Homilia na Pasterkę ks. Andrzej Ziółkowski CM Iz 9,1–3.5–6; Tt 2,11–14; Łk 2,1–14 W skrócie: Michalina, jako mama i babcia, w każdą Wigilię składała całej rodzinie życzenia. Podkreślała, że ważne jest to, aby bliscy pamiętali w swoim życiu o wierze, wyrażanej m.in. w codziennej modlitwie. Potem dzieliła się opłatkiem. Gdy mamy już nie było między nimi, krewni wypełniali jej testament wiary, uczestnicząc nie tylko w Pasterce, ale także w niedzielnej i świątecznej liturgii. W ten sposób zadbali o wiarę żywą. O podobnej sile wiary i radości z przyjścia Mesjasza pouczał prorok Izajasz, nazywając Go różnymi imionami: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Bóg przychodzi Testament wiary Tradycja wspólnego (…)