VI Niedziela Wielkanocna ks. Janusz Stańczuk J 14,15–21 W skrócie: W świecie, w którym żyjemy, jest bardzo dużo przykazań. Przykazaniem można nazwać każde polecenie, jakie wydają nam ludzie dorośli. Jezus Chrystus przypomina, jak wielkie znaczenie ma w Jego oczach zachowywanie Bożych przykazań. Jezus przypomina jeszcze jedną ważną rzecz – człowiek potrzebuje Ducha Świętego, aby zachować przykazania. Niektóre przykazania czegoś nam zabraniają, inne polecają nam coś czynić. Przykazania Boże dają nam zwycięstwo w setkach i tysiącach starć dobra i zła. Pomoce - można przygotować do ilustrowania homilii tablice Dekalogu, na przykład z papieru lub styropianu. Zachować przykazania Życie składa się z przykazań W świecie, w którym żyjemy, jest bardzo dużo przykazań. Przykazaniem można nazwać każde polecenie, jakie wydają nam ludzie dorośli. Zdarza się, że musimy zostać sami w domu. Wtedy (…)

VI Niedziela Wielkanocna ks. Jerzy Gugała SAC Dz 8,5–8.14–17; 1 P 3,15–18; J 14,15–21 W skrócie: Bycie sierotą to trudne doświadczenie. Chrystus przygotowuje swoich uczniów na chwilę Jego odejścia. Mimo, że Chrystus fizycznie odszedł z tego świata to pozostał w Eucharystii, w Piśmie Świętym i we wspólnocie Kościoła. Brak miłości sprawia, że człowiek pozostaje sierotą. Obecność Boga Nie zostawię was sierotami (J 14,18) to zapewnienie dane przez Chrystusa nabiera wyrazu dla tych, którzy rozumieją, co to znaczy być sierotą. Nie wystarczy popatrzeć w oczy dziecka, którego życie zostało związane z państwowym domem i wychowawczynią pełniącą obowiązki rodzica. Nie wystarczy przytulić dziecka, które stoi nad grobem ojca lub matki. Aby to do głębi zrozumieć, (…)

IV Niedziela Wielkanocna ks. Dariusz Kwiatkowski Dz 2,14a.36–41; 1 P 2,20b–25; J 10,1–10 W skrócie: W niedzielę Dobrego Pasterza obchodzony jest Światowy Dzień Modlitw o Powołania. Ludzie często i chętnie rozmawiają i żartują na temat księży. Ale należy zapytać: „Czy ksiądz jest nam do czegoś potrzebny”? Kapłan jest z ludu wzięty i dla ludu ustanowiony. Kapłan musi pamiętać, że jest tylko człowiekiem, którego Bóg wybrał i powołał do służby w Kościele. Przyjmując sakrament święceń, kapłan otrzymuje dar Ducha Świętego, który upodabnia go do Chrystusa, Dobrego Pasterza. Tajemnica kapłaństwa Ludzie plotkują na temat księży W niedzielę Dobrego Pasterza obchodzony jest Światowy Dzień Modlitw o Powołania. Modląc się o nowe powołania do (…)

IV Niedziela Wielkanocna ks. Jan Augustynowicz Dz 2,14a.36–41; 1 P 2,20b–25; J 10,1–10 W skrócie: Maria Homerska wspomina postawę księdza Jerzego Popiełuszki i umiejętność dzielenia się z ludźmi ostatnią kromką chleba. Refleksja człowieka powołanego do stanu duchownego, o tym jak na jego wybory życiowe wpłynęła szczera pobożność jego ojca. Wielu młodych ludzi odrzuca powołanie do służby Bożej, tak jak młodzieniec z Ewangelii, który nie umiał porzucić swoich dóbr i pójść za Jezusem. Pasterz i Brama Wspomnienie o ks. Jerzym Popiełuszce Maria Homerska tak wspomina męczennika „Solidarności”, ks. Jerzego Popiełuszkę: Kiedyś przyszłam do księdza Jerzego w jego porze obiadowej. Zresztą nie miał wyznaczonej pory obiadowej. Nie miał na to czasu. W ogóle nie (…)

IV Niedziela Wielkanocna ks. Janusz Stańczuk Dz 2,14a.36–41; 1 P 2,20b–25; J 10,1–10 W skrócie: Od najdawniejszych czasów ludzie zastanawiali się, co się dzieje z człowiekiem po śmierci? W przeciwieństwie do wszystkich innych religii – Chrystus udowodnił, że panuje nad życiem i śmiercią. Jezus Chrystus jest Bramą, dzięki której wchodzimy do nieba. Chrystus nie tylko wskazuje nam drogę, ale również ułatwia przejście. Należy przygotować: – dwa długie drążki (k?e), które będą pełniły rolę bramy, – jedną lub dwie puste butelki, – nagrody dla zwycięzców konkursu. Chrystus jest Bramą Gdzie jest niebo? Dziś w Ewangelii Jezus zdradza nam piękną tajemnicę, wyjaśnia cel swojej misji na ziemi. Pragnie zebrać swoje owce, czyli uczniów, i przeprowadzić bezpieczną drogą do (…)

Czwartek III Tygodnia Wielkanocnego Uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika ks. Jan Augustynowicz Dz 20,17–18a.28–32.36; Rz 8,31b–39; J 10,11–16 W skrócie: Dzisiaj, 8 maja, obchodzimy uroczystość świętego Stanisława, biskupa i męczennika, patrona Polski. To on od ponad dziewięciuset lat wychowuje nasz naród swym doskonałym przykładem i chwalebnym męczeństwem. Św. Stanisław ze Szczepanowa, biskup krakowski żył w latach 1030–1079. Była to wybitna osobowość. Zdecydowanie popierał reformy, przeprowadzane w Kościele przez św. Grzegorza VII. Dzięki poparciu Bolesława Śmiałego udało się wskrzesić metropolię gnieźnieńską i w ten sposób uniezależnić Polskę od metropolii magdeburskiej. Sławny orędownik naszej Ojczyzny Św. Stanisław ze Szczepanowa Ks. Adam (…)

III Niedziela Wielkanocna ks. Sylwester Matusiak Dz 2,14.22–28; Ps 16; 1 P 1,17–21; Łk 24,13–35 W skrócie: Wydarzenia opisane w Ewangelii rozgrywają się na drodze między Jerozolimą a Emaus, wioską oddaloną od stolicy o około 60 stadiów (11 km). Wszystko dzieje się w pierwszym dniu tygodnia, a więc w dniu zmartwychwstania Jezusa. Gdy dwaj uczniowie opuszczają Jerozolimę, wiedzą od kobiet, że grób jest pusty. Oczywiście nie wierzą im. W czasie drogi do uczniów dołącza się Jezus. Uczniowie jednak Go nie rozpoznają. Dopiero gest łamania chleba otwiera im oczy i rozpoznają swojego Mistrza. Obecność Chrystusa Zwątpienie „Miałam problemy w domu, kłopoty ze zdrowiem, widziałam tylko siebie i swoje troski. Zaczęłam też wątpić w modlitwę, w jej moc, coraz mniej rozumiałam z tego, co (…)

III Niedziela Wielkanocna ks. Tomasz Opaliński Dz 2,14.22–28; Ps 16; 1 P 1,17–21; Łk 24,13–35 W skrócie: Uczniowie idący do Emaus to ludzie, którzy stracili nadzieję. Mieli ją, bo przecież mówili: A myśmy się spodziewali – ale im ją odebrano, zab?ając Tego, po którym spodziewali się tak wiele My również często jesteśmy w takiej sytuacji, w której coś odbiera nam nadzieję: brak perspektyw, trudna sytuacja rodzinna, materialna. Przypominamy uczniów idących do Emaus: nasza nadzieja zgasła, bo ile razy można się zawieść? Teraz już się niczego nie spodziewamy. Apostołowie rozpoznali idącego przy nich Jezusa – ale rozpoznali Go dopiero przy łamaniu chleba. Pytają: Czy serce nie pałało w nas? Dopiero spotkanie przy łamaniu chleba wskrzesiło ich nadzieję, dodało im sił tak, że pędem wrócili do Jerozolimy, opowiadając, co ich spotkało. Rozpoznać Go przy łamaniu chleba