Wielka Sobota Wigilia Paschalna ks. Józef Pierzchalski Rdz 1,1–2,2; Rdz 22,1–18; Wj 14,15–15,1; Iz 54,4a.5–14; Iz 55,1–11; Ba 3,9–15.32–4,4; Ez 36,16–17a.18–28; Rz 6,3–11; Mk 16,1–8 W skrócie: Siłą kobiet jest ich wierność Panu, dlatego podążają do grobu Jezusa, by namaścić Jego ciało. Kamień na grobie Jezusa symbolizuje to wszystko, z czym nie potrafimy sobie poradzić, co wydaje nam się ponad siły. Wejście kobiet do wnętrza grobu wymaga odwagi. Człowieka ogarnia lęk, gdy staje w obliczu działania Boga. Kobiety wspierają się wzajemnie. Są razem w niepojętej dla nich sytuacji – w ciemności, przerażone, słuchają wyjaśnień anioła. Trudno je pojąć ludzkim umysłem. Strach opowiedzieć innym o niezwykłym doświadczeniu. Szok, jaki przeżyły kobiety w pustym grobie, jest wstępem do przyjęcia prawdy o Zmartwychwstaniu Chrystusa. Chrystus prawdziwie zmartwychwstał Kobiety (…)

Święte Triduum Paschalne Wielki Piątek Męki Pańskiej ks. Zenon Hanas SAC Iz 52,13–53,12; Hbr 4,14–16;5,7–9; J 18,1 – 19,42 W skrócie: W Jezusie wypełniły się słowa proroka Izajasza z „Pieśni o cierpiącym słudze Jahwe”, które słyszeliśmy w dzisiejszym pierwszym czytaniu. To On jest Tym, który za nasze winy został zbity na śmierć. To w Jego ranach jest nasze zdrowie. Słowa Izajasza wypełniają się od dwóch tysięcy lat – biedni i bogacze, królowie i poddani przychodzą, by oddać pokłon Zbawicielowi wiszącemu na krzyżu. Przychodzą ze wszystkich stron świata. Słowa Izajasza spełniają się również w dzisiejszej liturgii. Jest ona ukształtowana w sposób szczególny, inny niż zazwyczaj. Koncentruje się na historycznym wydarzeniu męki i śmierci Chrystusa, angażując nas całych: nasz słuch, wzrok i serce. Wykonało się Jak wielu osłupiało na jego widok, tak nieludzko (…)

Święte Triduum Paschalne Wielki Czwartek Msza Wieczerzy Pańskiej o. Maksymilian Wj 12,1–8.11–14; 1Kor 11,23–26; J 13,1–15 W skrócie: W starożytności chrześc?anie byli gotowi oddać życie, aby uczestniczyć w niedzielnej Eucharystii. Dlaczego dzisiaj tak wielu chrześc?an nie czuje potrzeby uczestnictwa w niedzielnej Eucharystii? Wystarczy byle jaki powód, aby się zwolnić z obowiązku pójścia do kościoła na niedzielną Mszę św. Msza Wieczerzy Pańskiej rozpoczyna Triduum paschalne, czyli nasze świętowanie wydarzeń męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Jezus, który służy Znaczenie niedzielnej Mszy św. Na (…)

Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej ks. Dariusz Kwiatkowski Mt 21,1-11; Iz 50,4–7; Flp 2,6–11; Mt 26,14 – 27,66 W skrócie: Kontrowersje wokół filmu Mela Gibsona „Pasja” wynikają ze sposobu myślenia, który moglibyśmy nazwać „poprawnością relig?ną”, sprowadzającą wiarę w Jezusa do sentymentalnych wspomnień. W tak rozumianym chrześc?aństwie nie ma miejsca na grzech, cierpienie i krzyż. Wszystko jest poukładane i posprzątane. Opis męki Jezusa przedstawiony przez Ewangelistę Mateusza wprowadza nas w przeżywanie Wielkiego Tygodnia. Słuchając opisu męki Jezusa uświadamiamy sobie i wierzymy, że te wydarzenia działy się naprawdę i uczestniczyli w nich konkretni ludzie. W krzyżu zbawienie Krytyka filmu „Pasja” Choć minęło sporo czasu od premiery „Pasji” Mela (…)

Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej ks. Tomasz Opaliński Mt 21,1-11; Iz 50,4–7; Ps 22; Flp 2,6–11; Mt 26,14 – 27.66 W skrócie: W liturgii dzisiejszej niedzieli radość triumfalnego wjazdu Jezusa do Jerozolimy miesza się z powagą rozważania męki Pańskiej. Mieszają się okrzyki tego samego tłumu – niedzielne: „Hosanna!” i piątkowe: „Na krzyż z Nim!”. Często tak jesteśmy zafascynowani radością i kolorowym folklorem Niedzieli Palmowej, że zapominamy o tym, że jest ona Niedzielą Męki Pańskiej. Nikt nie wchodzi dobrowolnie w rozważanie męki, towarzyszenie jej. To boli. Łatwiej dzielić czyjś tryumf, niż jego mękę. Może dlatego chcielibyśmy uciec od rozważania męki Pańskiej. Rozważać Pasję Niedziela Męki Pańskiej Liturgię Niedzieli Palmowej na ogół wszyscy kojarzymy z (…)

Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej ks. Janusz Stańczuk Mt 21,1-11; Iz 50,4–7; Flp 2,6–11; Mt 26,14 – 27,66 W skrócie: Śmierć Chrystusa była najtragiczniejszym wydarzeniem w historii Wszechświata i największą z ludzkich pomyłek. Nie był to tylko wyrok grupki faryzeuszów z czasów Jezusa. Jest to wyrok każdego człowieka, który wybiera grzech. Jezus Chrystus umarł dla każdego człowieka, nawet dla tych, którzy Go nie znają. Jeden za wszystkich Najczarniejsza rzecz na świecie Gdybym zapytał, jaka jest najczarniejsza rzecz na świecie – o czym każdy z nas mógłby pomyśleć? Mówimy nieraz, że coś jest czarne jak węgiel, albo jak noc, albo jak sadza w kominie. Czarny jest kosmos, a szczególnie czarne są tzw. czarne dziury, które pochłaniają światło, więc ich nie widać. Ale najczarniejsza ze wszystkiego była chwila, w której człowiek zabił Boga – swojego Stwórcę, Dawcę życia, Źródło miłości. Czarny dzień ludzkości

V Niedziela Wielkiego Postu ks. Jan Augustynowicz Ez 37,12–14; Rz 8,8–11; J 11,1–45 W skrócie: Prorocza zapowiedź proroka Ezechiela o wyjściu ludu Bożego z grobu i zaprowadzeniu go do ojczystej ziemi mówi ostatecznie o tym, że Bóg jest rzeczywiście Panem życia i śmierci. Wszyscy odkupieni zostaną w swoim czasie ożywieni mocą Bożą i staną się mieszkaniem Bożego Ducha. Skoro jednak ten Duch przebywa w nas, wierzących, nie możemy Go zasmucać grzesznym życiem. Ta Boża potęga objawi się potem w znakach Jezusa z Nazaretu, który będzie uzdrawiał chorych, wskrzeszał umarłych, a trzeciego dnia sam zmartwychwstanie. Kto w Niego wierzy, nie umrze na wieki. Jezus wskrzesza Łazarza Rozważania wielkopostne

V Niedziela Wielkiego Postu ks. Tadeusz Polak Ez 37, 12–14; J 11,1–45 W skrócie: Post to czas przemiany i wielkiego powrotu. Wstanę i pójdę do mojego Ojca – decyzja przemiany dotyczy każdego. Wskrzeszenie – zapowiedź ostatecznego triumfu Zbawiciela. Trzy powroty do życia – córeczka Jaira, młodzieniec z Nain i Łazarz. Panie, gdybyś tu był – wyrzut Marty i nasze wyobrażenia o Bogu. Cierpienie i śmierć Jezusa jako znaki Bożej miłości. Wielki Post to czas duchowego wskrzeszenia. Wskrzeszeni do nowego życia Potrzeba zmiany Idziemy drogą Wielkiego Postu znaczoną modlitwą, pokutą, pragnieniem przemiany. Nieraz słyszałem życzenia: „Żebyś się tylko nie zmieniał”. I zawsze na takie dictum reaguję dosyć nerwowo. Przecież możemy się rozw?ać tylko dzięki zmianom na lepsze. Jeśli w życiu duchowym wysiłek idzie tylko w tym kierunku, aby (…)