IV Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Pwt 18,15–20; Ps 95; 1 Kor 7,32–35; Mk 1,21–28 W skrócie: Miłość – najważniejsze imię Boga. Być wierzącym, to uwierzyć w miłość Boga. Miłość nie jest już przykazaniem, ale odpowiedzią na dar miłości. Istota nieczystości – odrzucenie miłości Boga. Przykład wierności św. Marii Goretti – dziewicy i męczennicy. Oczyszczająca moc miłości Chrystusa. "Bóg jest miłością" Imiona Boga Istnieją różne określenia, którymi człowiek przez wieki przyzywał Boga: Stwórca, Najwyższy, Jedyny, Jahwe (Ten, który Jest), Wszechmocny, Wszechwładny, Wszechwiedzący i wreszcie to imię, które objawił nam nasz Zbawiciel – Abba, Ojciec. Bóg jest naszym Ojcem. Wszystkie te imiona (…)

IV Niedziela zwykła ks. Jan Augustynowicz Pwt 18,15–20; Ps 95; 1 Kor 7,32–35; Mk 1,21–28 W skrócie: Wielu z nas lekceważy istnienie i działanie diabła. Nie traktuje się go jako nieprzyjaciela. Najgroźniejsze działanie szatana to zniszczyć naszą wiarę w to, że wszystko, co Bóg nam powiedział, jest prawdą. Zamiast postępować tak, jak człowiek opętany przez ducha nieczystego, o którym wspomina Ewangelia, i wołać: Czego chcesz od nas Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić (Mk 1,24), uznajmy, że tylko Jezus z Nazaretu ma moc uwolnienia nas z wszystkiego, co nas krępuje i tylko On pozwala żyć w autentycznej wolności. Spróbujmy rozpocząć zdecydowaną walkę ze złem, we wszystkich formach, w jakich się ukazuje. Dostrzeżemy wówczas, że szatan stara się ukrywać swoje istnienie. Z pomocą Pana Jezusa jesteśmy w stanie osiągnąć wolność wewnętrzną. Obecność szatana Wizerunek diabła Szatan na wielu obrazach przedstawiany jest jako (…)

IV Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 1,21–28 W skrócie: Szatan naprawdę istnieje i niszczy człowieka. Walka z nim jest bardzo trudna, bowiem nawet wobec Jezusa szatan zachowuje się w arogancki i hardy sposób. Diabeł może działać wtedy, gdy otrzyma takie pozwolenie. Naruszanie pierwszego przykazania Bożego ułatwia działanie szatanowi. Uzdrawianie duszy i psychiki często bywa długim, skomplikowanym i bolesnym procesem. W życiu duchowym profilaktyka jest lepsza niż leczenie. W trakcie homilii potrzebne będą następujące przedmioty: – pasta do zębów i obcęgi (najlepiej duże, monterskie); – czapka (szalik) i strzykawka; – Biblia i horoskop z gazety. Lepiej zapobiegać niż leczyć Co robi zły duch? Zły duch, jak sama nazwa wskazuje, jest bardzo, bardzo zły. Wyobraźcie sobie jakąś złą postać, może przestępcę, bandytę, może potwora z bajki lub filmu. Potem trzeba go jeszcze pomnożyć przez (…)

III Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Mk 1,14–20   W skrócie: W centrum dzisiejszych wydarzeń najważniejsze są imiona pierwszych apostołów. Pan Jezus znalazł ich nad Jeziorem Galilejskim, zawołał, a oni poszli za Nim. Kto w tej chwili byłby w stanie zostawić dom, rodziców, szkołę, swój pokój, zabawki, komputer i pójść za kimś, kto proponuje nam swoją podróż? Dlaczego apostołowie zdecydowali się zostawić wszystko i pójść za Jezusem? Powołanie apostołów to początek czegoś wielkiego, początek Kościoła. Każdy z nas jest w pewnej części apostołem Jezusa i Kościoła. Żywotność Kościoła i ewangelizacja świata zależą od ludzkiego zaangażowania. Poszukiwanie uczniów Powołanie apostołów

III Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Mk 1,14–20 W skrócie: Królestwo Boże przybliża się do nas w Osobie Króla nieba i ziemi. Pełnienie woli Ojca – znak synowskiej godności. Droga za Jezusem – Bóg w centrum mojego życia. Bóg stał się człowiekiem, by włączyć nas w sprawy Boże. Jezus ma prawo, by powiedzieć w każdej chwili: Pójdź za Mną. Przykład powołania św. Faustyny. Radykalizm powołania – natychmiast zostawili wszystko. Jezu, uczyń ze mną co Ci się podoba. Jezus nas powołuje Wypełnienie czasu Czas jest człowiekowi dany i zadany. Od nas zależy, czym go wypełnimy. Pan Jezus, rozpoczynając publiczną działalność, ukazuje najpierw bliskość królestwa Bożego. Oto skończył się czas oczekiwania, czas zapowiedzi i obietnicy. W synagodze, w swoim rodzinnym mieście, gdy odczytał proroctwo Izajasza, powiedział: Dziś spełniły (…)

III Niedziela zwykła ks. Sylwester Matusiak Jon 3,1–5.10; 1 Kor 7,29–31; Mk 1,14–20 W skrócie: Grzechy mieszkańców Niniwy, które pobudzały Boga do gniewu, zdają się w zwielokrotniony sposób przejawiać w naszym świecie: wyzysk, życie na koszt słabszych, przestępczość, deptanie godności człowieka, lekceważenie Boga. Podobnie jak Niniwa, również nasz świat choruje na coraz więcej dobrobytu i wygody, zysku i dochodów, zabezpieczeń i spokoju... a coraz mniej w nim miejsca dla Boga. Mieszkańcy Niniwy nie zlekceważyli głosu Boga. Nie zawiódł ich zmysł samozachowawczy. Głos Boga dociera do nas m.in. poprzez liturgię Kościoła. W niej Jezus ponownie wzywa nas do nawrócenia i wiary w Ewangelię. Nawrócenie jest poważnym przełomem, decydującym o zmianie sposobu myślenia, kierunku życia i postępowania. Nawrócenie jest warunkiem pójścia (…)

II Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk J 1,35–42 W skrócie: Jezus jest Barankiem Bożym. Zaczyna się czas odkupienia ludzkości. Niekiedy zdarza się nam postąpić niezbyt grzecznie, niezbyt uprzejmie i szukamy sposobu, jak to wszystko załagodzić. Izraelici przynosili ofiary dla Boga do świątyni w Jerozolimie. Człowiek popełnił na początku istnienia grzech pierworodny, który skazywał nas na wieczną śmierć. Pan Jezus stał się ofiarą przebłagalną za grzechy całego świata. Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata – powtarzamy w Eucharystii. Baranek Boży Mesjasz i Baranek Jan Chrzciciel poprzedzał przyjście Jezusa, musiał wskazać Mesjasza wszystkim Żydom. Uczynił to bezbłędnie, ale przy okazji nazwał Mesjasza pewnym dziwnym imieniem. To imię to nazwa zwierzęcia. Kto usłyszał? (…)

II Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński 1 Sm 3,3b–10.19; 1 Kor 6,13c–15a.17-20; J 1,35–42 W skrócie: Czas mierzymy za pomocą zegarka, ale odliczamy go od ważnych wydarzeń życiowych. To one stanowią kamienie milowe, które organizują czas. Tak dzieje się w życiu społeczeństw, tak dzieje się też w życiu osobistym. Św. Jan Ewangelista zapamiętał dokładnie, ze szczegółami, moment swojego spotkania z Jezusem: to był moment, w którym zaczął się czas jego wiary, w którym zmieniło się jego życie. To był jego kamień milowy, dlatego tak dokładnie go zapamiętał. W pierwszym czytaniu jesteśmy świadkami powołania Samuela. Również jego czas rozpoczął się od osobistej odpowiedzi na wołanie Boga. To wydarzenie odmieniło jego życie. Zaczęła się historia jego służby jako proroka. Nasza wiara zaczyna się od spotkania z Bogiem, od osobistego przyjęcia Jezusa. Warto to przypomnieć na (…)