Jaka relacja łączy pasterza z owcami? Owce nie idą za kimś obcym, co więcej będą unikać obcego człowieka. Tak właśnie jest z relacją człowieka do Jezusa. Jeśli znamy Jego głos, to będziemy za Nim iść. Idąc za pasterzem, można dojść jedynie do celu. Tym celem dla chrześcijanina jest niebo. Niebo, to nie miejsce, ale stan wiecznego szczęścia człowieka. A wieczności nie da się zbudować z bylejakości. Za kim w życiu chcę podążać? Czy idę za tym, co światowe i ulotne, czy też patrzę głębiej i szukam innego głosu w swoim życiu? Dziękujmy dobremu Bogu za Jego słowo, które każdego dnia umacnia nas na drodze do szczęścia wiecznego.

Miłość jako uczucie i zespół zachowań. Uczucie nie jest dane na zawsze lecz ma charakter ulotny. Człowiek może doświadczyć miłości trwałej. Postawa Rut jest odzwierciedleniem miłości Boga jaką obdarza każdego człowieka. Odpowiedzią na miłość Boga jest realizacja przykazań miłości.

Sceptycyzm Bartłomieja okazał się błogosławiony: dzięki niemu został on zaproszony, by zobaczyć Jezusa. Bartłomiej mimo sceptycyzmu był otwarty: spotkał się z Chrystusem. Gdy Jezus objawił się Bartłomiejowi jako ktoś niezwykły, znający jego teraźniejszość i przeszłość, Bartłomiej uwierzył.

W Jezusowej przypowieści o właścicielu winnicy nie chodzi o ziemską ekonomię, ale o tzw. ekonomię zbawienia. Pojęcie „ekonomia” pochodzi od greckich słów: oikos – dom i nomos – prawo, reguła. W tym pierwotnym znaczeniu ekonomia oznacza sposób zarządzania rodzinnym domem. Boża ekonomia zbawienia nie opiera się na dokładnym wyliczaniu ludzkich zasług i przewinień. Zbawienie jest darem. O Bożej zapłacie nie decyduje ilość przepracowanych godzin, ale decyzja, aby pójść do winnicy.

Niemal każdy człowiek marzy, aby mieć dużo pieniędzy na nowy samochód, dom z basenem i używanie życia. Jezus w Ewangelii przestrzega, że bogacz ma trudności z wejściem do królestwa niebieskiego. Bogactwo postawione w miejscu Boga zamyka drogę do królestwa Bożego. Nie można zapomnieć, że kresem naszego życia jest śmierć, która odziera nas z dóbr materialnych. Jezus nie sprzeciwia się posiadaniu bogactwa, ale przestrzega nas, abyśmy z wartości materialnych, a zwłaszcza z pieniądza nie uczynili wartości absolutnej, czyli najważniejszej i jedynej w naszym życiu.

Ludzkie życie na pozór wydaje się spokojne i bezpieczne. Człowiek nie może ustawać w dążeniu do doskonałości. Młodzieniec oczekuje od Chrystusa konkretnych wskazówek. Jezus doskonale zna ludzkie serce i pragnienia. Bogactwo nie ma wpływu na stan duszy człowieka. Ubóstwo to nie bieda materialna ale szacunek do tego co się posiada.

Pomysł na wychowanie „bezpłciowego dziecka”, aby nie ograniczać jego możliwości wyboru roli społecznej, wydaje nam się kuriozalny. Tymczasem inny, bardzo podobny pomysł – aby wstrzymać się z wychowaniem religijnym dziecka – często budzi nie zdziwienie, ale aplauz… Jezus chciał, aby dzieci miały z Nim kontakt, błogosławił je i modlił się nad nimi. Chrzest i religijne wychowanie dziecka jest dzieleniem się z nim tym, co mamy najcenniejszego.

Słowa Sørena Kierkegaarda pokazują rozterki dotyczące małżeństwa. Czy jesteśmy zdolni do podejmowania decyzji na całe życie? Współczesne podważanie nauki o nierozerwalności małżeństwa nie jest wcale czymś nowym – miało miejsce również w czasach biblijnych. Jezus z całą mocą potwierdza nierozerwalność małżeństwa. Bóg nie dopasowuje wymagań do naszej słabości, ale wzywa nas do dorastania do dojrzałych decyzji.