Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej ks. Jan Augustynowicz Iz 50,4–7; Ps 22; Flp 2,6–11; Mk 15,1–39 W skrócie: Chrystus daje nam dzisiaj szansę włączenia się w Jego dzieło zbawcze. Sprawowanie misterium paschalnego dotyczy nas osobiście, naszej teraźniejszości i przyszłości. Rzeczywistość, której doświadczył w te dni Jezus z Nazaretu, staje się także naszym udziałem. Dni Wielkiego Tygodnia są szczególną okazją do uświadomienia sobie znaczenia Krzyża. Najpierw Chrystusowego – On jest znakiem naszego odkupienia. Potem własnego krzyża – ten jest środkiem do życia wiecznego. Odkrywamy wielką naukę płynącą z liturgii Niedzieli Palmowej – bez krzyża nie ma Zmartwychwstania. Życie każdego z nas jest związane z krzyżem. Dobrze, jeśli człowiek potrafi połączyć krzyż Chrystusa i swój. Wówczas bowiem nie jest skazany na siebie, ale dźwiga swój krzyż z Jezusem. Zbawienie przez Krzyż Proroctwo Izajasza Dzisiejsze (…)

Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej ks. Tomasz Opaliński Iz 50,4–7; Ps 22; Flp 2,6–11; Mk 15,1–39 W skrócie: Dlaczego chcemy, by w naszych świątyniach, w domach, w miejscach publicznych był znak krzyża? Czy nie jest to nielogiczne? Czy należy czcić narzędzie, za pomocą którego wykonano wyrok na kimś, kogo kochamy? Krzyż nie jest jednak jedynie narzędziem zbrodni. Krzyż Chrystusa jest znakiem zwycięstwa, zbawienia. Dlatego pragniemy się wpatrywać w krzyż, dlatego chcemy, by był w naszych domach i świątyniach, dlatego świętujemy Mękę Pańską, wyśpiewujemy ją tak, jak się śpiewa pieśń, opowiadającą zwycięskie czyny wielkiego wojownika. Umęczony Król Dlaczego czcić krzyż? Świadkowie Jehowy, którzy krążą po domach by zdobywać nowych wyznawców, często nie mogą znieść widoku krzyża na (…)

W kalendarzu żydowskim pierwszym dniem tygodnia jest niedziela. Według świadectw ewangelistów tego dnia zmartwychwstał Jezus Chrystus. Św. Augustyn nazwał Wigilię Paschalną „matką wszystkich wigilii”. Chciał w ten sposób powiedzieć, że jest to najważniejsza celebracja liturgiczna w całym roku liturgicznym. W Wigilię Paschalną odczytaliśmy aż dziewięć fragmentów wziętych z różnych ksiąg Pisma Świętego. Dzięki temu powtórzyliśmy całą historię zbawienia. Historia zbawienia jest historią Boga, który z miłością i ojcowską troską poszukuje zagubionego człowieka. Największym znakiem miłości Boga do człowieka jest zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Wydarzenie to było ukoronowaniem Jego ziemskiego życia i działalności.

Środa IV Tygodnia Wielkiego Postu Uroczystość Zwiastowania Pańskiego ks. Dariusz Kwiatkowski Iz 7,10–14; Hbr 10,4–10; Łk 1,26–38 W skrócie: Uroczystość Zwiastowania Pańskiego wyrosła z refleksji teologicznej oraz z wiary ludu dotyczącej faktu opisanego przez św. Łukasza. Anioł Gabriel przybywa do Maryi i obwieszcza jej, że została wybrana na Matkę Syna Bożego, który przyjdzie jako obiecany i zapowiadany Mesjasz. Tajemnica Wcielenia objawia nam prawdę o Bogu, który stał się człowiekiem dla naszego zbawienia. We Wcieleniu spełniają się obietnice Boże zapowiedziane przez proroka Izajasza: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie go imieniem Emmanuel (7,14). Pozytywna odpowiedź Maryi zapoczątkowała erę mesjańską, czyli czas zbawienia i odkupienia człowieka, czas królestwa Bożego, które przyszło na ziemię. Tajemnica Wcielenia

V Niedziela Wielkiego Postu ks. Marek Tomulczuk J 12,20–33 W skrócie: Prośba Greków, skierowana do Filipa, jest ciągle aktualna. W Wielkim Poście mogę na nowo odnaleźć Chrystusa. Chrystus zasłonięty na krzyżu. Szukaj Go gdzie indziej, w drugim człowieku. Czy stać mnie na to, by zobaczyć Pana Jezusa w drugiej osobie? W trakcie homilii przyda się talerzyk z ziarnem pszenicy i ziemia. Zobaczyć Chrystusa w drugim człowieku Prośba Greków Dzisiaj w Ewangelii według św. Jana słyszymy prośbę Greków: Panie, chcemy ujrzeć Jezusa (12,21). Przybyli do Jerozolimy, aby pokłonić się Panu Bogu. Możliwe, że ktoś (…)

V Niedziela Wielkiego Postu ks. Dariusz Kwiatkowski Jr 31,31–34; Hbr 5,7–9; J 12,20–33 W skrócie: Po nieposłuszeństwie Adama i Ewy Bóg nieustannie poszukuje człowieka, ponieważ pragnie z nim zawrzeć nowe przymierze. Obietnice Boga w pełni zrealizowały się w Jezusie Chrystusie. On przez swoje posłuszeństwo woli Boga dał początek nowemu i niezniszczalnemu przymierzu. Zbawienie wyraża się w przebaczeniu naszych grzechów oraz pojednaniu z Bogiem Ojcem. Jest ono także otworzeniem bram wieczności dla każdego z nas. Wydarzenia męki i śmierci Chrystusa pokazują nam nieskończoną miłość Boga do każdego z nas. On nie oszczędził nawet swojego Syna, aby nas ratować i wyzwolić z niewoli grzechu i śmierci. Posłuszeństwo Ojcu Nowe przymierze

V Niedziela Wielkiego Postu ks. Sylwester Matusiak Jr 31,31–34; Hbr 5,7–9; J 12,20–33 W skrócie: Pytanie o możliwość zobaczenia Boga i spotkania z Nim towarzyszy ludziom przez wieki. Jako chrześc?anie wierzymy w to, co przekazali nam przez pokolenia apostołowie, a co oni sami widzieli na własne oczy, na co patrzyli i czego dotykali.Ewangelia wspomina o pobożnych Grekach, którzy szukają poprzez apostołów możliwości zobaczenia Jezusa. Jakie motywy nimi kierują? Może chcą zadać Jezusowi jakieś ważne pytania, a może o coś poprosić? Jak zachowalibyśmy się dziś, co odpowiedzielibyśmy ludziom, którzy prosiliby nas o możliwość spotkania z Jezusem? Gdzie należałoby ich zaprowadzić? Na spotkanie Boga Patrzeć w słońce Pewien król koniecznie chciał zobaczyć Boga. Zwołał więc wszystkich uczonych mężów w królestwie, aby pomogli spełnić jego życzenie. Ale (…)

IV Niedziela Wielkiego Postu ks. Janusz Stańczuk J 3,14–21 W skrócie: Światłość, światło – to bibl?ne symbole prawdziwej mądrości. Jedną z cech prawdziwej mądrości jest chęć dzielenia się nią, pomagając dzięki temu innym ludziom. Symbole światła i ciemności są często wykorzystywane w Biblii jako przypomnienie dobra i zła. Kto lubi ciemność? Ten, kto chce ukryć siebie i swoje uczynki. Chrześc?anie to ludzie, którzy wiedzą, że muszą być otwarci. Jezus był światłem, które wypaliło się do końca, do śmierci – dla nas wszystkich. Chcąc mieć w sobie jedyne prawdziwe światło, czyli światło Boże, musimy bardzo cierpliwie i gorliwie wpuszczać je do naszego serca. Do zilustrowania homilii potrzebne będą dwie świece i dwa duże naczynia – jedno całe, a drugie z otworami, żeby był dopływ powietrza do środka.