Film „Truman show” jest między innymi wyrazem spiskowych teorii dziejów, mówiących o tym, że naszym życiem rządzą jacyś „oni”, że tak naprawdę nic nie jest od nas zależne. Bóg mówi nam dziś, że nie mamy się bać jakichś „onych”, którzy mają pozorną władzę nad światem lub chcą ją zdobyć. Jesteśmy zależni tylko od Boga, a dla Niego jesteśmy ważniejsi niż wiele wróbli (Mt 10,31). Bóg kocha każdego człowieka; każdy jest dla Niego ważny. Nie bójmy się ludzi – liczmy się z Bogiem i Jego prawem, ufajmy Jego miłości, która nawet z naszych pomyłek i grzechów potrafi wyprowadzić dobro, tak jak to było w przypadku Józefa i jego braci (pierwsze czytanie).

XX wiek był czasem prześladowań wyznawców Chrystusa. W ponad 70 krajach świata dochodzi do dyskryminacji chrześcijan. Fanatyzm religijny oraz ateizm są zamknięte na prawdy o miłości Boga i Jego królestwie. Jezus przewidział taką sytuację i wprost mówił swoim uczniom, że będą prześladowani. Wyznawcy Chrystusa są posłani jak owce między wilki. W walce z prześladowcami nigdy nie jesteśmy sami. Chrystus wspiera nas mocą i mądrością Ducha Świętego. Błogosławieni są ci, którzy wytrwają do końca, ponieważ oni dostąpią zbawienia. Cześć oddawana przez Kościół świętym męczennikom potwierdza tę prawdę.

Modlitwa Kościoła: „Przyjdź królestwo Twoje”. "Idźcie i głoście" (Mt 10,7) – wezwanie skierowane do każdego z nas. Nawrócenie Dobrego Łotra. Królestwo Boże jest pośród nas (por. Łk 17,21). Chrześcijanin – świadek nadziei, która pochodzi nie z tego świata.

Jezus posyła Dwunastu. Zakazuje im jednak pójść do pogan i Samarytan. Apostołowie mieli skoncentrować swe wysiłki na ewangelizacji Galilei, która była gotowa na przyjęcie Dobrej Nowiny. Apostołem pogan został Paweł z Tarsu.

Św. Benedykt z Nursji jest jednym z Ojców Kościoła, dzięki niemu powstał cały nurt życia zakonnego w Europie Zachodniej. Na szczególną uwagę w spisanej przez św. Benedykta „Regule” zasługuje poszukiwanie równowagi pomiędzy modlitwą a codzienną pracą. Uczniowie Jezusa porzucili codzienne życie i poszli za Nim. Czym się kierowali? W słowach św. Piotra można się doszukać niezbyt chwalebnych intencji: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy? (Mt 19,27). To, co zostało nam obiecane przez Boga, przerasta wszystko, co w życiu można osiągnąć. Obyśmy potrafili trafnie oceniać wyjątkowość Bożych darów i obietnic.

Ewangelia zawiera relację o dwóch cudach: wskrzeszeniu i uzdrowieniu. Jezus, zobaczywszy fletnistów i tłum czyniący zgiełk (Mt 9,23), zareagował zdecydowanie: Usuńcie się (Mt 9,24). Dla Jezusa nikt nie jest anonimowy, każdy jest osobą, obdarzoną Jego miłością.

Chrystus – Oblubieniec kocha swoją Oblubienicę – Kościół. Do tego stopnia, że oddał dla niej swoje życie na krzyżu. W relacji Chrystus – Kościół zawiera się również tajemnica miłości małżeńskiej i wzór do naśladowania. Działanie na rzecz dobra współmałżonka i rodziny jest zawsze działaniem na rzecz mojego dobra.

Zaproszenie na ucztę „złych i dobrych” w Mateuszowej przypowieści ma swoje bezpośrednie przeniesienie na to, co sam Jezus czyni w Kafarnaum: nie ma podziału i klasyfikacji – wszyscy są zaproszeni do tego, by dzielić posiłek z Mistrzem! Dwa obrazy uczty: eschatologiczna uczta Baranka i Eucharystia. Jezusowe dzielenie stołu ze wszystkimi – „złymi i dobrymi” – jest zapowiedzią tego, co przygotował dla nas Ojciec w niebie. Czy jednak na tą ucztę wszyscy będą zaproszeni?