Św. Benedykt z Nursji jest jednym z Ojców Kościoła, dzięki niemu powstał cały nurt życia zakonnego w Europie Zachodniej. Na szczególną uwagę w spisanej przez św. Benedykta „Regule” zasługuje poszukiwanie równowagi pomiędzy modlitwą a codzienną pracą. Uczniowie Jezusa porzucili codzienne życie i poszli za Nim. Czym się kierowali? W słowach św. Piotra można się doszukać niezbyt chwalebnych intencji: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy? (Mt 19,27). To, co zostało nam obiecane przez Boga, przerasta wszystko, co w życiu można osiągnąć. Obyśmy potrafili trafnie oceniać wyjątkowość Bożych darów i obietnic.

Ewangelia zawiera relację o dwóch cudach: wskrzeszeniu i uzdrowieniu. Jezus, zobaczywszy fletnistów i tłum czyniący zgiełk (Mt 9,23), zareagował zdecydowanie: Usuńcie się (Mt 9,24). Dla Jezusa nikt nie jest anonimowy, każdy jest osobą, obdarzoną Jego miłością.

Chrystus – Oblubieniec kocha swoją Oblubienicę – Kościół. Do tego stopnia, że oddał dla niej swoje życie na krzyżu. W relacji Chrystus – Kościół zawiera się również tajemnica miłości małżeńskiej i wzór do naśladowania. Działanie na rzecz dobra współmałżonka i rodziny jest zawsze działaniem na rzecz mojego dobra.

Zaproszenie na ucztę „złych i dobrych” w Mateuszowej przypowieści ma swoje bezpośrednie przeniesienie na to, co sam Jezus czyni w Kafarnaum: nie ma podziału i klasyfikacji – wszyscy są zaproszeni do tego, by dzielić posiłek z Mistrzem! Dwa obrazy uczty: eschatologiczna uczta Baranka i Eucharystia. Jezusowe dzielenie stołu ze wszystkimi – „złymi i dobrymi” – jest zapowiedzią tego, co przygotował dla nas Ojciec w niebie. Czy jednak na tą ucztę wszyscy będą zaproszeni?

Dwie grupy ludzi, dwa wartościowania i postrzegania. Postawione pytanie. Cud potwierdzający Bóstwo Jezusa Chrystusa. Przebaczenie grzechów poprzez posługę człowieka.

Dwaj Gadareńczycy uwolnieni spod władzy duchów nieczystych, które Jezus wpędził w stado świń pasących się na wzgórzach. Każde uwolnienie od ducha nieczystego było zapowiedzią ostatecznego zwycięstwa Jezusa nad szatanem. Mieszkańcy miasta proszą, żeby Jezus odszedł z ich krainy. Często obrażamy na Pana Boga, kiedy tracimy coś w swoim życiu. Bóg chce nam pokazać kto powinien być na pierwszym miejscu w naszej hierarchii wartości.

Nie potrzebujemy Boga, który jest schowany gdzieś wysoko w niebie. Potrzebujemy Boga, który będzie obok nas; Boga, który współgra z naszym codziennym życiem. Czasem trzeba w życiu przejść swoistą burzę, aby wyjść na prostą. Popatrzeć z perspektywy czasu i osób na otaczającą nas rzeczywistość. Samemu jest to trudniejsze, ale z Bogiem można wiele zmienić. Jezus jest dla nas ratunkiem. Zaproś Go do swojego życia i otwórz swoje serce na działanie uzdrawiającej łaski Bożej.

Św. Tomasz jest patronem naszych czasów. „Niewierność” Tomasza to „błogosławiona wina”.