Dziesięć panien czekało na oblubieńca. Pięć z nich było mądrych, a pięć nieroztropnych. Pan młody się spóźniał i wszystkie panny zasnęły, a gdy o północy nadszedł, okazało się, że mądre były przygotowane na powitanie oblubieńca, a nierozsądne dopiero zaczęły szukać oliwy do lamp. Bóg również może nadejść nieoczekiwanie, o każdej porze, a obowiązkiem wierzącego jest pobożne i wytrwałe oczekiwanie. Opis odrzucenia nieroztropnych panien ma nas wyrwać z bezczynności, ma ożywić naszą czujność.

Paweł z wielką troską pisze list do Koryntian. Czuje się odpowiedzialny za wspólnotę, którą założył dla Jezusa. Chce podtrzymać współbraci na duchu. Jezus wzywa swoich uczniów do czuwania, bo nie znamy godziny przyjścia Pana. Jezus mówi o oczekiwaniu na Jego powtórne przyjście w wieczności. Nie wiadomo, kiedy ten moment nadejdzie. Ale mamy czuwać już teraz i w każdej chwili być gotowym na powtórne przyjście Jezusa. Szatan chce nam przeszkodzić, dlatego Mistrz nas ostrzega. Mamy być czujni jak gospodarz, który pilnuje swego dobytku przed złodziejem. W przypowieści o dobrym i złym słudze Jezus pragnie nam dać przykład uczciwego życia, które jest wyrazem gotowości na przyjście Pana.

Bezkompromisowość wobec zła jest traktowana jak niewygodny anachronizm. Św. Jan Chrzciciel poniósł męczeńską śmierć, ponieważ był nieprzejednany wobec zła. We współczesnym świecie człowiek czuje się samotny i pozbawiony wsparcia. Złudne wartości, które miały dać szczęście, zadowolenie, radość i wyzwolenie, coraz wyraźniej okazują się iluzją i kłamstwem. Św. Jan Chrzciciel przypomina, że zanegowanie Boga prowadzi do utraty tożsamości.

Dlaczego Augustyn został świętym? Nawrócenie – przyjęcie daru miłosierdzia. Potrzeba nieustannego nawracania.

Mnóstwo ludzi na świecie, jest dzisiaj oskarżanych. O korupcję, złe kierowanie państwem, zabieranie pieniędzy… Na ławie oskarżonych, przebywa wiele osób. Nie brakuje tam polityków, sportowców, księży, naszych pracodawców, sąsiadów. Oskarżamy Boga, bo Bóg nie spełnia naszych oczekiwań. Faryzeusze też oskarżali Jezusa. Nie byli Mu przychylni. Najbardziej raziło ich w Jezusie, że nie przestrzega Prawa Mojżeszowego. Utrzymywali bowiem, że przepisy religijne opierają się nie tylko na nim, ale także na licznych i drobiazgowych rozstrzygnięciach uczonych żydowskich.

W każdej wspólnocie i grupie społecznej wcześniej czy później pojawia się hierarchiczna struktura. Jezus w dzisiejszej Ewangelii przedstawia podstawowe zasady, jakie winny obowiązywać w Jego wspólnotach. Ma w nich panować autentyczne braterstwo, które wynika z równej godności wszystkich członków. Od zarządzających Jezus domaga się ducha służby oraz życia zgodnego z głoszoną nauką.

Św. Bartłomiej (Natanael) jest jednym z dwunastu Apostołów, których wybrał sobie Jezus spośród kilkudziesięciu uczniów. Z rozkazu króla Astiagesa Bartłomiej był męczony i rozpięty na krzyżu głową w dół, żywcem obdarty ze skóry, potem ścięty. Zaraz po okrutnej śmierci Bartłomiej odbierał cześć jako męczennik za wiarę Chrystusową. Obecnie Jego relikwie spoczywają w mensie ołtarza w Bazylice św. Bartłomieja w Rzymie. W ikonografii św. Bartłomiej przedstawiany jest jako muskularny mężczyzna w długiej tunice, przepasanej paskiem. Bywa ukazywany ze ściągniętą z niego skórą. Jego atrybutami są: księga, nóż, zwój. Fundamentem Kościoła jest nauka Apostołów, kontynuowana dziś w niezmienionej formie przez papieża i biskupów; poparta autorytetem Ducha Świętego i Tradycji Kościoła.

Obraz uczty jest dobrze znany w Starym Testamencie. Przypowieść o uczcie jest aluzją do Narodu Wybranego, a dzisiaj jest przestrogą dla nas wszystkich. Przygotujmy się, bo wszyscy pragniemy uczestniczyć w uczcie niebieskiej.