XXI Niedziela zwykła ks. Andrzej Ziółkowski CM Iz 22,19–23; Rz 11,33–36; Mt 16,13–20 W skrócie: Doświadczenie pani Anastazji ukazuje, że ludzie uczciwi nie muszą mieć kluczy, bo nie potrzeba niczego zamykać. Drzwi do jej chaty nie są zamykane na klucz. Ten przykład dla wielu dorosłych może być „egzotyczny”, ale gdy odwołają się oni do doświadczenia swoich dziadków, to okaże się, że kiedyś tak było – nawet u nas. Ponieważ jednak nie wszyscy są szlachetni, a natura ludzka ułomna, dlatego zamykamy coraz więcej i coraz częściej. Skobel i klucze

XX Niedziela zwykła ks. Sylwester Matusiak  Mt 15,21–28 W skrócie: Nauczanie pogan nie należało co prawda do misji Jezusa, ale Jezus wielokrotnie spotykał się z przedstawicielami ludności zamieszkujących treny – w rozumieniu Izraela – pogańskie. Sława cudotwórcy i uzdrowiciela poprzedzała Jezusa. Musiała o Nim również słyszeć kobieta kananejska, skoro przyszła prosić Jezusa o pomoc i ratunek. Zaskakujący jest sposób, w jaki kobieta kananejska zwraca się do Jezusa: Pan i Syn Dawida. Czy zdawała sobie sprawę z teologicznej treści tych tytułów? Rozważania na temat wiary Niewiasty w Ewangelii

XX Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk  Mt 15,21–28 W skrócie: Matka zawsze pozostanie osobą najbliższą sercu każdego człowieka. Dobra matka jest w stanie bardzo wiele poświęcić dla swojego dziecka. Wychowanie dziecka wiąże się również z przekazaniem mu wiary i szlachetnych wartości. Czasem mimo najlepszych starań rodziców dziecko potrafi pójść w złą stronę. Co wtedy powinna czynić dobra matka? Pana Boga nie można zmusić do cudu, ale można wytrwale prosić. Wielka miłość Dzieci dobre i mniej dobre Matka to najwspanialsza osoba w życiu każdego człowieka, no – może prawie każdego, bo czasem zdarzają się (…)

XX Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński  Iz 56,1.6–7; Ps 66; Rz 11,13–15.29–32; Mt 15,21–28 W skrócie: Dzisiejsza perykopa ewangeliczna należy do tych, które często gorszą nas, pobożnych chrześc?an. Nie może nam sie bowiem zmieścić w głowie, że ten Jezus, w którego wierzymy, może odtrącić kogokolwiek, kto zwraca się do Niego o pomoc; mało tego: że może porównać biedną, błagającą Go o pomoc kobietę do psa. Ten fragment Ewangelii trzeba jednak czytać w kontekście – zarówno sceny, którą opisuje, jak i adresatów, do których została skierowana. Lepsi i gorsi Zgorszenie Jezusem

Piątek XIX Tygodnia zwykłego Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ks. Dariusz Kwiatkowski  Ap 11,19a; 12,1.3–6a.10ab; 1 Kor 15,20–26; Łk 1,39–56 W skrócie: Dogmat o Wniebowzięciu Maryi został ogłoszony przez Piusa XII w listopadzie 1950 r. Jego istota wyraża się w krótkim zdaniu: Na końcu swojego ziemskiego życia, Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, została wzięta wraz z duszą i ciałem do chwały niebieskiej. W Maryi, jako pierwszej, w doskonały sposób zrealizowały się wszystkie obietnice Jezusa. Ona już cieszy się pełnią zbawienia. Jezus nie pozwolił, aby ciało Maryi doznało zniszczenia i rozkładu. Maryja zaraz po śmierci została wyniesiona wraz z duszą i ciałem do chwały nieba. Powołani do nieba

Piątek XIX Tygodnia zwykłego Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ks. Zenon Hanas  Łk 1,39–56 W skrócie: W jednej z opowieści ze średniowiecznej „Złotej Legendy” jest przedstawiona scena ostatnich ziemskich dni Maryi, Matki Jezusa. Apostołowie pochowali Maryję. Kiedy jednak po trzech dniach ponownie udali się do grobu, okazało się, że nie było w nim Jej ciała. W jego miejscu leżały lilie i róże. Uczniowie Chrystusa od samego początku uznawali, że Maryja jest w jedyny i niepowtarzalny sposób złączona z Jezusem, Jej Synem. Wniebowzięcie Maryi Wniebowzięcie w tradycji chrześc?ańskiej W średniowieczu chrześc?anie rozczytywali się w opowieściach zebranych w „Legenda (…)

Piątek XIX Tygodnia zwykłego Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ks. Janusz Stańczuk  Łk 1,39–56 W skrócie: Całe ludzkie życie związane jest z nauką. Najważniejszym „przedmiotem” jest nasze człowieczeństwo, nasza wiara, a najtrudniejszym egzaminem – dzień śmierci. Człowiek ma do wykonania wiele życiowych zadań i obowiązków. Najważniejszym z nich jest osiągnięcie zbawienia.  Jedni ludzie cały czas starają się rozw?ać wiarę, ćwiczyć dobre uczynki, poszukiwać lepszego świata, a inni… Dzisiejsze święto jest podziękowaniem dla Matki Bożej. Ona jest dla Kościoła (…)

XIX Niedziela zwykła ks. Dariusz Kwiatkowski Mt 14,22–33 W skrócie: Dobrze wiemy, że Pan Bóg jest zawsze blisko i dlatego często prosimy Go o pomoc w różnych sprawach. Cudowne rozmnożenie chleba i nakarmienie wielkiego tłumu ludzi wywołało euforię uczniów i ludzi, którzy najedli się do syta. Jezus na oczach wszystkich rozwiązał problem, który, patrząc po ludzku, był nie do rozwiązania. Można sobie wyobrazić przerażenie apostołów, kiedy nagle wśród fal zobaczyli postać kroczącą po wzburzonym jeziorze. Piotr przestraszył się fal oraz wiatru i zaczął tonąć. Stąd jego wołanie do Jezusa: Panie, ratuj. W krótkim czasie apostołowie przebyli długą drogę od euforii wywołanej cudem rozmnożenia chleba do lęku wywołanego brakiem wiary. W tym doświadczeniu odkryli swoją słabość i bezradność. Zobaczyli, że bez Jezusa nic nie mogą uczynić. Łódź miotana (…)