XIV Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 6,1–6 W skrócie: Każdy człowiek ma swoją „małą ojczyznę”: rodzinne miasto, osiedle, podwórko, rodzinę. Nazaret był małym, niezbyt liczącym się miasteczkiem na żydowskiej prowincji. Jezus przybył do ludzi, pośród których wychował się od dziecka. Brak wiary sprawia, że Jezus nie może uczynić dla swoich krewnych i sąsiadów zbyt wielu cudów. To, co się stało w Nazarecie, powtarza się w każdym naszym mieście, miasteczku, w każdej parafii i domu. Jeżeli Jezus nie znajduje gdzieś wiary, to nie wspiera tych miejsc i tych ludzi swoimi cudami. Słowo Boże i Eucharystia budują naszą wiarę. Kim jest dla ciebie Jezus? Kim ty jesteś? Krewni i sąsiedzi Jezusa wątpili w Niego. Czy można im się dziwić? My dzisiaj, po dwóch tysiącach lat, wiemy kim był Jezus. Ale wtedy Jezus dopiero zaczynał swoją działalność. Przybył do ludzi, pośród których wychował się od dziecka, którzy znali Go jako chłopca, potem (…)

XIV Niedziela zwykła ks. Kazimierz Milczarski Ez 2,2–5; 2 Kor 12,7–10; Mk 6,1–6 W skrócie: Przyjęcie słowa Bożego wymaga ze strony człowieka dobrej woli, czyli otwarcia się na działanie łaski. Pismo Święte ukazuje wiele przykładów sprzeciwiania się Bożemu działaniu. Chrystus niejednokrotnie będzie wyrzucał swoim rodakom brak wiary, a więc wyraźne przeciwstawienie się Duchowi Świętemu. Stale musimy czynić rachunek sumienia i rozliczać się dokładnie z naszej wierności Bożemu działaniu w nas. Codziennie, w każdej chwili mamy być wierni Bogu w naszych myślach, pragnieniach i działaniu. Być wiernym Bogu Nieposłuszeństwo wobec Boga Przyjęcie słowa Bożego wymaga ze strony człowieka dobrej woli, czyli otwarcia się na działanie łaski. Pismo Święte ukazuje wiele przykładów (…)

XIV Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Ez 2,2–5; 2 Kor 12,7–10; Mk 6,1–6 W skrócie: Msza niedzielna – droga wierności Bogu. Człowiek ojczyzną Boga. Rodzina jako kościół domowy. Kościół rodziną dzieci Bożych. Chrześc?ańskie dziedzictwo Europy. Wierność prawdzie oznacza wierność Bogu. Człowiek jako ojczyzna Boga Wakacje od wiary? Tylko w swojej ojczyźnie, wśród swoich krewnych i w swoim domu może być prorok tak lekceważony (Mk 6,4) – to stwierdzenie Pana Jezusa jest nie tylko wyrzutem skierowanym do mieszkańców Nazaretu, ale także przestrogą dla każdego z nas. Jak rozumieć te słowa w odniesieniu do życia wewnętrznego? Najpierw uwaga praktyczna. Podczas wakacji i urlopów wielu katolików z przymrużeniem oka traktuje trzecie przykazanie Boże: „Pamiętaj, abyś dzień święty (…)

Poniedziałek XIII Tygodnia zwykłego Uroczystość Świętych Apostołów, Piotra i Pawła ks. Tomasz Opaliński Dz 12,1-11; 2 Tm 4,6–9.17–18; Mt 16,13–19 W skrócie: W liturgii wspominamy dziś świętych Piotra i Pawła – apostołów, których nazywamy filarami Kościoła. Dlaczego ich uroczystość obchodzimy jednego dnia? Co przemawia za połączeniem tych właśnie apostołów? Prefacja na dzisiejszą uroczystość pokazuje różne zadania, jakie w Kościele Jezus wyznaczył obu apostołom, ale pokazuje także ich jedność: obydwaj działali dla Chrystusa, budując Jego Kościół. To co łączy apostołów, to z jednej strony doświadczenie własnej słabości i grzeszności, z drugiej zaś – ich całkowite poddanie Chrystusowi, zaufanie tylko Jemu, a nie własnej słabości. Zapatrzeni w Jezusa Czemu (…)

XIII Niedziela zwykła ks. Jan Augustynowicz Mdr 1,13–15; 2,23–24; 2 Kor 8,7.9.13–15; Mk 5,21–43 W skrócie: W Księdze Mądrości czytamy, że Bóg nie uczynił śmierci grzesznika i nie cieszy się ze zguby żyjących (Mdr 1,13). Jednakże nawet dziecko cudownie wyproszone u Boga może swoim złym postępowaniem zamienić radość rodziców we łzy. Śmierć zabrała córkę Jaira, jednego z przełożonych synagogi. Jair uwierzył, bo Zbawiciel przywrócił życie jego córeczce. Uwierzyli również ci, którzy znali dziewczynkę. Z Ewangelii wiemy też, że byli ludzie, na których cuda Jezusa Chrystusa nie zrobiły żadnego wrażenia. Oni nie potrafili tego zrozumieć z powodu swojej zazdrości, zawiści i nienawiści. Nie chcieli uwierzyć, że wśród nich jest oczekiwany Mesjasz, w którego (…)

XIII Niedziela zwykła ks. Dariusz Kwiatkowski Mdr 1,13–15; 2,23–24; 2 Kor 8,7.9.13–15; Mk 5,21–43 W skrócie: W doświadczeniu utraty osoby, która zajmowała ważne miejsce w naszym życiu, która była jego częścią, pojawia się pokusa zwątpienia i zanegowania wartości i sensu ludzkiego życia. Słowo Boże dzisiejszej niedzieli zapewnia nas, że dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka – uczynił go obrazem swej własnej wieczności (Mdr 2,23). Naszym powołaniem jest wieczność i nieśmiertelność. Bóg stwarzając nas na swój obraz i swoje podobieństwo, obdarzył nas także nieśmiertelnością. Księga Mądrości odpowiada, że: śmierć weszła na świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą (2,24). Życiodajna moc Jezusa Zwątpienie w obliczu śmierci W obliczu (…)

XIII Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 5,21–43 W skrócie: Dzisiejszy cud zawiera pewne elementy nietypowe. Cud dokonuje się niejako automatycznie: wystarczyło dotknąć szat Jezusa. Dlaczego Jezus rozgląda się, szuka cierpiącej kobiety? Pan Jezus nie chce być traktowany jak czarodziejska skrzyneczka do spełniania życzeń. Jezus lubi z ludźmi rozmawiać, zadaje pytania o wiarę, o życie człowieka. Ludzie, którzy z radością opowiadają o tym, jak ich Jezus uzdrowił, są dobrymi świadkami Ewangelii. Wiele osób prosi Jezusa o cud, również dzisiaj. Potrzebna jest wiara, aby doświadczyć cudu. W trakcie homilii potrzebne będą: duża bombonierka, paczka chipsów lub inny przedmiot atrakcyjny dla dzieci. We Mszy św. z udziałem dzieci został przeczytany tylko ten fragment Ewangelii, który mówi o uzdrowieniu kobiety cierpiącej na krwotok. Wiara, która (…)

Środa XII Tygodnia zwykłego Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela ks. Kazimierz Milczarski Iz 49,1–6; Dz 13,22–26; Łk 1,57–66.80 W skrócie: Współcześni uważali, że narodzenie Jana jest znakiem wielkiego miłosierdzia, jakie Bóg okazał Elżbiecie i jej mężowi Zachariaszowi. Celem życia św. Jana Chrzciciela było przygotowanie ludu izraelskiego na przyjście Mesjasza – Jezusa Chrystusa. Główna dewiza działalności prorockiej Jana brzmiała: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! (por. Iz 40,3; Mk 1,3). Św. Jan Chrzciciel miał jeszcze spełnić drugie zadanie: bronić świętości, jedności i nierozerwalności małżeństwa. Będzie mu na imię Jan Wybór imienia Gdy Elżbieta urodziła syna, sąsiedzi i krewni, jak zwykle bywa w takich wypadkach, cieszyli się z tego wraz z rodzicami. Żydzi wszystko przypisywali Bogu, (…)