Święty Paweł przypomniał nam jedną z najstarszych formuł chrześcijańskiego wyznania wiary: "Chrystus umarł (…) za nasze grzechy, (…) został pogrzebany i zmartwychwstał trzeciego dnia" (1 Kor 15,3–4). Zmartwychwstały Chrystus jest gwarancją naszego zmartwychwstania. Pan Jezus w sposób ostateczny odniósł zwycięstwo nad grzechem i śmiercią. Wiara w zmartwychwstanie dała siły do przyjęcia męczeńskiej śmierci misjonarzom Korei – świętym Andrzejowi Kim Taeongowi, Pawłowi Hong Hasangowi i ich towarzyszom. Swoje zmartwychwstanie już za życia przeżyła grzesznica, która przyszła do Jezusa, będącego na uczcie u jednego z faryzeuszy. Jezus odpuścił jej grzechy, a tym samym ocalił ją od potępienia.

Jeszcze się taki nie narodził, który by wszystkim dogodził. Próbujemy zamknąć Boga w ramy naszych oczekiwań, ale On skutecznie wymyka się tym zakusom. Nie lubimy, gdy Bóg odsłania nasze prawdziwe zamiary. Warto wsłuchać się w definicję opisującą Pana Jezusa: przyjaciel celników i grzeszników (Łk 7,34). Narzekający i zrzęda też jest wysłuchiwany przez Boga, który jest cierpliwy.

Wypełniamy wolę Boga lub jej nie rozeznajemy. Brak Jezusa wywołuje ból serca. Maryja i Józef musieli dostosować swe plany do Syna.

Setnicy (inaczej centurioni) w armii rzymskiej dowodzili centuriami czyli setkami. Ewangeliczny setnik ufundował Izraelitom synagogę. Jego głęboką wiarę pochwalił sam Jezus Chrystus. Św. Józef Sebastian Pelczar o wierze św. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego.

Wspomnienie Maryi pełnej smutku i cierpienia. By zrozumieć wydarzenia Krzyża wiara Maryi przeszła długą drogę. Maryja do samego końca trwała pod Krzyżem i czuwała. Choć z krzyża mówić było trudno, Chrystus w ostatnich słowach zwraca się do swojej Matki. Chrystus zachęca każdego, by zaprosił Maryję do swojego życia i powierzył się jej matczynej miłości.

Miłość jest charakterystyczną cechą chrześcijan. Jezus Chrystus głosi naukę o miłości nieprzyjaciół. Miłość w sposób doskonały obecna była w życiu św. Jana Chryzostoma.

Słowa Chrystusa ukazują drogę do królestwa Bożego. Biada bogatemu, który gromadzi materialne dobra doczesne i traktuje je jako swoje. Bogaczem może być także ten, kto zawłaszcza sobie dobra duchowe. Człowiek ubogi to ten, który dzieli się z innymi, a wszystkie swoje osiągnięcia traktuje jako jedność swego trudu i Bożego błogosławieństwa.

Wielu ludzi boi się odpowiedzialności. Jezus wzywa nas dziś do kierowania się mądrością i brania spraw w swoje ręce. Królestwo niebieskie odziedziczą tylko ludzie sprawiedliwi. Nie warto w życiu kombinować, bo nawet jeśli coś się uda ukryć przed ludźmi, to i tak przed Bogiem niczego nie ukryjemy. On zna i przenika nasze serca. Bóg patrzy na potencjał ludzkiego serca. Może się wydawać, że po ludzku ktoś się nie nadaje do takiej czy innej funkcji, a Bóg powierza mu ważne zadanie do spełnienia. Powinniśmy zaufać Bogu. Bóg spośród swoich uczniów wybiera takich, których chce przeznaczyć do konkretnych zadań związanych z Kościołem. Dlatego powołuje kapłanów, osoby konsekrowane, aby przez swoją posługę wyłącznie dla wspólnoty wierzących oddawali cześć i wychwalali Boga oraz pomnażali dobro innych.