Przypowieść o bogatym człowieku, który podzielił majątek między swoje sługi. Widać ogromną hojność tego człowieka. Niewolnicy otrzymali ten majątek całkowicie za darmo. Ta historia pokazuje prawdę o naszym życiu, które jest darem Boga wobec każdego człowieka. Nie chodzi o wielkość majątku, ale o to, co się z nim zrobi! Mamy konkretny „budżet” i wyznaczony czas i tylko od nas zależy co z tym zrobimy, czy nasze życie wyda piękne i obfite owoce. Wszystko zależy od Ciebie! Tylko Ty możesz wygrać swoje życie!

Najstarszy dokument chrześcijański: Pierwszy List św. Pawła do Tesaloniczan. Został on napisany ok. 50 roku po Chrystusie i zaadresowany do jednej z najmłodszych wspólnot Kościoła. Wśród praktycznych wskazówek apostolskich Listu do Tesaloniczan znajdujemy tę, która dotyka drogi chrześcijańskiego rozwoju: „stawajcie się coraz doskonalszymi!” (1 Tes 4,1b). Dążenie do doskonałości jest upodabnianiem się do Boga, a więc możemy powiedzieć: drogą prowadzącą do zjednoczenia z Ojcem.

Jezus wzywa swoich uczniów do czuwania. Chrześcijanin musi być zawsze duchowo przygotowany i gotowy na powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. Człowiek, który czuwa, nie zaprząta sobie zanadto głowy sprawami tego świata. Nikt nie wie, kiedy Chrystus powróci i właśnie dlatego potrzeba stałej gotowości na spotkanie z Nim. Nagrodą za wytrwałe czuwanie jest życie wieczne. Każda śmierć przypomina nam o konieczności czuwania i bycia gotowym na spotkanie z przychodzącym Jezusem. Niepewność i tymczasowość ludzkiego życia tu, na ziemi, napawa nas lękiem. Jednak, jako uczniowie Jezusa Chrystusa nie musimy się lękać, ponieważ Bóg przygotował dla wszystkich wierzących mieszkanie w niebie. Tym mieszkaniem będzie nasze zmartwychwstałe ciało, które zostanie przemienione na wzór zmartwychwstałego ciała Jezusa Chrystusa.

Chrzest nakłada na człowieka misję głoszenia Ewangelii. Misja ewangelizacyjna wynika z powołania do życia we wspólnocie. Proces ewangelizacji w Kościele nigdy nie ustaje. Kościół głosząc Ewangelię nigdy nie ingeruje w wolną wolę człowieka. Źle pojęta ewangelizacja niesie ze sobą ryzyko pychy. Warunkiem prawdziwej ewangelizacji jest wpatrzenie się w Chrystusa.

Przypomnienie, że każdy z nas jako chrześcijanin, podobnie jak św. Jan Chrzciciel, powołany jest do tego, aby żyć zgodnie z sumieniem i świadczyć o prawdzie Urodzinowa uczta na dworze Heroda i decyzja o ścięciu Jana. Św. Jan Chrzciciel wiernie wypełniał wolę Bożą i realizował swoje posłannictwo. Każdy wierzący powinien żyć w prawdzie i w zgodzie ze swoim sumieniem.

Jaka relacja łączy pasterza z owcami? Owce nie idą za kimś obcym, co więcej będą unikać obcego człowieka. Tak właśnie jest z relacją człowieka do Jezusa. Jeśli znamy Jego głos, to będziemy za Nim iść. Idąc za pasterzem, można dojść jedynie do celu. Tym celem dla chrześcijanina jest niebo. Niebo, to nie miejsce, ale stan wiecznego szczęścia człowieka. A wieczności nie da się zbudować z bylejakości. Za kim w życiu chcę podążać? Czy idę za tym, co światowe i ulotne, czy też patrzę głębiej i szukam innego głosu w swoim życiu? Dziękujmy dobremu Bogu za Jego słowo, które każdego dnia umacnia nas na drodze do szczęścia wiecznego.

Miłość jako uczucie i zespół zachowań. Uczucie nie jest dane na zawsze lecz ma charakter ulotny. Człowiek może doświadczyć miłości trwałej. Postawa Rut jest odzwierciedleniem miłości Boga jaką obdarza każdego człowieka. Odpowiedzią na miłość Boga jest realizacja przykazań miłości.

Sceptycyzm Bartłomieja okazał się błogosławiony: dzięki niemu został on zaproszony, by zobaczyć Jezusa. Bartłomiej mimo sceptycyzmu był otwarty: spotkał się z Chrystusem. Gdy Jezus objawił się Bartłomiejowi jako ktoś niezwykły, znający jego teraźniejszość i przeszłość, Bartłomiej uwierzył.