W Jezusowej przypowieści o właścicielu winnicy nie chodzi o ziemską ekonomię, ale o tzw. ekonomię zbawienia. Pojęcie „ekonomia” pochodzi od greckich słów: oikos – dom i nomos – prawo, reguła. W tym pierwotnym znaczeniu ekonomia oznacza sposób zarządzania rodzinnym domem. Boża ekonomia zbawienia nie opiera się na dokładnym wyliczaniu ludzkich zasług i przewinień. Zbawienie jest darem. O Bożej zapłacie nie decyduje ilość przepracowanych godzin, ale decyzja, aby pójść do winnicy.
Niemal każdy człowiek marzy, aby mieć dużo pieniędzy na nowy samochód, dom z basenem i używanie życia. Jezus w Ewangelii przestrzega, że bogacz ma trudności z wejściem do królestwa niebieskiego. Bogactwo postawione w miejscu Boga zamyka drogę do królestwa Bożego. Nie można zapomnieć, że kresem naszego życia jest śmierć, która odziera nas z dóbr materialnych. Jezus nie sprzeciwia się posiadaniu bogactwa, ale przestrzega nas, abyśmy z wartości materialnych, a zwłaszcza z pieniądza nie uczynili wartości absolutnej, czyli najważniejszej i jedynej w naszym życiu.
Ludzkie życie na pozór wydaje się spokojne i bezpieczne. Człowiek nie może ustawać w dążeniu do doskonałości. Młodzieniec oczekuje od Chrystusa konkretnych wskazówek. Jezus doskonale zna ludzkie serce i pragnienia. Bogactwo nie ma wpływu na stan duszy człowieka. Ubóstwo to nie bieda materialna ale szacunek do tego co się posiada.
Pomysł na wychowanie „bezpłciowego dziecka”, aby nie ograniczać jego możliwości wyboru roli społecznej, wydaje nam się kuriozalny. Tymczasem inny, bardzo podobny pomysł – aby wstrzymać się z wychowaniem religijnym dziecka – często budzi nie zdziwienie, ale aplauz… Jezus chciał, aby dzieci miały z Nim kontakt, błogosławił je i modlił się nad nimi. Chrzest i religijne wychowanie dziecka jest dzieleniem się z nim tym, co mamy najcenniejszego.
Słowa Sørena Kierkegaarda pokazują rozterki dotyczące małżeństwa. Czy jesteśmy zdolni do podejmowania decyzji na całe życie? Współczesne podważanie nauki o nierozerwalności małżeństwa nie jest wcale czymś nowym – miało miejsce również w czasach biblijnych. Jezus z całą mocą potwierdza nierozerwalność małżeństwa. Bóg nie dopasowuje wymagań do naszej słabości, ale wzywa nas do dorastania do dojrzałych decyzji.
Krzywda jest wpisana w ludzką egzystencję. Każdy człowiek odczuwa krzywdę inaczej. Przebaczenie jest zawsze wolnym aktem serca. Przebaczenie nie oznacza akceptacji wyrządzonego zła. W akcie przebaczenia nie ma konieczności reakcji z drugiej strony. Miłosierdzie Boże stanowi wzór dla ludzkiego przebaczenia. Najpełniej Boże przebaczenie objawia się w świetle Krzyża.
Dzisiejsza ewangelia ukazuje nam dokładnie, jak powinno przebiegać upomnienie braterskie. Pierwsza faza to rozmowa w cztery oczy. Możliwe, że jedna z najtrudniejszych, jednak przynosi błogosławione owoce. Bolączką wielu wspólnot są niestety plotki. Biorą się one właśnie stąd, że nikt nie ma odwagi porozmawiać otwarcie. Dzisiejszą radę Jezusa warto wziąć do siebie dosłownie. Chrystus bardzo konkretnie pokazuje nam, jak należy postępować w sytuacjach, gdy we wspólnocie pojawiają się problemy.
"Kto we łzach sieje, żąć będzie w radości" (Ps 126,5). Fałszywy obraz zbawienia i Zbawiciela. "Kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie i niech Mnie naśladuje" (Mt 16,24).