XXII Niedziela zwykła ks. Sylwester Matusiak Syr 3,17–18.20.28–29; Hbr 12,18–19.22–24a; Łk 14,1.7–14 W skrócie: W dzisiejszej Ewangelii Jezus stawia nam pytanie o nasz stosunek do ludzi niechcianych, często pogardzanych, do ubogich, którzy nie mają czym się odwdzięczyć. Wezwanie, by zapraszać ubogich, ułomnych, kulawych i niewidomych jest apelem o zainteresowanie się tymi, którzy nie radzą sobie z życiem i jego wyzwaniami. Warto zauważyć, że kategorie ubogich, ułomnych, kulawych i niewidomych są przeciwstawne wobec osób towarzysko atrakcyjnych, określonych jako: przyjaciele, bracia, krewni i bogaci sąsiedzi. Nie można prawdziwie przeżywać Eucharystii, jeśli nasze serca pozostają zamknięte na ubogich, ułomnych, kulawych i niewidomych. Służba Boża winna uzdalniać do gorliwszej służby ludziom. Służba ludziom jest już służbą Bogu. Chrześcijańskie miłosierdzie

XXII Niedziela zwykła ks. Tomasz Opaliński Syr 3,17–18.20.28–29; Hbr 12,18–19.22–24a; Łk 14,1.7–14 W skrócie: Często mylimy pokorę z zakompleksieniem, tymczasem dopiero ludzi wolnych od kompleksów, znających swoją wartość, stać na prawdziwą pokorę. Znając swoją wartość, nie muszą się z nią afiszować. Pycha nie jest wcale wielkością człowieka, wręcz przeciwnie – niszczy go i poniża. Człowieka wielkiego stać na pokorę. Tę lekcję przypomina nam dziś Jezus w przypowieści o pierwszych miejscach na ucztach. Również Syracydes mówi: O ile wielki jesteś, o tyle się uniżaj. Prawdziwa pokora dodaje wielkości człowiekowi. Prawdziwie wielcy Czy muszę być zauważony?

XXII Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Łk 14,1.7–14 W skrócie: Pierwsze czytanie mówi o ludziach dumnych, zarozumiałych, pysznych. Ta sama myśl powtarza się w Ewangelii. Pan Jezus proponuje swoim uczniom, aby byli ludźmi skromnymi, nie szukali pierwszych miejsc. Dla współczesnych dzieci szkoła jest areną częstej rywalizacji, ambicji i wywyższania się nad innych ludzi. Okres powakacyjny to czas opowiadania o podróżach, obozach, wczasach. Dla niektórych dzieci może to być czas porównywania i przechwalania się przeżytymi przygodami. Nie trzeba być człowiekiem wierzącym, nie trzeba być chrześc?aninem, aby rozumieć, że postawa wywyższania się nad innych ludzi jest mało elegancka i nie znajduje prawdziwego uznania. Jezus potrafi sam wywyższyć człowieka, jeżeli uzna to za (…)

XX Niedziela zwykła ks. Janusz Stańczuk Jr 38,4–6.8–10; Hbr 12,1–4; Łk 12,49–53 Pokój czy spokój? Poszukiwanie pokoju Ludzie często przy różnych okazjach składają sobie życzenia szczęścia, zdrowia, spokoju. Na ogół są to proste, ale szczere słowa, aby nasze życie było spokojne, udane. Czasem dostajemy jakieś bardziej oryginalne przesłanie. Kiedyś znalazłem w mojej poczcie elektronicznej bardzo długie życzenia, które chciałem wam pokazać. Nie będę czytał wszystkich, bo zajmują całą stronę, ale zacytuję choć kilka zdań. Otóż pewna życzliwa mi osoba życzy: błogosławieństwa Bożego, domku z ogrodem i basenem, eleganckiej (…)

XX Niedziela zwykła ks. Dariusz Kwiatkowski Jr 38,4–6.8–10; Hbr 12,1–4; Łk 12,49–53 Sprzeciw świata Lekceważenie i szyderstwo Po trudnej, nieudanej lekcji religii z trzecią klasą gimnazjalną, rozżalona i rozgoryczona katechetka pytała: „Dlaczego ci młodzi ludzie przeszkadzali, nie słuchali i wyśmiewali się ze wszystkiego? Chciałam im głosić Dobrą Nowinę, mówić o miłości Chrystusa do każdego człowieka. Chciałam pokazać, że Jezus przychodzi jako Przyjaciel i Zbawiciel, który chce i może rozwiązać wszystkie trudne problemy ich młodości. Nie chcieli tego słuchać, wyśmiali i zlekceważyli. Dlaczego?”. Odrzucenie proroka Jeremiasza

XX Niedziela zwykła ks. Jan Augustynowicz Jr 38,4–6.8–10; Hbr 12,1–4; Łk 12,49–53 Wymagania służby Bożej Autor Listu do Hebrajczyków zachęca nas dzisiaj do naśladowania Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala. Natomiast perykopa ewangeliczna ukazuje trudne wymagania służby Bożej. Jednakże zawsze znajdują się ludzie, kochający Boga, dla których przykład Chrystusa jest najważniejszy, którzy przyjmują Jego wymagania i idą za Nim. Jedno zdanie Kardynał Bertram, niemiecki arcybiskup metropo lita wrocławski w latach drugiej wojny światowej, wspomina, że otrzymał (…)

Czwartek XIX Tygodnia zwykłego Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ks. Kazimierz Milczarski Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab; 1 Kor 15,20-26; Łk 1,39–56 Wzięta do nieba z ciałem i duszą Wniebowzięcie Maryi Według najstarszych zapisków historycznych zaśnięcie i wniebowzięcie Bożej Rodzicielki nastąpiło w 48 r. po narodzeniu Jezusa Chrystusa, a w piętnaście lat po Jego wniebowstąpieniu. Jak utrzymuje stara tradycja, apostołowie natchnieni i wiedzeni przez Ducha Świętego, zebrali się w Jerozolimie, by towarzyszyć Maryi w ostatnich chwilach Jej ziemskiego życia. W momencie Jej zaśnięcia widzieli chóry aniołów i słyszeli ich śpiew. Ciało Najświętszej Panny zostało złożone w grobowcu w Getsemani. Przez trzy dni (…)

Czwartek XIX Tygodnia zwykłego Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ks. Janusz Stańczuk Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab; 1 Kor 15,20-26; Łk 1,39–56 Pod Twoją obronę Skutki grzechu Pamiętamy z Biblii opis grzechu pierworodnego. Pierwsi ludzi musieli opuścić raj. Inne konsekwencje grzechu także ciążą nad nami do dzisiaj – choroby, konieczność ciężkiej pracy, a nade wszystko strach przed śmiercią. Na szczęście Jezus przyszedł nam na ratunek. Odkupił człowieka, umierając za niego na krzyżu. Zostawił nam obietnicę, że śmierć zostanie pokonana, jeśli będziemy mieli w sobie wiarę. Maryja była (…)