XXVII Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński Rdz 2,18–24; Hbr 2,9–11; Mk 10,2–16 W skrócie: Poetycka wizja stworzenia mężczyzny i kobiety doskonale pokazuje to, o czym mówi natchniony autor Księgi Rodzaju, a potwierdza sam Jezus w Ewangelii: Bóg stworzył mężczyznę i kobietę po to, by stanowili jedno w miłości, dlatego daje mężczyźnie kobietę jako odpowiednią dla niego pomoc (Rdz 2,18). Mężczyzna i kobieta stają się jednym ciałem (Rdz 2,24). To najsilniejsza więź międzyludzka, jaką można sobie wyobrazić. Dlaczego wobec tego doświadczamy rozpadu małżeństw? Dlaczego mamy pokusy rozdzielania tego, co Bóg uczynił jednością? Niewierność zaczyna się nie wtedy, kiedy jedna ze stron zadaje pytanie: „Czy mogę odejść?”. Brak jedności zaczyna się wtedy, kiedy małżonkowie przestają być dla siebie wsparciem, przestają okazywać sobie miłość. To jest owa „zatwardziałość serca”, o której mówił Jezus do faryzeuszów. Miłość i zatwardziałość serca Poetycka wizja stworzenia mężczyzny i kobiety

XXVI Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 9,38–43.45.47–48 W skrócie: Czytamy dziś jeden z najbardziej bezpośrednich, wręcz szokujących fragmentów Ewangelii: o ucinaniu ręki, nogi itp. Niektórych ludzi określamy mianem gorszycieli. To, co robią, jest bardzo niewłaściwe. Podszepty, pokusy do czynienia złych rzeczy mogą pochodzić nie tylko od innych ludzi, ale także od nas samych. Trzeba czasem pomyśleć o własnych wadach i przyzwyczajeniach, które ograniczają nasz rozwój i nie pozwalają nam być dobrymi ludźmi. Trzeba też pamiętać o innych ludziach; nie można zamknąć się w kręgu własnych myśli, pragnień i przyjemności. Nie zatracić siebie Kamień młyński Przeczytaliśmy dziś jeden z najbardziej bezpośrednich, wręcz szokujących fragmentów Ewangelii: o ucinaniu ręki, nogi. Gdyby ktoś źle zrozumiał Ewangelię, to mógłby pomyśleć, że Pan Jezus naprawdę chce nas skrzywdzić. Najpierw sprawdźmy, czy uważnie słuchaliśmy. Kto (…)

XXVI Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Lb 11,25–29; Jk 5,1–6; Mk 9,38–43.45.47–48 W skrócie: Grzech zgorszenia staje się dzisiaj dla wielu ludzi swoistym sposobem na życie. Zgorszenie – zło, które uderza w „maluczkich”, deprawuje ich i wikła w sieci kłamstwa i grzechu. "Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie" (Łk 12,48). Co jest powodem grzechu? Dlaczego człowiek tak łatwo upada? Jakie jest źródło jedności z Bogiem i ludźmi? Istotą grzechu jest odrzucenie Chrystusa, odrzucenie miłości. Radykalizm chrześc?ański – "Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa" (Flp 3,8). Naprawę świata trzeba zacząć od siebie Grzech zgorszenia Grzech zgorszenia staje się dzisiaj sposobem na życie, zdobycie sławy i pieniędzy. Łamanie norm, zasad, ustalonego porządku, stanowi tło kulturowe dla grzechu zgorszenia. Często słyszymy, jak skandalizujący artysta lub jego promotor mówią: „Kolejne (…)

XXVI Niedziela zwykła ks. Jan Augustynowicz Lb 11,25–29; Jk 5,1–6; Mk 9,38–43.45.47–48 W skrócie: Pani Maria uosobieniem zazdrości. Pan Marian przykładem osoby czynnie gorszącej innych. Fachowe definicje zazdrości i zgorszenia autorstwa ks. Zbigniewa Sobolewskiego z Leksykonu wiedzy relig?nej dla młodzieży. Człowiek zazdrosny ma wewnętrzne przekonanie, że Bóg kocha innych bardziej niż jego i innych obdarza większymi darami. Gorszyciel skłania do grzechu innych ludzi, nierzadko dzieci i młodzież, co szczególnie jest krytykowane przez Jezusa Chrystusa. Pan Jezus potępia zazdrość i zgorszenie. Oba te grzechy doprowadzają do wielu innych grzechów, dlatego są tak niebezpieczne dla każdego człowieka, nie tylko chrześc?anina. Módlmy się o dar uwolnienia nas od zazdrości i zgorszenia. Zazdrość i zgorszenie Chorobliwa (…)

XXV Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 9,30–37 W skrócie: Pan Jezus przypomina, że w dziecku jest coś wartego naśladowania. Apostołowie zapoczątkowali długi szereg ludzi, których nazywamy świętymi. Wielu ludzi na świecie pragnie dokonać czegoś niezwykłego. Ludzie święci to osoby, które naprawdę wyróżniły się pośród swego otoczenia. W porównaniu z wyczynami niektórych świętych księga Guinnessa wygląda jak elementarz przy encyklopedii. Każdy z nas może się wyróżnić w oczach Boga, wyróżnić czymś dobrym. W trakcie homilii dobrze byłoby mieć przygotowaną kartkę z „oryginalnymi” osiągnięciami niektórych świętych. Można wykorzystać przykłady z poniższej homilii lub przygotować własne. Księga rekordów ustawionych przez świętych Księga rekordów Guinessa Apostołowie pokłócili się dzisiaj, który z nich jest najważniejszy. Pewnie któryś z nich był (…)

XXV Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński Mdr 2,12.17–20; Jk 3,16–4,3; Mk 9,30–37 W skrócie: Może nam się wydawać, że to, o czym mówi Biblia, jest daleko od naszych czasów, że nas już nie dotyczy. Tymczasem wystarczy przeczytać dzisiejsze czytania mszalne, żeby się przekonać, że to o czym mówią, dotyczy właśnie nas i naszych spraw. Korupcja, afery, zawiść, zazdrość – spotykamy się z nimi na co dzień. O tym też mówi Biblia. Również apostołowie mieli podobne problemy. Św. Jakub w swoim liście doskonale wyjaśnia mechanizmy, które rządzą powstawaniem w nas zawiści, zazdrości; mechanizmy, które prowadzą nas do samozniszczenia. Daje również recepty, jak mamy się im przeciwstawiać. Lekarstwem na zło w nas jest modlitwa. To ona pozwala na dystans do samego siebie i do żądz, które popychają nas do zła. "Posprzeczać się między sobą" Słowo Boże mówi o nas Niektórzy mówią, że to, o czym mówi Biblia, było dawno, że nie odnosi się (…)

XXV Niedziela zwykła ks. Zenon Hanas Mdr 2,12.17–20; Jk 3,16–4,3; Mk 9,30–37 W skrócie: Dzisiejsza Ewangelia nie jest manifestem, który miałby doprowadzić do burzenia struktur społecznych. Zawiera raczej szereg wskazań, w jaki sposób powinny one być budowane. Fragment Ewangelii dostarcza nam pouczającego przykładu, że wśród apostołów zdarzały się sprzeczki i scysje o to, kto jest najważniejszy. Jezus mógł odpowiedzieć uczniom: „Nie kłóćcie się! Wszyscy jesteście tacy sami, tyle samo warci, równi jak bracia jednego Ojca”. Byłaby to wypowiedź prawdziwa i zgodna z całym nauczaniem Jezusa. Jednak w tamtej sytuacji Boska mądrość Jezusa wywróciła do góry nogami sposób myślenia uczniów. Jeśli kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich (Mk 9,35). Kłótnie i wojny Struktura piramidy

Poniedziałek XXIV Tygodnia zwykłego Święto Podwyższenia Krzyża Świętego ks. Dariusz Kwiatkowski Lb 21,4b–9; Flp 2,6–11; J 3,13–17 W skrócie: W sanktuarium św. Rity w Cascia znajduje się krzyż, na którym ręce Chrystusa nie są przybite do poprzecznej belki, ale wyciągnięte w kierunku patrzących. W czasach Chrystusa krzyż był znakiem hańby i odrzucenia, na karę ukrzyżowania skazywano bowiem największych przestępców. Chrystus, Syn Boży, który nie uczynił nic złego, przyjął krzyż dobrowolnie. Taka była cena naszego zbawienia. Taka była konsekwencja miłości Boga do człowieka. Chrześc?anie od początku oddawali cześć krzyżowi Chrystusa. Jednak specjalne święto, w którym oddawano cześć krzyżowi, zaczęto obchodzić w Kościele od IV w. W krzyżu zbawienie Krzyż Chrystusa