XXV Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Am 8,4-7; 1 Tm 2,1-8; Łk 16,1–13 W skrócie: Zabiegamy o wiele rzeczy, szukamy odpowiedzi na wiele pytań. Najważniejsze pytanie człowieka brzmi: „Czy będę zbawiony?”. Nie wszyscy ludzie na świecie postępują sprawiedliwie. Zdarzają się różne oszustwa, kombinacje, a większość z nich ma na celu zdobycie pieniędzy. Pan Jezus wyrzuca ludziom, że o sprawy ziemskie potrafią zabiegać bardziej niż o sprawy zbawienia. Nieuczciwy rządca z dzisiejszej przypowieści potrafił do pewnego stopnia przewidzieć swoją przyszłość. A przecież nie trzeba być wielkim filozofem, aby przewidzieć, że każdy z nas po kilkudziesięciu latach życia umrze i stanie na Sądzie Ostatecznym. Starajmy się o niebo i róbmy wszystko, by nam nie zabrakło na bilet wejściowy przy rajskiej bramie. Wejdę czy nie wejdę? Sprytne oszustwo Najpierw zapytam, czy (…)

XXIV Niedziela zwykła ks. Zenon Hanas Wj 32,7-11.13-14; 1 Tm 1,12-17; Łk 15,1–32 W skrócie: Nie znamy motywów ucieczki młodszego syna z przypowieści. Podane fakty wskazują na to, że miał normalną, kochającą go rodzinę, nie musiał też wyjeżdżać w poszukiwaniu chleba. Dlaczego więc młody człowiek chciał uciec z domu? Nasze ucieczki często wynikają z fałszywego wyobrażenia, że gdzieś indziej będzie nam lepiej, że gdzieś indziej ludzie będą lepsi i znajdziemy bajkowy kraj bez żadnych problemów. Przypowieść Jezusa nie jest tylko przestrogą dla młodzieży, aby nie uciekać z rodzinnego domu. Jest przede wszystkim przestrogą dla każdego człowieka, aby nie uciekać z domu Ojca Niebieskiego. Konsekwencje ucieczki z rodzinnego domu okazały się dramatyczne. Konsekwencje ucieczki od Boga są równie bolesne. Bóg Ojciec zawsze czeka na człowieka. Ulubionym miejscem Boga jest próg. On stoi na progu, zapatrzony przed siebie, z wyciągniętymi rękami. I czeka, aż Jego dzieci powrócą do (…)

XXIV Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Wj 32,7-11.13-14; 1 Tm 1,12-17; Łk 15,1–32 W skrócie: Historia człowieka, który postanowił opuścić dom rodzinny i żyć na własną rękę, powtarza się bez przerwy. Marzeniem wielu dzieci jest osiągnięcie takiego wieku, kiedy będą mogły podejmować samodzielne decyzje i robić to, na co akurat mają ochotę. Każdy człowiek przeżywa niekiedy wątpliwości, pokusy. W domu rodzinnym nie czuje się dobrze, myśli więc, że jeśli zmieni dom, otoczenie, to wszystko będzie inaczej, lepiej. Przede wszystkim należy zmienić siebie. W życiu nie każda przygoda kończy się dobrze. W swoim poszukiwaniu szczęścia napotykamy różnych ludzi, czasem nieuczciwych. Nasz dom rodzinny jest bardzo ważny. Rodzice znają nas lepiej niż ktokolwiek inny i wiedzą, jak nam najlepiej doradzić. Ze względu na długość i wielowątkowość dzisiejszej Ewangelii można wybrać we Mszy św. z udziałem dzieci tylko ten fragment, który mówi o opuszczeniu domu przez syna i jego późniejszych perypetiach, aż do momentu powrotu (Łk 15,11–24). Dom, rodzinny dom

Sobota XXIII Tygodnia zwykłego Święto Podwyższenia Krzyża Świętego ks. Zenon Hanas Lb 21,4b–9 lub Flp 2,6–11; J 3,13–17 W skrócie: Historia znalezienia krzyża Chrystusa przez św. Helenę przedstawiona została na mozaikach. Belka, przy której chorzy odzyskują zdrowie, uznana została za autentyczną. Każde spojrzenie na Chrystusowy krzyż, każdy kontakt z nim – poprzez modlitwę, medytację i kontemplację – przybliża nas do źródła życia i zbawienia. W Ewangelii (…)

XXIV Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Wj 32,7-11.13-14; 1 Tm 1,12-17; Łk 15,1–32 W skrócie: Św. Łukasz – Ewangelista Bożego Miłosierdzia. Przypowieść o zagubionej owcy – Bóg szuka człowieka. Bez Bożej inicjatywy, łaski i miłosierdzia człowiek nie ma szans. Sakrament pojednania – spotkanie z Dobrym Pasterzem. Człowiek – urodzony dezerter. Smutny przykład pierwszych rodziców. Przypowieść o marnotrawnym synu – miłosierdzie odnosi triumf nad sądem. Musi jednak być najpierw porządek sprawiedliwości, by zwyciężyło miłosierdzie. Droga prawdy, sprawiedliwości i pokory prowadzi do spotkania z Miłosiernym Ojcem. Sprawieliwość i miłosierdzie Ewangelia Bożego Miłosierdzia Święty Łukasz nazywany jest Ewangelistą Bożego Miłosierdzia. Przypowieści, które dzisiaj słyszymy, (…)

XXIII Niedziela zwykła ks. Zenon Hanas SAC Mdr 9,13-18b; Flm 9b-10.12-17; Łk 14,25–33 W skrócie: Świat staje się podobny do swego rodzaju baru z sałatkami. Każdy może podejść i wybrać z niego to, co mu najbardziej smakuje albo co najładniej wygląda. Wydaje się, że w podobny sposób podejmowane są decyzje dotyczące życia relig?nego. W podobnej sytuacji byli pierwsi uczniowie Chrystusa. Oni także podejmowali życiowe decyzje: iść za Chrystusem czy też nie? Jezus nie składa swoim słuchaczom tanich, populistycznych obietnic: „Chodźcie za mną. Będziecie mieli wygodne i przyjemne życie”. Jego życiowy program jest bardzo wymagający: Nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem. Trudna droga uczniów Jezusa Trudne wybory Coraz częściej świat przypomina swego rodzaju bar z sałatkami. Informacje na (…)

XXIII Niedziela zwykła ks. Tadeusz Polak Mdr 9,13-18b; Flm 9b-10.12-17; Łk 14,25–33 W skrócie: Jezus Chrystus jest Boskim Nauczycielem. Być uczniem Pana to znaczy iść za Nim każdą drogą. Przypowieści o środkach i celu każą zastanowić się nad celem ostatecznym naszego życia. Człowiek wierzący żyje nadzieją wieczności. Przylgnięcie do Chrystusa – trud miłości. Bóg ponad wszystko i wszystkich. Wzorem pierwszych apostołów trzeba zostawić wszelkie inne sprawy i pójść za Nim. Bóg na pierwszym miejscu Uczniowie Chrystusa Rozpoczął się nowy rok szkolny i katechetyczny. Pan Jezus przypomina nam dzisiaj, że wszyscy jesteśmy uczniami. W Jego szkole przez całe życie uczymy się prawdy i miłości. Boski Nauczyciel daje nam dzisiaj lekcję, przypomina fundamentalną zasadę, która (…)

XXIII Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Łk 14,25–33 W skrócie: Dzisiejszy fragment zawiera dwie z pozoru różne przypowieści. W rzeczywistości dotyczą tego samego problemu. Dwie przypowieści mają pomóc zrozumieć ludziom wymagania Chrystusa względem swoich uczniów. Każdy człowiek musi rozważyć, co jest w stanie zrobić ze swoim życiem, można je bowiem zagospodarować na różne sposoby. Dzisiaj Chrystus pyta każdego z nas osobiście: „Jak postępuje twoja budowla? Czy budujesz naprawdę chrześc?ańskie życie?”. Chrześc?aństwo jest religią bardzo piękną, ale stawia ludziom wysokie wymagania. Przed Mszą św. należy przygotować w torbie lub pudełku parędziesiąt klocków dla dzieci. Zbudować swoje życie Dwie przypowieści Sądzę, że Pan Jezus chce nam dziś przekazać coś niezwykle ważnego, bowiem ułożył aż dwie przypowieści. Najpierw opowiada o pewnym człowieku, który zaczął (…)