Miarą naszego człowieczeństwa jest miłość. Szymon faryzeusz i jawnogrzesznica z dzisiejszej Ewangelii pokazują nam dwie skrajności. On – bogaty, wykształcony, pobożny Żyd należący do elity religijno-intelektualnej. Ona – zgubiona i biedna, pogardzana i grzeszna. Warto przyjrzeć się dzisiejszej Ewangelii i zobaczyć, które z nich nie tylko spotkało, ale i dotknęło się Jezusa. Kto z nich okazał się bardziej ludzki?

Zagubienie dziecka świadczy o nieodpowiedzialności rodziców, a o to nie można posądzić Maryi i Józefa. Dziecko powinno mieć obowiązki, a nie tylko przyjemności. Maryja rozważa to, co Jezus powiedział w chwili, gdy rodzice Go odnaleźli. "Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca" (Łk 2,49).

Jezus nie jest obojętny na cierpienie człowieka. Zbawiciel wskrzesza jedynego syna wdowy z Nain. Miłość Chrystusa do ludzi nie zna granic. Niech dobry Bóg uzdrawia nas z naszych niemocy.

Kościół wspomina dziś dwóch niezwykłych świętych: św. Korneliusza i św. Cypriana. Obaj żyli w pierwszej połowie III w. Obaj oddali życie za wiarę w Chrystusa. Dzisiejszym męczeństwem jest wierność wartościom chrześcijańskim.

Należy pracować nie tylko nad doskonaleniem ciała i umysłu, ale i duszy. Pomaga nam w tym sakrament pokuty. Człowiek wierzący, to człowiek pokorny. A człowiek pokorny zaczyna przemianę świata od siebie.

W Starym Przymierzu powszechnie praktykowano przykazanie miłości, ale tylko przyjaciół. Wrogowie Izraela i wiary w jedynego Boga byli nieprzyjaciółmi, których nie obejmowało przykazanie miłości. W czasach mesjańskiej misji Zbawiciela było wielu ubogich, w tym także żebraków. Chrystus uczył nas, jak się pochylać nad potrzebującym. Pomagajmy z miłością naszym braciom i siostrom, którzy potrzebują od nas duchowej i materialnej pomocy.

"Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu" (Kol 3,3). Sens duchowy tego fragmentu odnosi nas do tajemnicy chrztu świętego, poprzez który zanurzamy się w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. "Wyrzekamy się rozpusty, nieczystości, lubieżności, złej żądzy i chciwości, wszelkiego bałwochwalstwa" (Kol 3,5), wszystkiego, co jest światowe. Świat wydaje się być bardzo atrakcyjny, pod tym „pięknem” jednak kryje się kłamstwo i śmierć duchowa. Śmierć dla wartości tego świata orientuje nasze życie na Boga.

Choroba jest znamienną i powszechną cechą kondycji ludzkiej. Jezus, Boży Syn, objawia się jako lekarz posłany na świat, aby uzdrowić człowieka, naznaczonego na ciele i duszy przez grzech i jego następstwa. On jest zwycięzcą, który pokonał wszelkie ludzkie choroby i cierpienia, „przygwoździwszy je do krzyża”.