Marta krzątała się wokół prozaicznych prac, Maria słuchała Jezusa. Postawa Marii mogła zaszokować żydowskich mężczyzn. Papież Franciszek wzywa do poszanowania godności każdej kobiety.

W Ewangelii, w kontekście pytania o najważniejsze przykazanie, słyszymy przypowieść o miłosiernym Samarytaninie. Nie da się kochać Pana Boga, nienawidząc drugiego człowieka. Maryja towarzyszyła Jezusowi w Jego pielgrzymkach i przysłuchiwała się Jego nauczaniu. W tajemnicach różańca świętego, który jest przecież modlitwą tak bardzo maryjną, rozważamy główne momenty z życia Jezusa. Wszystko to przez fakt, że była w nich obecna Matka. Odmawiając różaniec, razem z Maryją możemy uczestniczyć w życiu Jej Syna.

Wspominamy dzisiaj apostołkę Bożego Miłosierdzia, św. Faustynę. Odeszła z tego świata, czyli urodziła się dla nieba 5 października 1938 r. Przypomniała nam, że Bóg jest miłosierny i tylko miłosierdzie może ocalić świat od zagłady. Miłosierdzie jest do zbawienia koniecznie potrzebne. Miarą świętości – czyny miłosierdzia.

Po czym możemy rozpoznać człowieka żyjącego Ewangelią? Ależ to proste! Po jego duchu. Uzewnętrznia się to w sposobie jego zachowania: jego słowa, spojrzenia, gesty, mimika. Człowiek żyjący duchem Bożym jest opanowany, kulturalny, skory do pomocy, pogodny. Nade wszystko zaś emanuje z niego dobroć – czysta, bez skazy, bez cienia fałszu. Wiele jest fałszywych obrazów miłości. Często ukazywana jest jedynie w aspekcie seksualnym. Oczywiście, Bóg dał nam nie tylko duszę, lecz i ciało; ale miłość widziana jedynie poprzez pryzmat ciała nie jest pełna. Rozpoznajemy siebie i bliźniego także po owocach ducha. Jeśli brakuje miłości (dotyczy to nie tylko małżonków), to nie należy skarżyć się, że jej brak, lecz odnajdywać to święte uczucie w sobie i w bliźnich. Tego brakowało mieszkańcom miast, względem których Chrystus kierował swoje „biada”.

Jezus nie mógł dotrzeć do wszystkich, dlatego powołuje uczniów. Wysłannicy Boży mają iść jak owce pomiędzy wilki. Niepotrzebne będą im bagaże. Naszym obowiązkiem jest serdeczne przyjmowanie głosicieli nauki Chrystusowej.

Dziś Aniołami zainteresował się przemysł rozrywki. Anioły nie są dobrze sprzedającymi się pamiątkami, ale są kimś więcej – najczystszymi duchami, stworzonymi przez Boga do konkretnej misji. Zaniedbaliśmy kontakt z naszym Aniołem Stróżem. Anioł Stróż ma nas chronić, opiekować się nami, jego powołaniem jest być przy nas i pomagać nam w życiu. Anioł Stróż niejednego człowieka jest dziś po prostu bezrobotny. Zapominamy o wdzięczności wobec swojego Anioła Stróża.

Ukazanie, że każdy człowiek ma „swoją Jerozolimę”, która jest symbolem naszego spotkania z Bogiem. Chrystus zmierza do Jerozolimy, gdzie spełni swą misję. Droga życia każdego człowieka prowadzi przez „Jerozolimę”. Patronka dnia jest dla nas przykładem pięknego i świadomego podążania na spotkanie z Bogiem.

W Ewangeliach znajdujemy wiele epizodów, które ukazują apostołów jako ludzi, którzy zmagają się ze swoimi słabościami. Uczniowie posprzeczali się o to, który z nich jest największy. Pragnienie wielkości nie ominęło apostołów. Zazdrość jest kolejną słabością uczniów.