Bóg może stać się nam bliższy przez to, co trudne. Życie to oparcie, które znajdujemy w Bogu. Idziemy za tym, co stałe i trwa, nie za tym, co zmienne i przemija. Żyjemy w Bogu, jako winnym krzewie, kiedy Go słuchamy.

Wielu ludzi uważa, że Bóg jest surowy i rozlicza nas ze wszystkich słabości. Słowo Boże burzy stereotypy. Ono pokazuje Boga, który posyła na świat swojego Syna, aby za cenę Jego cierpienia i śmierci zbawić ludzi. Jezus, Syn Boży, służy ludziom, uzdrawiając ich i głosząc im Dobrą Nowinę. On jest cichy i pokorny sercem. Jezus we wszystkim wypełnia wolę Ojca. Jest jednocześnie wybranym i umiłowanym sługą Boga Ojca i sługą całej ludzkości. Bóg darzy nas nieograniczoną miłością. Słowo Boże pozwala nam poznać prawdziwe oblicze Boga.

Dzień święty został ustanowiony przez Boga dla człowieka – to dlatego w dzień święty obowiązuje świętowanie. W dniu tym ludzie spotykają się w miejscach do tego przeznaczonych. Dzień ten jest czasem szczerości wobec Pana Boga, do którego przychodzimy. Świątynie są domami Boga. W nich więc panuje powaga i cisza, które są potrzebne, by stanąć w prawdzie o sobie samym. Przed Panem Bogiem nie można stawać inaczej. W Ewangelii widzimy jednak postawę zakłamania i wrogości. Byli tam faryzeusze i zwolennicy Heroda. Oni nie przyszli się modlić i świętować. Byli prawdopodobnie odświętnie ubrani. Wypełniali zwyczaj. Cel ich pobytu był dwuznaczny.

Zmęczenie i zabieganie a życie duchowe. Umęczenie grzechem i słabością. Jezus źródłem życia i pokrzepienia na całą wieczność.

Modlitwa człowieka jest odpowiedzią na Boże pragnienie spotkania. Pan Jezus w swym żarliwym zwróceniu się do Ojca uczy, że modlitwa jest wyznaniem miłości. Pan modli się w nas i z nami. Na modlitwie potrzeba być niczym Boży szaleniec, który oddaje ze swego niedostatku wszystko, co ma, bo w Bogu pokłada nadzieję. Modlitwa jest szkołą objawienia: Ojciec chce objawić miłość człowiekowi.

Chrystusowe „biada” to konsekwencja nierozpoznania w Jezusie obiecanego Mesjasza i braku wiary w Niego, mimo licznych znaków i cudów. Jezus, wzywając do nawrócenia, zachęca każdego z nas do weryfikacji własnego życia. Prawdziwa śmierć jest odrzuceniem Boga, odrzuceniem daru zbawienia, który przyniósł nam Jezus. Nawrócić się oznacza rozpoznać w Jezusie jedyne źródło miłości, rozpoznać prawdziwego i niezawodnego przyjaciela. Wezwanie do nawrócenia jest wezwaniem do życia. Chrystus obecny dla nas w tej Eucharystii z troską i miłością pochyla się nad naszymi słabościami i problemami.

Chcemy czynić dobro, a także być blisko Boga i Matki Najświętszej. Jezus nie ukrywa, że Jego wymagania są niełatwe do spełnienia. Znaczenie Góry Karmel w tradycji żydowskiej i chrześcijańskiej. Szkaplerz karmelitański jest nadal popularny. W Eucharystii znajdujemy moc do wypełniania Bożych przykazań.

Prorok uznaje swoją grzeszność i zostaje oczyszczone jego słowo. Nasze słowa też często są „nieczyste”. Chrystus wymaga od nas świadectwa przed ludźmi. Św. Kamil świadkiem miłości do Chrystusa.