XXXIV Niedziela zwykła Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata ks. Tomasz Opaliński 2 Sm 5,1–3; Kol 1,12–20; Łk 23,35–43 W skrócie: Kiedy patrzymy na otaczający nas świat, widzimy jak wiele wokół nas zła, przemocy, nienawiści. Wystarczy obejrzeć telewizyjne wiadomości: tyle mówią o dramatycznych wydarzeniach, tragediach, nieszczęściach. Obchodzimy Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. Dlaczego Chrystus nie interweniuje, nie eliminuje zła, skoro jest Królem Wszechświata? Ewangelia pokazuje nam, że królestwo Chrystusa nie jest pojmowane tak, jak ziemskie panowanie. Chrystus króluje z krzyża. Żydzi nie potrafili zaakceptować Króla, który panuje z wysokości krzyża. Szydzili z Niego. Nie tak Go sobie wyobrażali. Czekali na Mesjasza – wybawiciela ziemskiego. Królestwo Boże nie przychodzi w triumfalizmie, proporcach, sztandarach. Ono musi być najpierw w nas. Jeśli w nas będzie Bóg i Jego pokój, zacznie się on rozlewać na innych. Królestwo Boże (…)

XXXIV Niedziela zwykła Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata ks. Zenon Hanas 2 Sm 5,1–3; Kol 1,12–20; Łk 23,35–43 W skrócie: Kamienna tabliczka w muzeum archeologicznym na wzgórzu Palatynu w Rzymie pochodzi z II w. po narodzeniu Chrystusa i ukazuje postać ukrzyżowanego człowieka z głową osła. Obok tej postaci widoczna jest sylwetka człowieka, który stoi z podniesionymi rękami. Pod wizerunkiem wydrapano po łacinie podpis: „Aleksamenos czci swego Boga”. Wyskrobany na kawałku kamienia rysunek nie jest dziełem sztuki, ale wymownym świadkiem. Było to pierwsze przedstawienie Ukrzyżowanego zachowane do naszych czasów. Najwięksi artyści poszukiwali potem sposobu, jak godnie i z szacunkiem przedstawić Ukrzyżowanego. Jednak jednym z pierwszych obrazów było szydercze i kpiące naszkicowanie postaci z oślą głową. W opisie ukrzyżowania Jezusa na Golgocie również widzimy kpinę i szyderstwo. Zejdź z krzyża! Wybaw (…)

XXXIV Niedziela zwykła Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata ks. Janusz Stańczuk 2 Sm 5,1-3; Kol 1,12-20; Łk 23,35–43 W skrócie: Chociaż w Biblii są wspaniałe opisy chwały Chrystusa, my najczęściej przypominamy sobie Jezusa aresztowanego, gnębionego, wyśmiewanego. Kiedy mówimy o królach i królewnach, przeważnie wyobrażamy ich sobie z koroną, berłem, mieczem, poddanymi i pałacem. Korona cierniowa przypominała, że prawdziwy władca często cierpi. Na drzewie krzyża, jak na tronie, Jezus ogłosił swoją najważniejszą decyzję. Cudowne piękno wszechświata jest tylko bladym odbiciem majestatu Boga. Chrystus nie walczył mieczem. Jego bronią była miłość. W czasie tej homilii przydatne będą plansze przedstawiające atrybuty władzy królewskiej: koronę, pałac, tron, berło, miecz, bogate szaty itp. Na odwrocie planszy można narysować „odpowiedniki” królewskich atrybutów z życia (…)

XXXIII Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Łk 21,5-19 W skrócie: List do Tesaloniczan – odpowiedź na fałszywe rozumienie nauki o powtórnym przyjściu Chrystusa. „Kto nie chce pracować, niech też nie je”; Zapowiedzi końca świata. Trzej młodzieńcy w piecu ognistym – życie wieczne ważniejsze od doczesnego. Prześladowania uczniów Baranka – kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. Przemija postać tego świata W przedostatnią niedzielę roku liturgicznego gromadzimy się na Najświętszej Eucharystii. W tym miesiącu modlimy się w sposób szczególny za bliskich zmarłych i nasze myśli kierujemy ku sprawom ostatecznym. Również liturgia słowa zaprasza nas do refleksji dotyczącej przemijania tego, co doczesne i aktywnego przygotowania na spotkanie z przychodzącym Panem. Święty Paweł napisał do Tesaloniczan list jako odpowiedź na fałszywe rozumienie nauki o powtórnym przyjściu Chrystusa. „Nawróceni na chrześcijaństwo poganie przekonani byli o rychłym nadejściu końca świata, wobec czego ogarnęła ich apatia w stosunku do wszelkich przejawów życia codziennego, a w szczególności wobec etosu pracy” (BT, wstęp do 1 Listu do Tesaloniczan). Prawdziwa wiara nie odrywa człowieka od rzeczywistości lecz ukazuje najgłębszy sens naszego życia doczesnego w drodze do wieczności. Dlatego św. Paweł musiał ostro zareagować na taką postawę chrześcijan, która prowadziła do (…)

XXXIII Niedziela zwykła ks. Zenon Hanas Ml 3,19–20a; 2 Tes 3,7–12; Łk 21,5–19 W skrócie: Temat zagłady świata przew?a się często we współczesnej kulturze. Jest to charakterystyczny znak naszych czasów. Może w tych filmach, powieściach i grach komputerowych wyraża się ukryty lęk o naszą przyszłość? W różnych publikacjach opisywane są coraz bardziej niepokojące skutki eksploatowania Ziemi. Rozgrzewanie atmosfery, zanieczyszczenie środowiska czy wyczerpanie surowców naturalnych – to tylko niektóre hasła, za którymi ukrywa się lęk o przyszłość świata. Dochodzą do tego ryzykowne eksperymenty genetyczne czy groźba konfliktów atomowych. Dzisiejsze czytania bibl?ne (z Księgi Malachiasza i Ewangelii św. Łukasza) należą – na pierwszy rzut oka – do katastroficznych zapowiedzi nagłego końca świata. Istnieje jednak ważna różnica pomiędzy bibl?nymi przepowiedniami a współczesnymi ekranizacjami. W filmowych wyobrażeniach po katastrofie ma nastąpić całkowita cisza, pustka, (…)

XXXIII Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Ml 3,19-20a; 2 Tes 3,7-12; Łk 21,5–19 W skrócie: Według opisów w Piśmie Świętym koniec świata związany będzie z wieloma groźnymi zjawiskami: trzęsieniami ziemi, pożarami, wojnami. Filmy grozy, fałszywi prorocy, sekty próbują wykorzystywać te opisy i wzbudzać w ludziach jeszcze większy lęk, niż to konieczne. Wielu ludzi myśli dziś o tym, jak ocalić swoje życie, zabezpieczyć się przed katastrofami i niebezpieczeństwami. My, chrześc?anie, nie musimy się lękać. Bóg zaprasza nas do życia wiarą, do zaufania. Bóg jest kochającym Ojcem, który chce nam pomóc najlepiej, jak to tylko możliwe. W czasie tej homilii przydatne będą elementy różnych strojów ochronnych. Zestaw jest dowolny: hełm, okulary, maska chirurgiczna lub tlenowa, ochraniacze robocze lub sportowe, fartuchy, kombinezony. Można przygotować tarczę (w rodzaju rycerskiej), poduszkę itp. Kombinezon (…)

Poniedziałek XXXII Tygodnia zwykłego Narodowe Święto Niepodległości Wspomnienie św. Marcina z Tours, biskupa ks. Tadeusz Polak Mdr 1,1–7; Łk 17,1–6 W skrócie: Zatrzymanie się nad tematem naszej osobistej wiary i modlitwa: Panie, przymnóż nam wiary. Takiej wiary, która góry niechęci przenosi i rozpadliny podziałów zasypuje. Panie, przymnóż nam wiary, abyśmy miłowali naszą ziemską Ojczyznę w drodze do tej wiecznej w królestwie zbawionych. Msza święta – wyznanie i umocnienie wiary. Wiara religijna i wiara patriotyczna. Cena niepodległości (bł. Jan Paweł II). Panie, przymnóż nam wiary (Łk 17,5). Wydaje się, że to właśnie prawdziwy patriotyzm, umiłowanie Ojczyzny, staje się siłą pokonywania podziałów i motywem pracy dla wspólnego dobra. Świadectwo o Prymasie Tysiąclecia. Wiara fundamentem przebaczenia i jedności Przymnóż nam wiary (Łk 17,5) (…)

XXXIII Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Ml 3,19-20a; 2 Tes 3,7-12; Łk 21,5–19 W skrócie: Życie Kościoła jest oczekiwaniem na powtórne przyjście Pana. Konieczna jest czujność, by Zbawiciel zastał nas przygotowanych: teraz – gdy przychodzi do naszych serc w Komunii św. i kiedyś, gdy staniemy przed Nim twarzą w twarz. Przyjdź jak chcesz i kiedy chcesz – św. Faustyna. Postawa zawierzenia. Do szczęścia i do światłości nie można dojść na skróty – Jan Paweł II. Ostrzeżenie przed fałszywymi prorokami. Szatan jako uwodziciel, który robi wszystko, aby odwieść człowieka od pokory, ufności i uległości wobec woli Bożej. Trudne wydarzenie osobiste czy dziejowe jest wezwaniem do ufności i nadziei. Z utęsknieniem czekam na przyjście Twoje – modlitwa św. Faustyny. Oczekiwanie na przyjście Pana Gotowość w obliczu spraw ostatecznych W (…)