Jakie dajemy świadectwo naszego życia chrześcijańskiego? Nawrócenie Lewiego przyniosło widzialny skutek: powstała w jego domu wspólnota nawróconych i zbawionych grzeszników. Prorok Izajasz opisuje owoce nawrócenia. Na początku Wielkiego Postu módlmy się o dar nawrócenia dla każdego z nas.

Nie każdy post musi być miły Bogu. Ważna jest nasz intencja, a także postawa pokory w umartwieniu. Grzech zabiera nam Boga. Motywem podjęcia postu jest pragnienie odnalezienia Boga. Prawdziwy post umacnia, nawet jeśli wymaga od nas wyrzeczeń. Umiar to pierwszy krok do postu. Wieczny karnawał prowadzi do ruiny. Zanośmy prośbę o mądre używanie zapobiegające nadużyciom.

Okres Wielkiego Postu ma być czasem refleksji nad naszym życiem. Ważne słowa. Sens i cel Wielkiego Postu. Wezwani, aby iść za Chrystusem. Refleksja nad naszym życiem. Odrzucić to, co jest dla mnie najważniejsze. Rachunek sumienia. Konkretne sytuacje. Prawda o sobie.

Dawcą życia jest Bóg. On jest również źródłem życia. Całe życie i każde życie jest cudem. Przyjmujemy dar życia i pragniemy go rozwijać, uczłowieczać i uszlachetniać. Życie ziemskie to tylko mały wycinek tego, co czeka nas w wieczności.

Pragnienie, bym ja sam miał zawsze rację, prowadzi do ślepoty i pustki. Kim się staję? Uczonym mędrcem czy przemądrzałym mądralą? Nawiązuję więzi (prowadzę dialog) czy rozprawiam (wydaję sądy)? Żądanie dowodów miłości zabija ją. Bóg kocha człowieka, ale nie pozwoli, żeby człowiek robił z Niego zabawkę. Pan ciągle daje nam czas, abyśmy dojrzeli do otrzymania znaku.

Ewangelia przenosi nas nad Jezioro Galilejskie w miejsce, gdzie Pan Jezus rozmnożył chleb i ryby. Eucharystia jest darem ale i zadaniem. Do jej przeżywania i przyjmowania trzeba się dobrze przygotować. I nie chodzi tu tylko o stan łaski uświęcającej, bo on jest najważniejszym elementem, trzeba nauczyć się czcić Najświętszy Sakrament. On jest pokarmem na drogę do wieczności ale jest również Sakramentem Obecności Jezusa pośród swoich. Dzisiejsza Ewangelia to zaproszenie do pogłębiania relacji Ja – Jezus, która zaowocuje głębszym uczestniczeniem we Mszy Święte, umocnieniem wiary i doświadczeniem nieba tu na ziemi.

Precyzja opowiadania. Symbolika cudu. Statystyki Kościoła. Opowiadanie. Mowa wynika z zasłuchania. Otwarte uszy i rozwiązany język.

Pojawienie się pogańskiej kobiety w domu, w którym Jezus chciał pozostać w ukryciu, miało posmak prowokacji. Kobieta przyszła prosić Jezusa o uwolnienie jej córki od złego ducha. Jezus nie okazywał chęci pomocy. Kobieta pokornie prosiła, bo wiedziała, że jej nic się nie należy. Wiara i pokora kobiety zostały nagrodzone. Jezus uzdrowił jej córkę. Chcielibyśmy, by nasze modlitwy przynosiły natychmiastowy skutek. Niekiedy wydaje się nam, że Jezus powinien dać nam to wszystko, o co Go prosimy. W modlitwie trzeba całkowicie zdać się na Jezusa Chrystusa, bo On wie, czego nam potrzeba.