Wydaje się, że ogień i woda to żywioły nie do pogodzenia. Jeszcze bardziej sprzeczne wydają się ogień i lód. A jednak natura zna ich połączenie: to burza gradowa. Takie połączenie ma ogromną moc. Jego niszczycielska siła potrafi zmieść z powierzchni ziemi wszystko. Takim połączeniem okazali się czczeni dziś apostołowie: Piotr i Paweł: twardy jak lód Piotr i Paweł, wędrujący jak pożar, pędzony wiatrem. Różne były korzenie apostołów. Różna też była ich droga do Jezusa. Połączyło ich więzienie i śmierć. Niech uczą nas św. Paweł i Piotr, że to nie na zgodności naszych charakterów zbudowany jest Kościół, ale na mocy Bożej, która potrafi połączyć ogień i lód.

Wiele jest możliwości kariery i życia pełnego obietnic. Trzeba dobrze wybierać, by wypełnić wolę Ojca. Jezus z Nazaretu wybrał drogę do Jerozolimy. Wiedział dobrze, że nie jest to łatwa droga. Musiał przejść przez krainę Samarytan, którzy nieprzychylnym okiem patrzyli na wszystkich, co zmierzali w stronę świątyni. Wiedział też, jaki los Go spotka na końcu tej drogi. Decyzja Jezusa o zmierzaniu do Jerozolimy z miłości do człowieka i dla zbawienia człowieka skłania do postawienia sobie osobistego pytania. Gdzie jest moja Jerozolima? Czy wiem, dokąd zmierzam? A może błąkam się bez wyraźnego celu, szarpany własnymi wątpliwościami i ulegający zmiennym sytuacjom wokół mnie?

Pójdź za Mną – powołanie do świętości. Święci to ci, którzy szli wiernie za swym Przewodnikiem. Szatan, uwodziciel i ojciec kłamstwa. Totalitaryzm komunistyczny był ideologią bezbożną, opartą na kłamstwie. Świadectwo błogosławionego księdza Jerzego. „Ku wolności wyswobodził nas Chrystus”. Miłość do Ojczyzny ziemskiej w drodze do Ojczyzny niebieskiej.

Dzisiejszy fragment Ewangelii mówi o uczniach Jezusa: jakimi są teraz i jakimi chętnie widziałby ich Jezus. Najkrótsza droga z Galilei do Jerozolimy prowadziła przez wioski Samarytan, którzy odmówili gościny apostołom. Jezus zabronił swoim uczniom szukania zemsty na niegościnnych Samarytanach. Słowa Pana Jezusa to dla nas ważny znak: nie powinniśmy reagować gniewem na czyjeś nieuprzejme zachowanie. Czasami wciągamy w nasze osobiste konflikty innych ludzi, prowadząc do kolejnych podziałów. Jeżeli nie nauczymy się przebaczać, liczba konfliktów i liczba skłóconych ludzi będzie nieustannie wzrastała.

Dziś uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela. Ewangelia przekazuje nam dziwne okoliczności narodzenia syna Zachariasza i Elżbiety. Kimże będzie to dziecię? Stawiają pytanie świadkowie tych wydarzeń. Jan – poczęty w starości, uświęcony w łonie, żył na pustyni. Odzież miał z sierści wielbłądziej, na biodrach pas ze skóry. Nie jadł chleba, nie pił wina, żywił się szarańczą i miodem. Stronił od ludzi, chociaż miał uczniów i czekał na wezwanie, które miało nadejść. I stało się – wezwanie nadeszło. Do Jana zostało skierowane słowo: Idź i głoś.

Uroczystość narodzenia św. Jana Chrzciciela, proroka zwiastującego przyjście Chrystusa i urodzonego sześć miesięcy przed Nim, obchodzi się 24 czerwca. Święty Jan Chrzciciel był synem Zachariasza i Elżbiety, krewnej Najświętszej Maryi Panny. Oddając mu cześć, Kościół wyróżniał go zawsze spośród sług Bożych: św. Jana Chrzciciela czcimy w dniu jego narodzin. W trzydzieści lat po narodzeniu Jezusa – zanim rozpoczął On swoje życie publiczne – Jan podjął nad rzeką Jordan powierzoną mu misję. Celem życia św. Jana Chrzciciela było przygotowanie ludu izraelskiego na wystąpienie Mesjasza – Jezusa Chrystusa.

Czy zastanawiamy się czasem, co myślą o nas inni ludzie? Trzeba mieć w sercu trochę odwagi, aby poddać się ludzkiej ocenie. Wiele osób patrzy na siebie i ocenia innych ze względu na ubrania, samochód, sposób życia. W opinii Jezusa ważne jest to, co ludzi łączy, a nie to, jak siebie oceniają. Dobra wiadomość dla apostołów: Jezus jest Mesjaszem, prawdziwym Synem Bożym. Zła wiadomość dla apostołów: nie będzie wielkiego królestwa i bogactwa, które uczniowie wyobrażali sobie na początku znajomości z Nauczycielem. Jezus zaprasza do naśladowania Go w cierpieniu i udrękach życia. To jest droga zbawienia świata.

Jezus przeprowadza wśród uczniów rodzaj swoistej „ankiety” – za kogo uważają Go ludzie i za kogo uważają Go Jego uczniowie. Pada wiele odpowiedzi, często mylnych. Pytania Jezusa prowadzą do prawdziwej odpowiedzi: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Również współcześnie, zapytani o to, kim jest Jezus, ludzie udzielają różnych odpowiedzi, często błędnych. Mamy problemy z uwierzeniem w Bóstwo Chrystusa, ale równie często mamy też kłopoty z uwierzeniem w Jego człowieczeństwo. Te problemy nie były też obce ludziom różnych wieków – na tym tle rodziły się herezje próbujące w jakiś sposób „oswoić” to, co było trudne do zrozumienia, a w konsekwencji negujące bądź prawdziwe Bóstwo Chrystusa, bądź też Jego prawdziwe człowieczeństwo.