Zwrócić uwagę na to, że pomoc biednym powinna być przemyślana. Uświadomić zebranym, że największym głodem współczesnego człowieka jest głód miłości.

W dniu, w którym wspominamy wszystkich wiernych zmarłych, stajemy przy ołtarzu Pańskim i w modlitwie prosimy za wszystkimi tymi, którzy potrzebują naszej modlitwy, by cieszyć się chwałą nieba.

Przypomnienie zebranym, że nasze życie jest drogą do Domu Ojca. Nie jest to bezpieczna droga, ale pełna zasadzek złego, dlatego musimy przywdziać zbroję prawdy, sprawiedliwości, pokoju, miłości.

Ukazanie wiernym potrzeby ciągłego naśladowania Jezusa.

Żeby zakwasić mąkę wystarczy odrobina zaczynu. Aby zmienić świat wystarczy, że zaczniesz zmieniać siebie i wpływać na najbliższe ci otoczenie.

Celem naszego życia jest chwała Boża i wszystko, co czynimy, musi być podporządkowane Bogu.

Zaproszenie, by w pokorze, cichości i cierpliwości wypełniać powołanie życiowe, które jest nam podarowane i zadane.

To nie Bóg powoduje rozłam, lecz człowiek w obliczu pokoju, który jest z Boga, uzewnętrznia to, co jest w jego sercu.