Oktawa Narodzenia Pańskiego Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi ks. Janusz Stańczuk Łk 2,16–21 W skrócie: Dzisiaj najważniejsze osoby to Dziecię Jezus i Jego Matka, Maryja. W krótkim fragmencie Ewangelii są wymieniani kilka razy. Przed nami trzysta sześćdziesiąt pięć dni, różnych dni. Będą dni bardzo pracowite, będą dni choroby, będą też wakacje, ferie, będą kolejne święta, prezenty, będą nasze urodziny, imieniny i Dzień Dziecka. Jako chrześc?anie mamy dwie matki – swoją mamę i Matkę Bożą. Jezus – przez człowieczeństwo – stał się naszym bratem, a więc Maryja jest naszą Matką. Pierwszy dzień stycznia – uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki – można nazwać Dniem Matki, tyle że Matki Bożej. Bardzo często stawiamy na biurku, wieszamy na ścianie lub nosimy w portfelu fotografie ukochanych ludzi, szczególnie matek. Czy w każdym domu wisi obraz Matki Bożej? Podczas homilii dobrze byłoby – dla zilustrowania rozważań – posłużyć się slajdami (lub dużymi rysunkami, plakatami itp.) z życia rodziny (szczególnie dziecka (…)

Niedziela w oktawie Narodzenia Pańskiego Święto Świętej Rodziny ks. Tomasz Opaliński Syr 3,2–6.12–14; Kol 3,12–21; Łk 2,41–52 W skrócie: Rodzina to rzecz święta – mówimy. Z rodziny wynosimy siłę, pomagającą nam przetrwać burze, ale też z rodziny można wynieść wiele zranień, które rzutują na całe późniejsze życie. Co robić, aby rodziny były dla nas siłą, a nie miejscem zranień? Umiejscowienie w kalendarzu uroczystości Świętej Rodziny tuż po uroczystości Narodzenia Pańskiego wskazuje, że Syn Boży nie pominął tego etapu życia człowieka: wzrastania w ludzkiej rodzinie. Kluczem do szczęścia w rodzinie jest miłość. Aby zaś owa miłość mogła kwitnąć i rozw?ać się, potrzeba poczucia bezpieczeństwa, dawanego przez stałość. Miłość trwała i szukająca dobra drugiego człowieka, buduje dach, który chroni przed ciosami, niesionymi przez okoliczności życiowe. By rodzina była święta Wartość rodziny

Niedziela w oktawie Narodzenia Pańskiego Święto Świętej Rodziny ks. Zenon Hanas Syr 3,2–6.12–14; Kol 3,12–21; Łk 2,41–52 W skrócie: Jezus przechodził wszystkie etapy zwyczajnego ludzkiego życia: od poczęcia i narodzenia przez dorastanie i stopniowe odłączanie się od swej najbliższej rodziny do samodzielnego, dorosłego życia. Jezus odłącza się od rodziców nie dlatego, że było Mu źle z nimi. Był to kolejny etap życia, w którym młodzi ludzie poszukują samodzielności, odpowiedzialności za siebie samych i próbują podążać własnymi drogami. W przypadku Jezusa była to droga, która wiodła z domu rodzinnego w Nazarecie do domu Boga Ojca w świątyni. "Z bólem serca szukałem Ciebie" Święto Świętej Rodziny Dziś obchodzimy w Kościele Święto Świętej Rodziny. Pozwala nam ono wejrzeć w rodzinne (…)

Niedziela w oktawie Narodzenia Pańskiego Święto Świętej Rodziny ks. Janusz Stańczuk Łk 2,41–52 W skrócie: Pielgrzymka do Jerozolimy to jedyne wydarzenie pomiędzy narodzinami Pana Jezusa a Jego życie dorosłym, które ewangeliści zapisali. Tylko rodzice, a najlepiej matki są w stanie wyobrazić sobie, co czuli Maryja i Józef, kiedy przez trzy dni nie mogli znaleźć Jezusa. Posłuszeństwo wobec rodziców jest przejawem miłości i troski. Sens posłuszeństwa polega na zaufaniu. Czy zawsze jesteśmy posłuszni? Oprócz posłuszeństwa rodzicom jesteśmy wezwani do posłuszeństwa woli i planom Ojca niebieskiego. W trakcie homilii potrzebny będzie dodatkowy mikrofon. Domowe kłótnie Posłuszeństwo rodzicom Nawet nie jestem w stanie wyobrazić sobie, co czuli Maryja i Józef, kiedy przez trzy dni nie mogli znaleźć Jezusa. Każda mama miałaby podobne zmartwienie. (…)

Sobota w oktawie Narodzenia Pańskiego Święto św. Szczepana, pierwszego męczennika ks. Janusz Stańczuk Mt 10,17–22 W skrócie: Święta są okazją do obdarowywania ludzi prezentami. Nasze dary mogą być materialne i niematerialne. Rodzice cieszą się z prezentów od nas, ale jeszcze większą radość sprawiamy im naszym zachowaniem i postawą. Również Pan Jezus powinien otrzymać prezent. Jezus pragnie dostać coś z naszego życia. Najwięksi chrześc?anie, najwięksi uczniowie Jezusa poświęcili Mu całe życie. Dopóki więc trwają święta Bożego Narodzenia – pomyślmy o naszym prezencie dla Jezusa. Jeżeli jest pod ręką duży worek, można wykorzystać go w czasie homilii. Czy wszyscy dostali prezenty? Jakie są prezenty? Nie wyobrażamy sobie świąt Bożego Narodzenia bez prezentów. (…)

Sobota w oktawie Narodzenia Pańskiego Święto św. Szczepana, pierwszego męczennika ks. Tadeusz Polak Dz 6,8–10; 7,54–60; Mt 10,17–22 W skrócie: Kościół pierwszych wieków to Kościół męczenników. Świadectwo Listu do Hebrajczyków. Kim był św. Szczepan? Świadectwo żywej wiary – modlitwa, słowo i czyn. Męczeństwo Szczepana w katechezie Benedykta XVI. „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy”. Świadek miłosierdzia Męczennicy pierwszych wieków Czerwony kolor dzisiejszej liturgii przypomina, że patron dnia, św. Szczepan, zaświadczył o swej wierze w Jezusa Chrystusa aż do przelania męczeńskiej krwi. Kościół pierwszych wieków to Kościół męczenników. Chrześc?anie pierwszych wieków mieli świadomość, że nie czekają ich ziemskie (…)

Sobota w oktawie Narodzenia Pańskiego Święto św. Szczepana, pierwszego męczennika ks. Dariusz Kwiatkowski Dz 6,8–10; 7,54–60; Mt 10,17–22 W skrócie: Na pozór święto św. Szczepana, pierwszego męczennika, zupełnie nie pasuje do klimatu Bożego Narodzenia. Trudno słuchać o okrutnej męczeńskiej śmierci przy kolorowym żłobku, pięknych choinkach i nasyconych ciepłymi emocjami kolędach. Uroczystość Bożego Narodzenia i dzisiejsze święto św. Szczepana, pierwszego męczennika mają wiele cech wspólnych. Przede wszystkim obie mówią o narodzinach. Boże Narodzenie świętuje ziemskie narodziny Jezusa Chrystusa. W drugie święto obchodzimy narodziny św. Szczepana do życia wiecznego. Starożytni chrześc?anie dzień męczeńskiej śmierci nazywali dies natalis, czyli dzień narodzin dla nieba. Św. Szczepan był świadkiem Jezusa Chrystusa i głosił innym Dobrą Nowinę. Za wierność tej prawdzie został ukamienowany. Święto św. Szczepana pozwala nam zobaczyć prawdę Bożego Narodzenia. Odkryjemy ją, gdy w Dziecięciu położonym na sianie (…)

Uroczystość Narodzenia Pańskiego Msza św. w nocy ks. Tomasz Opaliński Iz 9,1–3.5–6; Tt 2,11–14; Łk 2,1–14 W skrócie: Wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego pięknie ukazuje radość z urodzenia dziecka. Narodziny nowego człowieka są swojego rodzaju „cudem”, napełniają radością aż do euforii i przynoszą nadzieję. Narodzenie Chrystusa przynosi radość szczególną: do zwykłej ludzkiej radości z narodzin dziecka dołącza się i przewyższa ją o niebo większa radość z narodzenia oczekiwanego przez cały świat Zbawiciela. Opisana w Ewangelii scena ukazuje, jak wszyscy oddają hołd Nowonarodzonemu. Bóg się rodzi Cud narodzin Są chwile, w których codzienność staje się świętem; w których zwyczajność staje się misterium. Taką chwilą dla rodziców są narodziny ich dziecka. Konstanty Ildefons Gałczyński ową chwilę (…)