla niewierzących i wyznawców innych religii. Rozpoznając znaki czasu, dążmy do autentycznej jedności.

Jezus mówi o ogniu, który rzuci na ziemię, i o rozłamach. Jego słowa wydają się kontrastować z dotychczasowym nauczaniem o miłości i pokoju. Ogniem jest Duch Święty, który stoi u początków publicznej działalności Kościoła. „Chrzest”, który ma przyjąć Jezus, stanowi zapowiedź Jego męki i śmierci. Jezus jest wciąż wyrzutem sumienia dla wszystkich, którzy odrzucają Boże przykazania i Ewangelię. „Ogień” Jezusa zapłonął w naszych sercach w chwili przyjęcia sakrament chrztu. Podsycił go sakrament bierzmowania.

W świecie, w którym nie ma Gospodarza, nie ma też domu. Nikt na człowieka nie czeka. Nikt nie zaprasza na ucztę. Prośmy Pana Wszechświata, Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego, by był naszym Gospodarzem.

Wskazanie na potrzebę wypełniania obowiązków w duchu miłości. Dziś wypełnianie obowiązków w większości jest bezdusznym, pozbawionym miłości i radości działaniem. Gdyby nasze życie przepełnić miłością, byłoby o wiele radośniejsze. Wspomnienie św. Jana Pawła II, który był prawdziwym sługą innych.

Abraham dla dóbr duchowych pozostawił ziemię ojczystą i wyruszył w pielgrzymkę do nieznanego kraju. Bł. Jakub Strzemię swoje życie złożył w dani Bogu. Cel, który nam wskazuje, nie mieści się w dobrach doczesnych.

Mamy wiele możliwości, aby innym powiedzieć: „Jezus jest moim Przyjacielem i Panem. Jestem z tego dumny”. Czy potrafimy wykorzystywać możliwości przyznawania się do Jezusa? Dwa kluczowe pojęcia nadają dzisiejszej Ewangelii przejrzystą strukturę: przyznawanie się do kogoś i wypieranie się kogoś. Jezus chce, byśmy się do Niego przyznawali.

Ukazać, że wszyscy jesteśmy powołani do świętości. Każdy z nas realizuje to powołanie, idąc swoją własną drogą za Jezusem Chrystusem.

W liturgii Kościoła wspominamy dziś jednego z pierwszych męczenników chrześcijańskich – św. Ignacego Antiocheńskiego. Św. Ignacy tak mocno był zjednoczony z Jezusem, że nie bał się oddać Mu swojego życia. Atak i nagonka na Kościół jest niejako wpisana w naturę Mistycznego Ciała Jezusa, bo skoro prześladowali Pasterza, to prześladować będą Jego owce.