II Niedziela po Narodzeniu Pańskim ks. Janusz Stańczuk J 1,1–5.9–14 W skrócie: Jezus jest oczekiwanym na ziemi Mesjaszem, Zbawicielem. Mino to wiele drzwi pozostaje przed Nim zamkniętych. Jezus został odrzucony przez swoich, a więc przez Naród Wybrany. Ale czy tylko przez nich? Dlaczego tak wielu ludzi zamyka przed Jezusem drzwi? Wpuścić Jezusa do swego domu to znaczy żyć tak, jak gdyby On był częścią naszej rodziny. Czasem w życiu nie wszystko dobrze się układa, jest bałagan, jest niepokój, ale Jezus przychodzi, aby dać nam moc. W trakcie homilii mogą przydać się drobne upominki dla dzieci, np. słodycze, przybory do pisania itp. Zamknięte drzwi "Swoi Go nie przyjęli" Ewangelia opowiada o Jezusie. Nazywa go Słowem, Światłem. A później wspomina, że Słowo przyszło na świat, do swojej własności, lecz (…)

II Niedziela po Narodzeniu Pańskim ks. Sylwester Matusiak Syr 24,1–2.8–12; Ef 1,3–6.15–18; J 1,1–18 W skrócie: Bóg wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał do człowieka. Jego najpełniejszym i ostatecznym Słowem jest Jezus Chrystus, Słowo Wcielone. W Prologu swojej Ewangelii św. Jan nie wspomina żadnego szczegółu z nocy Bożego Narodzenia, o których piszą inni Ewangeliści. Nie ma u niego Maryi z Józefem, nie ma pasterzy ani aniołów. Jan głosi prawdę o Słowie Przedwiecznym, o Bogu, który jest bliski człowiekowi, przychodzi do każdego i pragnie ofiarować mu samego siebie. Św. Jan koncentruje się w swoim opisie na relacjach, jakie buduje Słowo. Dotyczą one Boga, świata i ludzi. Pierwszą i podstawową jest relacja Słowa do Boga. Jest ona odwieczna i bardzo zażyła: Słowo było na początku u Boga. Najwięcej jednak uwagi Jan poświęca relacji Słowa do świata i do ludzi. Słowo jest Pośrednikiem stworzenia (przez Nie wszystko się stało) i zbawieniem ludzi (życie, (…)

Czwartek w oktawie Narodzenia Pańskiego Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi ks. Tadeusz Polak Lb 6,22–27; Gal 4,4–7; Łk 2,16–21 W skrócie: Można powiedzieć, że przez grzech pierworodny siedmiodniowy cykl życia ustanowiony w dziele stworzenia został oderwany od swojego źródła: czas otwarty na wieczność stał się więzieniem doczesności. Neopogański świat przyjął naszą radość z powodu przemijania czasu, zapominając, z czego należy się cieszyć. Czas mierzony łaską. Credo nawróconego ateisty: Bóg do was należy, oddał się wam, jest wasz, i jeśli powiem, że was kocha, to jeszcze za mało: we wszystkim całkowity, wybiera was! Wiara uczy nas tych rzeczy, a my ich nie widzimy; ale dusza kontemplacyjna to nie jest dusza, która widzi, tylko dusza, która jest widziana i wie o tym, i skupiona, w uwadze i ciszy, czeka na miłość, starając się rzucać coraz mniej cienia na ziemię (Andre Frossard).

Czwartek w oktawie Narodzenia Pańskiego Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi ks. Kacper Malicki Lb 6,22–27; Ga 4,4–7; Łk 2,16–21 W skrócie: Ukazanie Maryi jako kobiety silnej wiarą i miłością. Maryja wstawia się za nami u Boga i zawsze możemy Ją prosić o pomoc. Prowadzi nas do Jezusa i gotowa jest pomagać nam, kiedy o to prosimy. Szczególnie gorliwie szuka ludzi, którym grozi grzech. Maryja kobietą silną wiarą i miłością Czasami może nam się wydawać, że dziewczęta są słabsze. Nie lubią piłki nożnej ani (…)

Czwartek w oktawie Narodzenia Pańskiego Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi ks. Mariusz Słonina Lb 6,22–27; Gal 4,4–7; Łk 2,16–21 W skrócie: Gromadzimy się przy ołtarzu Chrystusa w pierwszy dzień nowego roku, by poprosić o Boże błogosławieństwo, a czas, jaki został namofiarowany w nowym roku, złożyć z ufnością w Boże ręce i po raz kolejny zawierzyć samych siebie. Stajemy dziś wobec Pana czasu i wieczności i uświadamiamy sobie, że czas do nas nie należy, że jesteśmy tylko jego rządcami. Postanawiamy sobie dobrze wykorzystać dar czasu. Jest on wielkim darem, którego nie możemy zmarnować. Trzeba ten Boży dar (…)

Niedziela w oktawie Narodzenia Pańskiego Święto Świętej Rodziny ks. Jan Augustynowicz Syr 3,2–6.12–14; Kol 3,12–21; Łk 2,22–40 W skrócie: Jak dzisiaj w rodzinie można żyć radością wiary? Miłość jest człowiekowi potrzebna do życia niczym powietrze. „Magiczne” słowa pomagają w życiu małżeńskim i rodzinnym. Współczesnemu człowiekowi najbardziej brakuje miłości. Bez miłości ciężko jest żyć wszystkim, młodym i starszym. Trzeba przyjść do Jezusa Chrystusa, który nas pokrzepia. Małżeństwo wyraża się w słowach, które wypowiadają nowożeńcy. Łaska sakramentu małżeństwa jest dla małżonków konieczna. Sakramenty święte nie mogą być jedynie dekoracją życia rodzinnego. Ikona Ofiarowania Jezusa w świątyni ukazuje nam spotkanie trzech pokoleń. Żadna dobra, autentyczna rodzina nie może istnieć bez poprzednich pokoleń. Rodziny wierzące w Chrystusa są prawdziwą częścią Ludu Bożego. Apel papieża Franciszka do rodzin: Z łaską (…)

Niedziela w oktawie Narodzenia Pańskiego Święto Świętej Rodziny ks. Zenon Hanas Syr 3,2–6.12–14; Kol 3,12–21; Łk 2,22–40 W skrócie: Na starożytnym kamiennym Moście Mulw?skim w Rzymie od pewnego czasu spotykają się pary zakochanych, które zapinają na latarniach łańcuchy na kłódkę. W ten sposób chcą „uwiecznić” swoją miłość. Tęsknota za wieczną i wierną miłością żyje w sercach młodych ludzi, niezależnie od ich własnych życiowych doświadczeń w rodzinie. Dostrzegamy tu pewien paradoks dzisiejszego świata. Z jednej strony widzimy jak kruche są ludzkie relacje. Małżeństwa, które trwają 50 czy 60 lat, stają się coraz większą rzadkością. A z drugiej strony pojawia się tęsknota za wiernością i oddaniem się drugiej osobie na zawsze. Symboliczne zatrzaśnięcie kłódki i wrzucenie kluczyka do rzeki jest wyrazem tej tęsknoty. Dziś w Kościele obchodzimy Święto (…)

Niedziela w oktawie Narodzenia Pańskiego Święto Świętej Rodziny ks. Janusz Stańczuk Łk 2,22.39–40 W skrócie: Dzisiejsze teksty bibl?ne mówią o rodzinie, a Ewangelia przypomina, że Święta Rodzina – Jezus, Maryja i Józef – przez długi czas żyli jak każda inna ludzka rodzina. Okres Bożego Narodzenia to najbardziej „prezentowy” okres w ciągu roku. W rzeczywistości każdy człowiek, zwłaszcza dziecko, jest codziennie obdarowywane wieloma prezentami. Trzeba je tylko umieć dostrzegać. Również dzieci posiadają pewne „prezenty nierzeczowe”, którymi mogą obdarowywać swoich rodziców przez cały rok. Życie rodziny, takiej dobrej, szlachetnej rodziny, to między innymi sztuka nieustannego poświęcania czegoś dla drugiej osoby, obdarowywania jej swoimi pomysłami, cierpliwością, talentami. Przed Mszą należy przygotować kilka plansz z wyobrażeniem sytuacji, które mogą martwić lub smucić naszych rodziców, (…)