Św. Łukasz był towarzyszem i współpracownikiem św. Pawła Apostoła, uczestnikiem jego wypraw misyjnych, lekarzem, autorem trzeciej Ewangelii i Dziejów Apostolskich. Nie należał do grona dwunastu apostołów, ale jest wiarygodnym świadkiem Jezusa Chrystusa. Św. Łukasz jest piewcą dobroci Jezusa. Podkreślał też rolę kobiet, które pomagają Jezusowi w głoszeniu Dobrej Nowiny, troszcząc się o Jego doczesne potrzeby. Najświętsza Maryja Panna stanowi dla wierzących niedościgły przykład życia bezgranicznie oddanego Bogu. Jako medyk z zawodu, św. Łukasz jest patronem lekarzy i wszystkich pracowników służby zdrowia.

Cel zaproszenia Jezusa do siebie. Praktyki życiowe, które utwierdzają w faryzeizmie. Lęk przed własnym grzechem rodzi obłudę. Konieczność uwierzenia, że Jezus przebaczy mi grzechy. Troska o rozwój sumienia.

Eucharystia szczytem i źródłem życia Kościoła. Znaki obecności niewidzialnego Boga. Żądanie znaku a prośba o cud. Jezus jest obrazem Boga niewidzialnego.

Słuchanie słowa Bożego jest oczekiwaniem na Boga. Wprowadza nas w odczucie życia w Bogu. Przez słuchanie słowa Bożego stajemy się ludźmi szczęśliwymi. Nawet trudności postrzegamy w perspektywie wiary: jako szansę rozwoju. Trwać w szczęściu, którym jest Bóg, to nosić je w sobie słowo Boże. Doświadczenie Boga w Jego słowie wpływa na to, jak chcemy żyć.

13 października to dzień, kiedy w Fatimie zakończyły się objawienia Matki Bożej. W setną rocznicę objawień Matki Bożej poświęćmy kilka chwil na rozważenie orędzia fatimskiego. „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mt 1,15); są to pierwsze słowa, jakie Jezus skierował do ludzkości. Orędzie z Fatimy jest w swej istocie wezwaniem do nawrócenia i pokuty, tak jak Ewangelia. 8 października 2000 roku papież Jan Paweł II zawierzył świat Niepokalanemu Sercu Maryi.

Bunt i pytania w obliczu niesprawiedliwości. Bóg pozostawia w sercu mądrego człowieka odpowiedź na najtrudniejsze pytania. Nadejdzie czas rozliczenia człowieka przed Bogiem. Dzień Bożej sprawiedliwości.

„Panie, naucz nas modlić się” to prośba, która rodzi się w każdym sercu spragnionym Pana Boga. Modlitwa powinna wynikać z potrzeby serca człowieka i należeć do ulubionych zajęć chrześcijanina. Życie chrześcijanina bez modlitwy nie istnieje. Modlitwa jest mówieniem do Boga i słuchaniem Go. Bóg stworzył nas po to, aby mieć z nami łączność. Bez posłuszeństwa Panu Bogu nie jesteśmy w stanie wykorzystać tego, co Bóg nam daje.

Chrystus odwiedza swoich przyjaciół. Odmienne postawy sióstr. Przychodząc w gościnę człowiek pragnie uwagi i obecności gospodarza. Aktualność biblijnego obrazu. W życiu człowieka niezbędna jest równowaga między działaniem a słuchaniem. Warunkiem dobrych działań jest wsłuchanie się w Chrystusa.