IV Niedziela Adwentu ks. Dariusz Kwiatkowski Iz 7,10–14; Rz 1,1–7; Mt 1,18–24 W skrócie: Jako Emmanuel wszedł także w życie św. Józefa, który choć nie rozumiał tej tajemnicy, to jednak w nią uwierzył i wziął do siebie Maryję jako swoją małżonkę. Jako Emmanuel przychodził do różnych ludzi, aby pochylać się nad ich problemami i słabościami. Dziś Jezus Chrystus chce wejść w naszą codzienność jako Emmanuel, czyli Bóg zbawiający i podtrzymujący nasze życie. Za wyjątkiem grzechu Jezus przyjął na siebie wszystkie ludzkie doświadczenia: od narodzin z łona kobiety aż do śmierci i złożenia w grobie. Jezus staje się dla nas Emmanuelem także w Eucharystii, w której uczestniczymy. Eucharystia całkowicie zanurza nas w Jezusa Chrystusa i w Jego zbawcze dzieło. Emmanuel, czyli Bóg z nami Zbliża się Boże Narodzenie Czujemy już zapach świąt Bożego Narodzenia. O bliskości świąt (…)

IV Niedziela Adwentu ks. Jan Augustynowicz Iz 7,10–14; Rz 1,1–7; Mt 1,18–24 W skrócie: Bywa, że ludzie nie mają do siebie zaufania w sytuacjach oczywistych. A cóż powiedzieć o sytuacji wyjątkowej, w jakiej znalazła się Najświętsza Maryja Panna. Izraelici przez parę tysięcy lat z wielką tęsknotą oczekiwali na przyjście Mesjasza Pańskiego, który pojedna ludzkość ze Stwórcą wszechświata. Przyszedł czas, by wypełniły się zapowiedzi proroków Starego Testamentu. Z Maryi Dziewicy narodził się Jezus Chrystus, jedyny Zbawiciel świata i człowieka. Dwa tysiące lat temu przyszedł na świat Jezus z Nazaretu, Jednorodzony Syn Boga. W naszych czasach wielu nie wierzy w Niego, wielu wątpi, wielu Go odrzuca. Ale jeszcze więcej osób żarliwie pragnie Go znaleźć i odczuwa szczerą tęsknotę za pojednaniem z Bogiem i ludźmi. Adwent to czas przygotowania na przyjście Chrystusa. W to przygotowanie mają zaangażować się wszyscy chrześc?anie, którym sprawy budowania królestwa (…)

IV Niedziela Adwentu ks. Janusz Stańczuk Iz 7,10–14; Rz 1,1–7; Mt 1,18–24 W skrócie: Ostatnia niedziela Adwentu zawsze poświęcona jest Matce Bożej. Nic w tym dziwnego, wszak zbliża się Boże Narodzenie, a w tej uroczystości Ona jest najważniejsza. Już w tym tygodniu przeżyjemy piękny, może najpiękniejszy ze wszystkich wieczorów: wieczór wigil?ny. W różnych regionach Polski powstało wiele tradycji związanych z wieczorem wigil?nym. Tradycje są piękne i ważne, ale jest coś jeszcze ważniejszego: zgoda i miłość w domu. Wigilia i święta Bożego Narodzenia to najpiękniejsze dni, dlatego diabeł szczególnie chętnie szaleje i chce wszystko zepsuć. Świąteczne zwyczaje Wieczór wigil?ny Już w tym tygodniu obchodzimy święta. Przedtem czeka nas wieczór wigil?ny. Zasiądziemy wspólnie do stołu. Porozmawiajmy najpierw o zwyczajach wigil?nych. Które z nich pamiętacie? (Dwanaście (…)

III Niedziela Adwentu ks. Dariusz Kwiatkowski Syr 48,1–4.9–11; Mt 17,10–13 W skrócie: Trzecia niedziela Adwentu nazywa się niedzielą radości, dlatego kapłan używa szat liturgicznych w kolorze różowym. Słowo Boże oraz teksty modlitw mszalnych wzywają nas do radowania się. Codzienność przynosi wiele różnych problemów w rodzinie i w pracy. Mamy kłopoty ze zdrowiem czy to naszym własnym, czy też naszych bliskich. Martwimy się o wiele spraw prywatnych czy publicznych. Radość związana jest z odnalezieniem szczęścia. Można mówić o swojego rodzaju paradoksie – tak niewielu ludzi mówi o sobie, że są szczęśliwi, choć wszyscy szczęścia szukają. Prawdziwe szczęście może dać tylko Jezus. On jest jedynym Zbawicielem każdego z nas. Nie warto się łudzić, że szczęście znajdziemy gdzieś indziej lub w czymś innym. Znaleźć szczęście

III Niedziela Adwentu ks. Jan Augustynowicz Syr 48,1–4.9–11; Mt 17,10–13 W skrócie: Przykład młodego człowieka, który stracił poczucie grzechu, co w konsekwencji oddaliło go od Boga i Kościoła.W Adwencie poprzez rekolekcje albo dni skupienia uświadamiamy sobie swoją grzeszność, brak harmonii w relacjach ze Stwórcą i innymi ludźmi. W różnych środowiskach, niestety także młodzieżowych, zapomina się o Bogu i odrzuca wartości chrześc?ańskie i humanistyczne. Prowadzi to wielu ludzi do moralnej dekadencji. Adwent pozwala nam po raz kolejny w naszym życiu przybliżyć się do Jezusa, jedynego Zbawiciela człowieka i świata. Współczesny człowiek chce widzieć natychmiastowe efekty swoich wysiłków, swojej działalności. Tymczasem są konkretne znaki, po których poznaje się przybliżanie królestwa niebieskiego. W Jezusie spełniają się proroctwa Zanik zdolności rozpoznawania grzechu

III Niedziela Adwentu ks. Janusz Stańczuk Syr 48,1–4.9–11; Mt 17,10–13 W skrócie: Zanim Jan Chrzciciel wskaże Mesjasza, pragnie upewnić się, że jest nim Jezus Chrystus. Ale jak odróżnić prawdę od błędu? Żydzi nie chcieli się pomylić przy wyborze Mesjasza. My również nie chcemy błądzić w sprawach wiary. Chrześc?aństwo, jak każda religia, ma swoje charakterystyczne symbole. Przypominają o głównych prawdach wiary i o wydarzeniach z historii zbawienia. Dzisiaj prawdziwym znakiem Jezusa przestaje być choinka, gwiazda betlejemska, szopka. Prawdziwym, największym znakiem Chrystusa jest nasz stosunek do drugiego człowieka. Uwaga: Przed Mszą św. należy przygotować duże (np. wycięte z kartonu) symbole relig?ne:  baranek, gwiazda betlejemska, kielich i hostia, gołąbek. Potrzebna będzierównież sylwetka człowieka tej samej wielkości. Znak Chrystusa Jedność – znak uczniów Jezusa Pan Jezus był bardzo oczekiwany (…)

II Niedziela Adwentu ks. Dariusz Kwiatkowski Iz 11,1–10; Rz 15,4–9; Mt 3,1–12 W skrócie: Święta Bożego Narodzenia głoszą nam radosną nowinę o przyjściu Zbawiciela. Czas Adwentu ma służyć dobremu przygotowaniu się na Jego przyjęcie. Współczesny świat czyni wiele hałasu i dostarcza nam wielu kolorowych i pięknych reklam w związku ze zbliżającymi się świętami. We wszystkich działaniach marketingowych nie ma miejsca dla przychodzącego ze swoją miłością Chrystusa, który ukazuje światu i człowiekowi Boga jako Ojca. W odkryciu prawdy o Bogu z nami i pośród nas leży najgłębszy sens Adwentu. Jan Chrzciciel zapowiada przyjście Jezusa Chrystusa i tym samym zapowiada czas zbawienia. Ten czas kilka wieków wcześniej zapowiadał prorok Izajasz: „Pocieszcie, pocieszcie mój lud!” – mówi wasz Bóg. Oto wasz Bóg! Oto Pan, Bóg, przychodzi z mocą. Dekret dotyczący uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP w 2013 r. SEP – D/6.5 – 3 Warszawa, dnia 27 lipca 2013 r. DEKRET W dniu 8 grudnia 2013 r. w kalendarzu (…)

II Niedziela Adwentu ks. Jan Augustynowicz Iz 11,1–10; Rz 15,4–9; Mt 3,1–12 W skrócie: Wybitny pisarz francuski Anatol France uchodził w swoim środowisku za dziecko szczęścia. Tymczasem w przypływie szczerości wyznał przyjacielowi, że jest najbardziej nieszczęśliwym człowiekiem na świecie. Dlaczego? Dlatego, że w jego życiu brakowało najważniejszego, czyli Boga i wiary. Młoda, ale już znana miłośnikom kina aktorka amerykańska Dolores Hart porzuciła światowe szczęście, by zostać prostą zakonnicą, by oddać swoje życie Bogu. Wedle licznych zapowiedzi Pisma Świętego Starego Testamentu czasy mesjańskie będą odznaczać się prawdziwym pokojem i niewypowiedzianym szczęściem. Wielkim szczęściem dla człowieka jest głęboka wiara. Ona jest prawdziwym, bezcennym skarbem. Dekret dotyczący uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP w 2013 r. SEP – D/6.5 – 3 Warszawa, dnia 27 lipca 2013 r. DEKRET W dniu 8 grudnia 2013 r. w kalendarzu liturgicznym Kościoła Powszechnego wypada zbieżność II niedzieli Adwentu i uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP. Zgodnie z Ogólnymi Normami Roku Liturgicznego i Kalendarza, obchody (…)